...อิงลดากลับมาบ้านด้วยความอ่อนเพลีย เธอเดินเข้าบ้านได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงรถยนต์ของสามีหนุ่ม หญิงสาวกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอ วันนี้ต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่อง
“บ้านไม่มีนอนหรือไงคะ” พอเขาเดินเข้ามา ริมฝีปากบางก็เอ่ยพูดขึ้น เมียนอนอยู่โรงพยาบาลแทนที่จะสนใจกัน ซึ่งคนได้ยินก็ไม่ได้ตอบอะไร พันธดนย์กำลังจะก้าวขาขึ้นบันไดบ้าน แต่คนตัวเล็กกว่าก็รีบเดินมาขวางทาง
“ถามทำไมไม่ตอบคะ”
“เธอยังไม่รู้อีกเหรอ...หลีกไป” เขารีบมาอาบน้ำเพื่อที่จะได้ไปทำงาน แต่เธอกลับหาเรื่อง
“ไม่ค่ะ เรายังคุยกันไม่รู้เรื่อง”
“รู้เรื่อง? เธอต่างหากที่คุยไม่รู้เรื่องอยู่คนเดียว ฉันพูดชัดเจนแล้ว” ดวงตาคมนั้นจับจ้องใบหน้าของเธอไม่วางตาเลยทีเดียว
“ไม่ค่ะ ฉันไม่ทำแท้ง” เธอยืนยันเสียงแข็ง น้ำเสียงของเธอทำให้ชายหนุ่มขยับเข้ามาใกล้ เอ่ยพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงเข้มไม่ต่างกัน
“ถ้าเธอไม่เอาเด็กออก ก็ต้องปล่อยให้เขาเกิดมาแบบไม่มีพ่อ” น
