"ไอ้เหี้ยภู!" ภูพิงค์ถือวิสาสะพาตัวเองเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของผู้เป็นพี่ชายอย่างรวดเร็ว
รอยยิ้มเล็กๆ ผุดขึ้นที่มุมปากหนา กะว่าจะมาเซอร์ไพรส์ทั้งที่ลึกๆ ไม่ได้คาดหวังว่าจะมีอะไรให้เซอร์ไพรส์แบบที่คิด
แต่เหมือนว่าเขาจะคิดผิด เพราะเซ้นส์มันดันจับสังเกตได้ว่า พื้นที่ตรงนี้มีบางสิ่งบางอย่างได้เปลี่ยนไป
"ว้าว ตั้งแต่ก้าวแรกที่เข้ามาในห้อง ภูได้กลิ่นน้ำหอมของผู้หญิงว่ะ ไม่สิ มันเป็นกลิ่นอะไรหลายๆ อย่างของผู้หญิง กลิ่นน้ำหอม กลิ่นแป้ง กลิ่นน้ำยาซักเสื้อผ้า กลิ่นน้ำยาปรับอากาศ ใช่! ต้องใช่แหละ เมียภูใช้กลิ่นนี้เหมือนกัน" หนุ่มหล่อผู้เป็นน้องดีดนิ้วเสียงดัง
พักหลังภูพิงค์ตามติดว่าที่เมียตลอด ไอติมเป็นผู้หญิงที่ดูแลตัวเองอยู่ทุกวัน อย่าว่าแต่ตัวเธอเลยที่หอมมาก ภายในห้องนอนก็ต้องหอม ทุกอย่างต้องสะอาดสะอ้าน ลางสังหรณ์บอกเขาว่า ห้องชายโสดที่มีกลิ่นหอมอบอวลผิดปกติ
ที่นี่ต้องมีบางสิ่งบางอย่างซ่อนอยู
