พรานล่าเนื้อ NC
738 Words
ตอนที่ 11
หลังจากนายกล้าผู้นำหมู่บ้านและน้องชายพรานอ่องที่แยกตัวออกมาได้ ก็พากันเลาะลัดมาตามเส้นทางเพื่อเดินกลับกระท่อมของตนเอง ก่อนที่น้องชายจะเร่งฝีเท้าเพื่อให้เดินตามผู้เป็นพี่ได้ทัน
“แหม่...พี่กล้ารีบเดินเชียวนะ” พรานอ่องที่เดินตามมาทัน เอ่ยปากแซวพี่ชาย
“นี่เอ็งจะรีบตามข้ามาทำไมวะไอ้อ่อง เดี๋ยวไอ้พวกคนกรุงก็ได้สงสัยเอาหรอก” นายกล้าตำหนิน้องชายตนเอง
“คงไม่สงสัยหรอกมั้งครับ ว่าแต่คืนนี้พี่จะไม่ไปจัดให้คุณญาดาสักดอกสองดอกเหรอครับ”
“ยังก่อน!!! ปล่อยให้คุณญาดา เธอตายใจแบบนั้นแหละ เพราะยังไงพรุ่งนี้คุณญาดาก็ต้องไปล่าสัตว์กับเรา เพื่อหากล้วยไม้ที่เธอต้องการ" นายกล้ายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“แล้วมันจะมีจริง ๆ เหรอพี่ ไอ้กล้วยไม้ที่คุณญาดาเค้าตามหา”
“อาจจะมี เพียงแต่เราไม่รู้จัก ในป่ามันมีกล้วยไม้พวกนี้เป็นร้อย ๆ ชนิด ก็ต้องอาศัยคุณญาดานั่นแหละ
“แสดงว่า พี่จะยังไม่ทำอะไรคุณญาดา จนกว่าเธอจะตามหากล้วยไม้นั่นพบใช่ป่ะ”
“ใช่..เดี๋ยวคืนนี้กูจะให้อีแก้วตามันมาปรนนิบัติกูแทนคุณญาดาเค้าไปก่อน ฮ่า ๆ ๆ”
“เอ่อ...ว่าแต่คืนนี้ผมขอสักคนได้ไหมพี่ ตั้งแต่เดินทางกับพวกนั้นมา..ผู้หญิงก็ไม่ตกถึงท้องเลยครับ”
“เอ็งอยากได้ใครละ”
“ใครก็ได้ครับ..ที่พี่เบื่อแล้ว หรือว่าจะเป็นนังทับทิม สาวเมืองกรุงที่พี่ขังเอาไว้ก็ได้ เอ่อ!!!...ฉันว่าจะถามพี่ตั้งนานล่ะ ทำไมพี่ไม่ขายเธอไปซะให้สิ้นเรื่องสิ้นราวสักทีล่ะ พี่เก็บเอาไว้ทำไม”
“นังทับทิม มันเป็นลูกศัตรูของข้า ข้าอยากให้มันตอบแทนในสิ่งที่พ่อมันทำกับข้าให้ได้มากที่สุด”
พูดจบนายกล้าก็รีบน้องชายพาไปหาหญิงสาวคนหนึ่งที่เขาขังเอาไว้ใต้ดิน
“นี่กุญแจ แล้วก็เอ็งก็รีบ ๆ เข้าล่ะ ข้าไม่ค่อยไว้ใจไอ้ราเชนทร์ มันยิ่งสงสัยพวกเราอยู่”
“ไม่ต้องห่วงครับพี่กล้า รับรองว่าอีลำดวลกับอีมะลิคงไม่ปล่อยมันไว้หรอก”
“อีลำดวลมันไปยุ่งอะไรกับไอ้ราเชนทร์...ข้าสั่งให้มันจัดการกับไอ้ไตรทศนั่นต่างหาก” นายกล้าพูดขึ้น
“ก็อีลำดวลมันชอบไอ้ราเชนทร์นั่น”
“ไม่ได้การแล้ว เห็นทีข้าต้องไปเตือนมันสักหน่อย เดี๋ยวจะเสียแผนเอา”
“ฉันว่าอีลำดวลมันคงหาโอกาสอยู่ แต่คุณญาดาเล่นนั่งประกบผัวเธอซะขนาดนั้นใครจะไปกล้าไปอ่อยกันเล่า”
“อืม..ก็จริงอย่างที่เอ็งพูด แต่ยังไงเสีย..ข้าก็ต้องไปดูผลงานของมัน เพราะพรุ่งนี้จะได้ไปตามให้ไอ้เชษฐ์กับไอ้ชาญมารับตัวพวกมัน”
“ครับพี่”
พรานอ่องยืนลูบปากตัวเองด้วยความกระหายหื่น ก่อนจะไขกุญแจเข้าไปแล้วก็รีบล็อกห้องทันที เขารีบตรงเข้าไปหาหญิงสาวที่ถูกขังเอาไว้ เธอกำลังนอนหลับอยู่ จนหญิงสาวคนนั้นสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาก็พบว่าร่างของใครบางคนกำลังทาบทับตัวเธออยู่ เธอร้องให้คนช่วยด้วยความตกใจ
“ปล่อยนะ!!! ช่วยด้วย!!!” เสียงของเธอหดหายทันทีก่อนจะรู้สึกจุกเสียดไปที่ท้องน้อยเมื่อหมัดหนัก ๆ ของพรานอ่องกระทุ้งไปที่ท้องอันบอบบางของเธอ พรานอ่องเลือกที่จะใช้ความรุนแรง
จากนั้นเสื้อผ้าของเธอก็ถูกถอดออก ทั้งยอดอกและเนินสวรรค์ ถูกทั้งมือและปากสัมผัสไปพร้อม ๆ กัน ประหนึ่งพรานล่าเนื้อผู้หิวโหยที่กำลังได้กินอาหารอันเลิศรสตรงหน้าอย่างตะกละตะกลาม เต้านมอวบเต่งตึงของหญิงคนนั้นกำลังถูกปากหนา ๆ ดูดจนเป็นรอยแดง ส่วนด้านล่างก็มือหยาบหนาก็ลูบไล้ไปทั่วจากเนินเนื้ออวบอูมด้านหน้าถึงบริเวณก้นอวบ ๆ ทางด้านหลัง และก็ลูบคลำอยู่อย่างนั้นซ้ำไปซ้ำมาไม่หยุดหย่อน ปากอวบอิ่มของเธอแนบสนิทไม่ให้ลิ้นสากทิ่มแทงลงไป
- Writer
