8

1255 Words
“โอเคค่ะ พลอยก็อยากจะทำนะคะ แต่ตอนนี้ พลอยไม่รู้เบาะแสอะไรของเจ้าพ่อกาสิโนคนนั้น ท่านวิมลไม่เปิดเผยอะไรเลย แต่ถ้าจะให้โทร.ไปเค้นข้อมูลจากท่าน พลอยว่า ยังไงท่านก็ไม่บอกค่ะ…” “คุณกิตอยากให้พลอยเข้าไปในกาสิโนนั้น” ไม่ทันที่เหยี่ยวข่าวสาวจะพูดจบ อักษราก็พูดแทรกขึ้นทันที ทำเอาเธออึ้งกับประโยคที่ได้ยินไปครู่หนึ่ง “อย่าบอกนะคะว่าจะให้พลอยไปหมาย ว.5” พลอยระวีพูดด้วยความเสียงจริงจัง หมาย ว.5 ที่เอ่ยถึงก็คือหมายข่าวที่ทำแบบเป็นความลับ เช่น หมายแอบจับผู้ต้องหาค้ายาเสพติด หรือหมายที่ต้องดำเนินการแบบลับๆ เพื่อไม่ให้ผู้ต้องหารู้ตัว แต่หมายนี้สำหรับวงการข่าวที่รู้กันก็คือการทำข่าวแบบลับๆ หรือแอบถ่ายนั่นเอง “ใช่” “มันไม่อันตรายไปหน่อยเหรอคะพี่นา พี่นาก็รู้ว่าที่นั่นมีแต่คนมีอำนาจ” คนได้รับคำสั่งโวยวายขึ้นทันที ไม่ใช่ว่าเธอเกี่ยงงาน แต่ไม่เคยเห็นด้วยกับหมาย ว.5 แบบนี้เลยสักครั้ง เพราะนอกจากจะเป็นอันตรายต่อตัวทีมข่าวแล้วยังถือเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนของผู้อื่นด้วย “ใจเย็นนะพลอย ที่นั่นมีแต่แขกวีไอพี พี่ว่าคงไม่อันตรายอย่างที่พลอยคิดหรอก” อักษราพยายามอธิบายให้ลูกน้องสาวที่ตอนนี้กำลังโมโหอย่างเอาไม่อยู่ได้เข้าใจ “แต่แขกวีไอพีที่ว่าก็เป็นนักการเมืองหรือตำรวจทั้งนั้น แล้วพี่นาคิดว่าพวกเขาจะจำพลอยไม่ได้เหรอคะ” พลอยระวีเถียงขาดใจทันที เป็นไปไม่ได้ที่นักการเมืองหรือตำรวจจะไม่รู้จักเธอ เพราะเธอเล่นแสดงตัวเวลาทำข่าวและยิงคำถามที่เรียกว่าขัดแข้งขัดขาใครหลายๆ คนมาตลอด “ก็นี่ไง พี่ถึงบอกให้พลอยใจเย็นๆ แล้วฟังพี่ก่อน” อักษราจับมือพลอยระวีเพื่อให้ใจเย็นลง “เฮ้อ ก็ได้ค่ะพี่นาพูดเลย” พลอยระวียอมลงให้ เพราะถึงยังไง อักษราก็เป็นหัวหน้าของเธออยู่ดี จึงไม่อยากทำตัวเป็นเด็กไม่น่ารักไปมากกว่านี้ “คือเรามีแผน พี่อยากให้พลอยเข้าไปที่กาสิโนนั้นในฐานะเด็กที่ไปสมัครเป็นสาวเอนเตอร์เทน” “เด็กเอนฯ?” เหยี่ยวสาวมองหน้า บก.ข่าวราวกับไม่เชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน ถึงเธอจะสวย ถึก บึกบึนยังไงก็ตาม แต่งานเอนฯ ก็เป็นที่รู้กันว่าระดับถึงเนื้อถึงตัว และถึงไหนต่อไหนโดยไม่ต้องสาธยายลงลึกให้มากความ แน่นอนว่า ‘มันอันตรายเอามากๆ น่ะสิ!’ “ใช่ แต่พลอยไม่ต้องห่วงนะว่าจะมีคนจำพลอยได้ เดี๋ยวพี่จะจัดการให้ช่างแต่งหน้าช่วยเมกอัพให้พลอยแล้วก็แปลงโฉมใส่เสื้อผ้าใหม่ รับรองไม่มีใครจำได้แน่” อักษรามองหน้าสาวรุ่นน้องอย่างพินิจ พลอยระวีเป็นหญิงสาวที่มีใบหน้าสวยคม แต่ดูจิ้มลิ้มนิดๆ และมีผิวกายที่ขาวอมชมพู แต่ความงามนั้นถูกบดบังด้วยแว่นสายตาและการแต่งกายที่ดูทะมัดทะแมงราวกับเป็นสาวห้าว “แล้วยังไงคะ พลอยจะรู้ได้ไงว่าใครเป็นเจ้าของที่นั่น ไปสมัครงานก็ใช่ว่าจะเจอตัวเจ้าของง่ายๆ นะคะ” เธอพยายามนึกถึงความเป็นจริง เวลาคนเราไปสมัครงานส่วนใหญ่ก็เจอแต่ผู้จัดการเท่านั้น ระดับเจ้าของคงไม่ลงมาสัมภาษณ์เด็กแน่นอน “มันก็ต้องลองก่อน คนหูตาไวแบบพลอย พี่ว่าไม่พลาดแน่นอน” บก.