Episode 1
1068 Words
Episode 1
Blame us
Alessa Magcalas
Umuwi lang naman siya para magpalit ng damit. Bigyan kami ng nandidiring tingin ng anak niya... namin. Mga malalamig na pares ng tingin na pilit kong tiniis sa loob ng anim na taon.
Our son, Blaize is too distance with him. Hindi ko masisisi ang anak ko. Wala ni isang beses kong nakitang nagpaka-ama si Blake. The only thing he gave as is a blame. We ruin him. And as an equal thing. He wants to ruin me... And unfortunately, his son too.
"Behave." Tanging naibulalas na lang ng lalaki.
He is still well known as the bachelor CEO of his own company. Dahil ikinahihiya niya kami. At tanging piling tao lang ang nakakaalam sa kasal namin. To kept his reputation.
Because for a Blake Son Ferrer, we are just a joke who ruined his perfect life. Dahil kung wala kami. Masaya raw siya na bumubuo ng pamilya kasama ang celebrity actress long time girlfriend niya.
He tried to bribe me. Hiniling niya lagi sa akin na palayain ko siya. Na pakawalan ko siya. But I became a selfish mother. Na akala ko, tama lang na panghawakan ko pa ang pamilya na ito.
"'Nak, ubusin mo na iyang almusal mo ha? Ihahatid na kita sa school."
Tumango ang bata at magana na itong kumain. Sa tuwing narito pa kasi ang ama niya, ay tila batong mahirap lunukin ang bawat kutsa ng pagkain. His presence is enough to ruin our appetite, that easily.
Matapos kong mailagay ang pinagkainan namin sa sink ay inilabas ko na ang kotse ko sa garahe. Hinayaan ko na magpatianod sa ganitong klaseng routine sa loob ng mahabang panahon.
I am and still enslaved with fear and hope. One day with wishful thinking, that maybe beyond deep on his heart. He'll find love for his son, kahit sa anak na lang niya. Hindi ko na hiniling na pati ako. I know na ikinaiinisan at ikinasusuklam niya ako.
Tumigil ako sa pagtatrabaho para maalagaan ang bata. We are financially stable... Pero ramdam ko na may kakulangan, at iyon ay ang buong pamilya.
Lumaki ako sa isang single mom. And I am happy. Now, I can see the sense na dapat, hindi na pinu-pursue ang isang relaayon na walang pag-ibig. It only not devastating for me, but also to my son.
Nakarating kami ng matiwasay sa isang private school kung saan naka-enroll ang aking anak. Blaize Ken Magcalas ... From the very start ay ayaw ipahiram ni Blake ang kanyang apelyido sa aming anak. Just that thing makes my heart shattered. Hindi ako makapaniwala na kaya niya ring gawin iyon sa anak niya.
Sa ngalan ng reputasyon at kaligayahan niya. Dahil kaligayan niya ang paghihirap namin!
"Al! OMG! Nagkasalubong din sa wakas ang landas natin!'' ani ng matinis na tinig. Si Marcel pala, at may kaumbukan na ang kanyang dinadalang sanggol sa sinapupunan.
"Long time no look bruha. Hinatid mo pa ata ang asawa mo a?" May-ari kasi ng paaralan na ito ang asawa niya.
"Hinatid ko lang yung baon nito... At ito na ba ang aking inaanak. Kegwapo! Mana sa ama niyang wala-" Hindi na naituloy ng babae ang sasabihin niya. Mas sasama ang loob ng anak ko!
Inirapan ko ang babae at palihim siyang nag-peace sign. I squat with my son's height. The little version of his biological father. Ang namana niya lang sa akin ata ay ang mas maamo niyang mata, while his father has more fiercer glaze of a pair of gem.
"Magpakabait ka anak ha? Be good, be kind, be smart and be brave. I am sorry for everything. But I'll promise that Mama will be better someday. Tiis muna anak ha? Aral ng mabuti... Kapag may nangyari, never think twice to tell me." Bilin ko sa bata habang sinusuklay ang buhok niya gamit ang kamay ko.
He smiled with enthusiasm. "Yes Mama! I promise. I will be good. And I hope someday, we can escape from my biological Dad."
Sinundan ko na lang ng tingin ang papalayung bulto ng anak ko. Someday anak...someday.
"Tara na nga Al! Ang tagal na nating walang bonding. Tara SB!"
We are both coffee lover so we arrived at SB, not far away from the school. Dala ko rin ang laptop ko at ikinonek na sa wifi ng café.
"Still with that bastard prick?" tanong agad niya habang sinisimsim ang kanyang kape.
I sigh while putting the password on my lappy. "Yup."
Sarkastiko siyang pumalakpak. "Ang tatag ghorl. Mustasa? Dinaig mo na ang GomBurZa diyan sa pagka-martir mo ha? Alam mo naman na guilty ako kung bakit ka naisama sa bar way back nearly 7 years na rin. At ang ingkwentro niyo ni Blake Son, that started the eventful drama like life. Pero sis! Wake-up... Pwede mo pa siyang hiwalayan."
"Kung ganoon lang kadali Marcel. Edi sana noon pa!" Yamot ko.
"Ay gurl. Ang nagpapahirap lang sa sitwasyon na ito, ay ikaw mismo! Naaawa ako sa bata, physically nandiyan ang tatay, pero nandyan ba ang love. Hindi lahat ng kumpletong pamilya, nagiging masaya!" Sermon niya. Linggo-linggo na lang actually.
"Alam ko, alam ko. Umasa lang naman ako na baka sakali ay magbago pa ang puso niya. Baka may maisalba pa ako." Agad ko na pagdadahilan.
Umirap siya bago kinuha ang kanyang cellphone. "Ay ses, wala kang isasalba dahil wala namang nabuo. He never loved you from the start! It is always been a one sided love. I know na noong nasa kolehiyo pa tayo ay siya na yung dream guy mo... But let you grasp out from reality! Hanapin mo na lang yung taong makakapagpasaya sa iyo. Never settle for lesser."
"Someday, I can surely unloved him." Pangungimbinse ko. Hindi kay Marcel kung hindi para sa aking sarili.
"Ay okay. Sml? Charot. Sana nga ano! Gaga ka, kegwapo ng frenny Zach natin. Mukhang willing to wait naman yung tao para sa iyo." Malisyosa ang tono niya. What the- kaibigan lang ang turingan namin nung lalaki.
"Sira. BFF lang natin iyon ano..." pangontra ko sa sinabi niya.
"Walang BFF na lubusang na-depress at kailangan pang lumayo ng malamang ikinasal ka ng palihim sa bastard prick na asawa mo 'kunno'. He even insist na pwede niyang akuin ang anak mo! He always insist na makipag legal seperate ka na sa asawa mo na nag-e-exist daw."
" Ikaw kamo ang dami mong alam! Nabuntis ka lang e. Aalis na ako, pupuntahan ko pa yung shop ko sa mall..." aniko matapos matingnan ang mga stocks and investments ko sa aking laptop.
- Writer
