Chapter 6
1350 Words
สวบ!
"กรี๊ดดดดดด หนูเจ็บ ฮึกๆๆๆ หนูเจ็บ"
ผมสอดเขาไปสุดด้ามทำไมเข้ายากจังวะมันเข้าไม่ถึงอ่ะเข้าได้แค่หัวหรือว่าเธอจะเกร็งอยู่ผมถอดแก่นกายออกแล้วสอดเข้าไปอีกรอบหนึ่ง
"ฮือๆๆ หนูเจ็บค่ะคุณกร ฮึกๆๆ เจ็บ"
"ทำไมยังซิงวะ"
คราวนี้ความรู้สึกเยื่อบางๆที่มันขาดออกจากกันทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ ผมก้มมองเลือดที่ไหลออกมาเลอะร่องขาของเธอเป็นเครื่องยืนยันอย่างดีว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่ ทำไม
"ทำไมเธอถึง ยังบริสุทธิ์อยู่"
"หนูเจ็บค่ะ ฮึกๆๆ ปล่อยหนูก่อนได้ไหม ฮือๆๆ"
หนูหน่อยร้องไห้น้ำตานองหน้า แต่ผมไม่สงสารหรือเห็นใจหรอกนะ ก็ช่วยไม่ได้แหะมันเสียไปแล้วนิ
"ทนๆไปแล้วกันจะให้ฉันหยุดตอนนี้เหรอฝันไปก่อนเถอะ"
ผมค่อยๆขยับแก่นกายช้าๆโคตรเสียวเลยแม่ง คือมันแน่นมันรัดความเป็นชายของผมจนผมจะแตกเสียให้ได้
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
"ซี๊ดดดด อย่าเกร็งดิวะ"
"ฮึกๆๆ ก็หนูเจ็บ อื้อออ "
"ทนเข้าใจมั้ยทนอ่ะ ซี๊ดดด เสียววะ"
"อ๊ะๆๆ คะ คุณกร อื้ออออ อ้าาาาา"
"อีกนิด อ้าาาา ซี๊ดดดด เสียวชิบ"
"ซี๊ดดดดดดด/อ้าาาาาาาาา"
ผมแตกอย่างไวแถมปล่อยในไปเรียบร้อยก็มันถอดออกไม่ทันนี่หว่า ช่างมันแล้วกันเดี๋ยวค่อยให้กินยาคุม อีกอย่างตอนแรกผมว่าจะใช้ถุงแต่ลืม แต่หลังจากนี้คงไม่ใช้ละแหละ เพราะเธอไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อนผมคงไม่ต้องกลัวเรื่องโรคอะไรอยู่แล้ว หึ
"ปล่อยหนูได้แล้วค่ะ"
"ปล่อย ทำไมต้องปล่อย"
หนูหน่อยมองหน้าผมด้วยแววตาที่บ่งบอกว่าเธอทรมานสุดๆก็คงจะเจ็บแหละครั้งแรกผมไม่ได้อ่อนโยนกับเธอเลยด้วย แต่เอาเถอะน่าเดี๋ยวเอาอีกสักสองสามรอบก็หายเจ็บแล้วหละ
"ก็คุณได้ในสิ่งที่ต้องการแล้วนี่คะ"
ผมยกยิ้มมุมปากก่อนจะคร่อมตัวเธอไว้
"งั้นเหรอ ว่าแต่เธอนี่ไม่ได้เรื่องจริงๆ นอนครางอย่างเดียวเลยอ่ะไม่คุ้มเงินเลย"
ผมเอ่ยออกไปหนูหน่อยหน้าแดงก่ำก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่นไม่ยอมสบตากับผม ผมใช้มือของตัวเองจับคางหนูหน่อยให้หันมาสบตากับผม
"หลบหน้าทำไม"
"ปล่อยหนูเลยนะหนูง่วง"
"ฝันไปเถอะคืนนี้ถ้าฉันไม่เหนื่อยเธอก็ไม่ต้องนอน หึ"
"อ๊ะ คุณกร"
จากนั้นผมก็จัดหนักเลยครับคืนนี้ถ้าผมไม่เหนื่อยหรือว่าไม่หยุดเองก็อย่างหวังเลยว่าจะได้พักอ่ะ ขอร้องอ้อนวอนให้ตายผมก็ไม่หยุด
เช้าวันต่อมา...........
"อื้ออออออ"
ฉันค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาช้าๆ กระพริบตาปริบๆภาพแรกที่เห็นคือเพดานห้อง
"อ๊ะ โอ๊ยยยย"
ฉันร้องครางออกมาเบาๆ ทำไมปวดหนึบไปหมดทั้งตัวเนี้ยไม่ได้ปวดแค่ที่ตัวนะ ปวดช่วงล่างด้วยระบมหมดแล้วละมั่งเนี่ย ฉันพยายามจะลุกขึ้นแต่ติดที่มีอะไรมาพาดเอวฉันไว้ ฉันหันไปมองด้านข้างก็เจอกับพี่กรนอนหลับตาพริ้มมือเขาพาดเอวของฉันอยู่ฉันค่อยๆดึงมือของเขาออกไปเบาๆก่อนจะค่อยๆคลานลงจากเตียง ใช้คำว่าคลานลงจากเตียงเลยเพราะตอนนี้ฉันไม่มีแรงแม้แต่จะยืน ลงจากเตียงมาก็ขาอ่อนจนล้มลงไปอีก
"โอ๊ะ"
ฉันลูบกินตัวเองป้อยๆก่อนจะพยายามลุกขึ้นอีกรอบฉันหันไปจะเกาะขอบเตียงก็เจอกับพี่กรนอนตะแคงเท้าคางมองหน้าฉันอยู่ฉันผงะล้มไปอีกรอบแล้วเขาก็หัวเราะใส่ฉัน ใจร้ายสุดๆทำฉันเป็นขนาดนี้ยังไม่มาช่วยอีก ชิ
"ทำหน้าเหมือนไม่พอใจฉัน"
"เปล่านี่คะ"
ฉันบอกออกไปทำหน้าบูดใส่เขาก่อนจะพยายามลุกขึ้นด้วยตนเองไม่ง้อหรอกช่วยเหลือตัวเองก็ได้
"ขอร้องฉันเสียงหวานๆสิเดี๋ยวฉันจะพาไป แล้วก็จะอาบน้ำให้ด้วย"
ฉันมองหน้าเขาเหมือนจะชั่งใจเล็กน้อยว่าฉันควรจะขอความช่วยเหลือจากเขาดีไหม แต่ไม่เอาอ่ะฉันมีศักดิ์ศรีพอโว๊ยยยยยย
"ไม่อ่ะหนูไปเองก็ได้"
ฉันบอกออกไปเสียงเรียบก่อนจะพยายามลุกขึ้นเอง เขาทำหน้าเหมือนหงุดหงิดฉันก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงมาแล้วมาช้อนตัวฉันขึ้นในท่าเจ้าสาวฉันตกใจกลัวจะตัวเองจะหล่นลงไปรับโอบรอบคอเขาไว้แน่น
"ว๊ายยยย คุณกรปล่อยหนูลงนะ"
"เห็นแล้วหงุดหงิดลูกตา"
เขาเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะอุ้มฉันเข้ามาในห้องน้ำ เขาวางฉันไว้ตรงขอบอ่างล้างมือแล้วก็เดินไปเปิดน้ไอุ่นใส่อ่าง ฉันรีบหันหน้าหนีทันทีก็ใครจะไปดูได้ละก็พ่อคุณเล่นไม่ใส่อะไรซักอย่าง เอาง่ายก็คือโป๊ทั้งตัวนั้นแหละ ส่วนฉันนะเหรอก็โป๊เหมือนกันแต่ไม่มีอารมณ์มาปิดอะไรทั้งนั้นแล้วเพราะฉันปวดไปทั้งตัวแล้ว เขาเปิดน้ำจนเต็มแล้วเดินมาอุ้มฉันแล้ววางฉันลงในอ่างอาบน้ำ เขาก้าวขาลงมาด้วยฉันรีบร้องห้ามทันที
"อ๊ะ ลงมาทำไมคะ"
"ก็จะอาบน้ำไง"
"แต่หนูอาบอยู่น้า"
เขายักไหล่ไม่สนใจก่อนจะนั่งลงมาแล้วนอนพิงกับขอบอ่าง เขาดึงฉันให้ไปนอนพิงกับไหล่เขา แรกๆก็ตกใจนะบางทีเขาก็ทำเหมือนแคร์ฉัน ห่วงฉัน แต่บางทีเขาก็ร้ายจนฉันกลัว
"หนูหน่อย"
"คะ"
"นั่งลงดีๆสิเดี๋ยวฉันจะอาบน้ำให้"
ไม่พูดเปล่าเขาสอดมือเข้ามาบีบเค้นหน้าอกฉันทั้งสองข้าง ฉันพยายามดิ้นแต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยฉัน เขายื่นมือข้างหนึ่งไปกดสบู่แล้วมาถูตัวให้ฉันลูบไล้ทุกส่วนจนฉันรู้สึกแปลกๆไปทั้งตัว คนบ้าเอ้ย
"เดี๋ยวอาบน้ำเสร็จเก็บของนะ"
"ไปไหนคะ"
"มีสิทธิ์ถามเหรอ"
ฉันทำหน้ายู่ใส่เขาเล็กน้อยก่อนจะนั่งเฉยๆให้เขาล้างตัวให้ ช่างเถอะไหนๆก็เสียตัวให้เขาไปแล้วเขาจะทำอะไรกับร่างกายของฉันก็ทำเถอะ
@บ้านพุทธเกียรติคุณ
รถเคลื่อนที่มาจอดที่หน้าบ้านหลังหนึ่งใหญ่โตมากเลยแหละจะว่าบ้านพี่กรก็คงไม่ใช่ล่ะมั่งคนอย่างเขาจะพานางบำเรอแบบฉันเข้ามาในบ้านหรือไง เขาคงไม่ทำแบบนั้นหรอกมั่งเขาเกลียดฉันจะตายนินา
"ลงมาสิ"
เขาลงจากรถไปก่อนแล้วหันมาบอกฉันให้เดินตามมา ฉันเดินไปหยิบกระเป๋าหลังรถมาถือไว้ เขามากระชากคืนแล้วส่งให้ลูกน้องของเขา
"ไม่ต้องถือแล้วเดินตามมา"
ฉันพยักหน้าเบาแล้วก็ค่อยๆเดินตามเขาเข้าไปในตัวบ้านเจอทั้งลูกน้องเขาอแม่บ้านฉันก็ยิ้มให้ทันทุกคนนั้นแหละ
"ใครให้เธอยิ้มให้ลูกน้องฉัน"
เขากันมาดุฉันจนฉันตัวสั่นไปหมด อะไรเนี้ยแค่ยิ้มเองนะไม่ได้ทำอะไรเลย
"หนูแค่ยิ้มทักทายเองนะ"
"ถ้าฉันเห็นเธอยิ้มให้ไอ้ลูกน้องฉันคนไหนอีกเธอโดนดีแน่"
"ค่ะ"
"เสียงดังอะไรกันตากร แล้วนี่พาใครมากัน อ๊ะ หนูหน่อย"
ฉันเงยหน้าขึ้นหันไปตามเสียงก่อนจะอ้าปากค้างเมื่อเจอคุณแม่ของพี่กรยืนอยู่ตรงหน้าแล้วเรียกชื่อฉันเหมือนท่านจะตกใจอยู่ไม่น้อย
"คุณแม่"
- Writer
