"ถ้าสุดท้ายแล้ว พี่เลือกที่จะปล่อยหนูกลับไป ทำเหมือนที่ผ่านมาระหว่างเรามันไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น จะไม่ได้มีแค่พี่ฝ่ายเดียวที่จะเป็นฝ่ายถอยห่าง แต่หนูเองก็จะรักษาระยะห่างระหว่างเราเหมือนกัน" ขนตางอนยาวที่โอบล้อมหน่วยตาสวยตวัดลงต่ำ
ซาเฟียร์ไม่เห็นความจำเป็นที่จะมองหน้าเขาอีกต่อไป
สุดท้ายสิ่งที่ทำได้ ก็คือการหมุนตัวไปคว้าผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ รีบจัดการตัวเองเพื่อให้ถึงเวลาที่ต่างฝ่ายต่างต้องไปทำหน้าที่ของตัวเอง
มหาวิทยาลัย
"มาแล้ว" แรงสะกิดจากทางด้านหลังส่งผลให้หญิงสาวที่วันนี้ตลอดทั้งวันแทบไม่มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้คนรอบข้างได้ยินและได้เห็นกดดับหน้าจอโทรศัพท์มือถืออย่างรวดเร็ว
ไม่ได้อยากให้ใครเห็นว่าเธอทำอะไรกับโทรศัพท์บ้าง ความคิดมากมันถาโถมเข้าใส่อย่างหนัก คนตัวเล็กไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองอยู่ว่างๆ เลยแม้สักวินาทีเดียว
"เสร็จธุระแล้วเหรอ"
"อืม ว่าจะเข้าไปเติมปากแต่ในห้
