CHAPTER 42

1913 Words

REIGHN SELESTINE “What the—” “Anong ginagawa mo dito?” gulat na tanong ko sa taong nasa tabi ko. “Nagbabakasyon,” sagot niya sa akin at inayos pa ang shades niya na para bang hindi man lang siya nasaktan sa ginawa ko. Mabilis ko siyang tinalikuran dahil naalala ko pala na hindi ko pala dapat siya kinakausap dahil siya mismo ang dahilan kaya ako nandito ngayon. Wala akong balak na pansinin siya. “Tell me, galit ka ba sa akin?” tanong niya sa akin pero nagkukunwari lang ako na hindi ko siya naririnig. “Babe,” tawag na naman niya sa akin kaya ako nakakaramdam ng inis. Panay sunod kasi siya sa akin. “Talk to me, please.” sabi niya pero nagkunwari lang ako na di ko siya kilala. “Ayaw mo ba akong kausap? May problema ba tayo?” tanong niya sa akin. “Tayo? Ano ba ang tayo?” gusto kong ita

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD