"อ๊ายยยย!" ช่องทางรักผลิตน้ำหวานจนไหลเยิ้มขณะที่มวลสมองของเธอมันขาวโพลน
ซาเฟียร์ขบกลีบปากล่างของตัวเองเบาๆ มือสั่นเทายึดที่ขอบเคาน์เตอร์ เป็นจังหวะเดียวกับลิ้นสากที่ตวัดรับมวลน้ำหวาน เร่งปลายลิ้นโลมเลียทุกหยาดหยดพร้อมกับการกระดกกลืนมันลงคอ
"มะ มันอร่อยนักเหรอคะ ทำไมถึงชอบกินนักล่ะ" ซาเฟียร์เอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น จังหวะการเต้นของหัวใจมันเพิ่มระดับขึ้นเรื่อยๆ ยามที่ได้ยินคำตอบที่โต้กลับมา
"ของแบบนี้มันอธิบายออกมาเป็นคำพูดค่อนข้างยากนะ ต้องลองเองถึงจะรู้"
"บ้า ใครจะไปกินของตัวเองกัน"
"ฉันกินของเธอ หากเธอจะกินของฉัน...ฉันก็ไม่ติดขัดอะไร" ลูกตำลึงที่สุกจนเต็มที่ เห็นว่าจะเป็นสีเดียวกันกับแก้มเนียนในตอนนี้
หนุ่มหล่อหยัดตัวลุก ขณะที่คนตัวเล็กปล่อยขาที่ตั้งฉากทิ้งลงมาในท่าที่สบายๆ แต่คนที่พึ่งลุกขึ้นได้กลับเลือกที่จะดันขาของเธอให้อ้ากว้างแบบเดิม
เสียงปลดเข็มขัดส่งผลให้ใจดวง
