Chapter 22

1642 Words

I never feel so tired in my whole life. Pabagsak akong humiga sa kama at tumitig sa kisame. I just finished washing my clothes. Kulu-kulubot na ang kamay ko dahil sa pagkakababad sa tubig. Mabuti nalang din at mayroon si lola na tumulong sa akin. But damn, my back hurts so much. Paano nilang nagagawang maglaba ng walang washing machine? It feels like I am tortured. Dahil sa pagod ay maaga akong natulog ng araw na iyon at nagising kinaumagahan na masakit ang katawan. It's already eight in the morning and I'm still on my bed. Mabigat ang katawan ko at parang nabugbog. Nanatili pa ako roon ng isang oras bago lumabas ng kwarto. Dala ang towel ay nagtungo ako sa CR at naghilamos. "Kagigising mo?" Tito Ricky asked when he saw me at the backyard. "Opo. Medyo masakit lang ang katawan." Tum

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD