ชิงหลันรีบวิ่งออกมาจากหอสมุดของราชวงศ์ด้วยความตื่นตกใจ ผู้ชายแต่ละคนในวังหลวงล้วนเจ้าเล่ห์และเอาแต่ใจด้วยกันหมดทั้งสิ้น คิดขึ้นมาแล้วก็รู้สึกเหนื่อยหน่ายในหัวใจนัก ไม่รู้ว่าตนต้องพบเจอกับเรื่องราวเหล่านี้ไปอีกนานเท่าไหร่กัน ยิ่งคิดก็ยิ่งท้อ จึงเดินเร่งฝีเท้ากลับตำหนักของไทเฮาให้เร็วขึ้น ก่อนจะมอบตำราอาหารนั้นให้ไทเฮาทรงพิจารณาดูว่ามีเมนูอาหารชนิดใดที่พอจะถูกพระทัยหรือไม่จะได้ให้พ่อครัวหลวงปรุงมาถวาย
ไทเฮาทรงเปิดตำราเล่มนั้นดูรายชื่อและหน้าตาเมนูอาหารแต่ละชนิดนานราวหนึ่งเค่อ (15 นาที) จึงตรัสขึ้นมาว่า
“อายเจียอยากกินบุปผาสวรรค์ทอดกรอบจิ้มน้ำจิ้มเลิศรสนี้”
“หม่อมฉันจะรีบไปแจ้งข่าวแก่พ่อครัวหลวงให้ทำมาถวายทันทีเลยเพคะ” เสี่ยวจูพูดขึ้นด้วยความรวดเร็ว
“อย่ากระนั้นเลย อายเจียอยากให้ปรุงเมนูอาหารนี้ที่ตำหนักของอายเจียเสียมากกว่า เพราะจะได้กินร้อน ๆ และสูดดมกลิ่นหอมของเมนูอาหารนั้นได้อย่างเต
