ขอเป็นฝ่ายไป (40%)

2209 Words

ยังไม่ทันจะหายใจเป็นปกติเสียด้วยซ้ำอ้อนรักก็ต้องร้องครางประท้วงอู้อี้ เมื่อคนที่พังพาบทาบทับด้วยสภาพหอบเหนื่อยเมื่อกี้เหมือนฟื้นคืนพลังอย่างรวดเร็ว ความเป็นชายที่สอดซุกอยู่ในกายสาวกลับมามีชีวิตชีวาจนเธอสัมผัสได้ถึงความยิ่งใหญ่ ปากหยักจุมพิตระคนซุกไซ้ซอกคอขาวระหง ส่วนมือก็วาดสะเปะสะปะไปทั่วสรรพางค์กายเย้ายวน แล้วเคลื่อนมาฟอนเฟ้นเคล้นคลึงเต้าทรวงสล้าง   “อย่านะคะคุณเซต พอแล้ว…” “ชู่ว์…อย่าขัดใจผัวสิ” เสียงห้าวกระด้างเอ่ยคล้ายเอ็ดเล็กๆ แล้วก้มลงมาหมายจะจูบปากอิ่มปราบพยศ ทว่าสาวน้อยกลับเบี่ยงหน้าหลบเลี่ยงพัลวัน ติ๊ด…ติ๊ด…ติ๊ด… ก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิดอีกคราเสียงโทรศัพท์ที่เธอวางไว้ข้างเตียงก็ดังขึ้นมาขัดจังหวะ ส่งผลให้สติที่หลุดลอยกลับเข้าสู่ร่างอีกหน อ้อนรักเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ได้ทันก่อนที่มือใหญ่จะคว้ามันมาปาไปไกลๆ ด้วยความหงุดหงิดงุ่นง่านเต็มอัตรา และทันทีที่เธอกรอกเสียงลงไปในสายเขาก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD