ผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมงที่เธอต้องนั่งอึดอัดอยู่ท่ามกลางสายตาดุดันของไต้ฝุ่น และยังมีสายตานิ่งๆอีกคู่ ที่คอยมองมาที่เธอเป็นระยะ นี้คงเป็นการมาเที่ยวผับที่น่าอึดอัดที่สุดในชีวิตของเธอแล้ว
"ไปห้องน้ำเป็นเพื่อนหน่อย" เจ้าขาหันไปสะกิดไหล่ใบหม่อนที่ตอนนี้เหมือนจะเริ่มได้ที่แล้ว
"ไม่ไหว~" เสียงยานคางของใบหม่อนตอบออกมา ก่อนจะหันกลับไปคุยเล่นกับเจไดต่ออย่างออกรส
"จะไปไหน" เสียงเข้มของเจ้าคุณถามขึ้น เมื่อเห็นน้องสาวตัวเองทำท่าจะลุกขึ้นยืน
"ไปห้องน้ำค่ะ" เจ้าขาตอบออกไป ก่อนที่พี่ชายเธอจะพยักหน้ารับ โดยไม่ได้ถามหรือพูดอะไรต่อ
เธอจึงเดินออกมาจากโต๊ะทันที แต่ก่อนจะเดินออกมาก็หันไปมองคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ที่ตอนนี้เขาเองก็กำลังมองมาที่เธออยู่ และทันทีที่เธอออกมาจากโต๊ะได้ เธอก็รู้สึกว่าตัวเองนั้นหายใจโล่งขึ้นเยอะ
ปึก!
หมับ!
แรงกระแทกที่ไหล่ ทำเอาร่างบางของเจ้าขาเซถลาไปด้านหลังอย่างไม่ทันตั้งตัว