สาวพูดอย่างที่คิดจริงๆ เพราะใครๆ ก็รู้ว่าพลอยระวีเป็นคนฉลาดและตั้งใจทำงานมาก แม้ระยะหลังๆ มานี้จะดื้อไปบ้าง เพราะทางสถานีโทรทัศน์ไม่เคยช่วยเหลือเรื่องเงินกับเธอเลยสักครั้ง “พลอยไม่อยากทำค่ะ พลอยว่ามันเสี่ยงเกินไป “โธ่...พลอยเองก็ไม่ได้เชื่อคำสัมภาษณ์ของท่านวิมลใช่ไหมล่ะ พี่เองก็ไม่เชื่อ ประชาชนก็คงไม่เชื่อเหมือนกัน เพราะฉะนั้น อาชีพของเราก็คือหาความจริงมาปรากฏแก่สายตาประชาชน...” อักษราพูดโน้มน้าวจนพลอยระวีเองก็เริ่มจะใจอ่อน เพราะลึกๆ แล้วเธอเองก็เป็นคนสู้ไม่ถอยกับทุกสถานการณ์แม้จะอันตรายแค่ไหนก็ตาม “เฮ้อ ก็ได้ค่ะ แล้วพี่กรล่ะคะ จะให้สมัครเป็นอะไรที่กาสิโน” เมื่อรู้ว่าสุดท้ายแล้วคงปฏิเสธอะไรไม่ได้ หญิงสาวจึงถามถึงช่างภาพคู่ใจที่ไปไหนทุกที่กับเธออย่างนวกร “หมายนี้ พี่ให้พลอยไปคนเดียว” “ว่าไงนะคะ!” พลอยอระวีร้องออกมาเสียงดัง ยอมรับเลยว่าการมีนวกรไปไหนมาไหนด้วยเวลาทำข่าวทำให้อุ่นใจไม่ใช่น้อย และนี่เป็นหมายที่เสี่ยงพอสมควร ทำไมช่องถึงกล้าส่งเธอไปคนเดียวได้ “ไปคนเดียวจะคล่องตัวและไม่เสี่ยงถูกจับได้ หมายแบบนี้ถ่ายด้วยกล้องมือถือก็พอ พี่ว่ามันเรียลดี คนดูน่าจะชอบ” อักษราพูดยิ้มๆ เมื่อนึกถึงว่าหากภาพและข่าวนี้ออกไป เรตติ้งจะต้องดีแน่ๆ “แล้วถ้าพลอยถูกจับได้ล่ะคะ ใครจะช่วยพลอย? เรียลเลยค่ะทีนี้” ฝ่ายคนโดนยัดเยียดหน้าที่เอ่ยถามด้วยความไม่พอใจ เธอเกลียดนักเวลาที่คนห่วงแต่เรตติ้งโดยที่ไม่ห่วงทีมงานเลย และหากถูกจับได้ขึ้นมา คนหน้างานอย่างเธอก็คือผู้ที่เดือดร้อน หรือแม้แต่การทำข่าวที่เสี่ยง สุดท้ายแล้ว หมายศาลก็จะส่งถึงชื่อนักข่าวเป็นอันดับแรกเหมือนกัน “เอาน่า พี่เชื่อว่าพลอยมีทางหนีทีไล่ ที่ผ่านมาไม่เห็นเคยถูกจับได้ ยังไงก็ทำได้แน่นอนเชื่อพี่สิ พลอยเก่งจะตาย” บก.สาวพยายามเกลี้ยกล่อมสุดฤทธิ์ เพราะหากพลอยระวีไม่ยอมตกลงก็ไม่รู้ว่าจะให้ใครไปทำแทน เพราะนักข่าวที่เหลือไม่มีใครเก่ง ถึก ทนและลุยเท่าอีกแล้ว “ไม่ค่ะ หมายนี้ พี่นากล่อมพลอยไม่สำเร็จ พลอยไม่ทำนะคะ ถ้าจะให้ทำก็ต้องมีพี่กรไปด้วย” พลอยระวียื่นคำขาดทันทีเพราะรู้ดีว่ามันเสี่ยงแค่ไหน และถึงแม้เธอจะรักในอาชีพนักข่าว อยากสืบหาความจริง แต่ก็มองว่าเรื่องนี้มันเสี่ยงเกินไปกว่าที่ตนเองจะรับไหว “นะพลอย ถ้าพลอยทำสำเร็จ ข่าวออกมาแล้วเรตติ้งดี พี่จะไปขอคุณกิตให้เลื่อนพลอยขึ้นเป็นผู้ประกาศดีไหม” อักษราพูดขายฝันจนคนฟังเงยหน้ามองทันที “พลอยไม่เคยอยากเป็นผู้ประกาศค่ะ แต่สิ่งที่พลอยต้องการคือเพิ่มเงินเดือน พี่นารับปากไหมล่ะคะว่า ถ้าพลอยสืบเรื่องนี้ได้ และสานมันจนจบคดี พี่นาจะไปขอคุณกิตเพิ่มเงินให้พลอย” แม้จะเสี่ยงแค่ไหน แต่หากมีเรื่องของเงินเข้ามาเป็นแรงบันดาลใจ พลอยระวีก็พร้อมชน เพราะสถานะทางการเงินของเธอตอนนี้เรียกได้ว่าเข้าขั้นวิกฤตพอสมควร “ได้ ไม่มีปัญหา พี่สัญญาว่า คราวนี้จะช่วยดันเรื่องนี้ให้พลอยเต็มที่ ขอเพียงพิสูจน์ให้คุณกิตเห็นว่าพลอยยอมทำเพื่อช่องทุกอย่าง”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD