“ยิ้มได้แล้วนี่”
ทรายแก้วเย้าแหย่พร้อมกับยื่นมือเข้ามาจิ้มแก้วของเธอไปด้วย กันต์กมลที่เพิ่งกลับมาจากบ้านของการุญ เธอเพิ่งมาถึงบ้าน เพิ่งได้นั่งลงเท่านั้น เพื่อนก็แทรกตัวเข้ามาเบียดพร้อมกับพูดจาทำนองนี้ด้วย คงเห็นเธอกับการุญสนิทสนมกันแน่ ๆ ก็เลยพูดออกมาแบบนั้น กันต์กมลส่ายหน้าพร้อมกับทำหน้านิ่งขณะตอบกลับทรายแก้วไป
“ยิ้มได้อะไรล่ะทราย”
เชิดชัยที่รอฟังอยู่เงียบ ๆ บุ้ยปากไปทางชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ข้างบ้าน ที่ตอนนี้ถอดเสื้อออกเหลือแต่กางเกงกำลังอาบน้ำให้สุนัขของเขาอยู่ภายในรั้วบ้าน แต่เพราะว่าบ้านหลังที่ตนอยู่เป็นบ้านใต้ถุนสูงจึงมองเห็นอีกฝ่ายได้ถนัดตานั่นเอง
“แล้วคนนั้นน่ะ ใครหรือ”
“ใคร”
“ก็ที่อูไปช่วยเขาเก็บผักนั่นไง”
“อ๋อ พี่กูร พี่ตรงบ้านข้างเรานี่ไง”
“หล่อ แน่นไปหมดเลยเนอะ” เชิดชัยเอ่ยชม ทรายแก้วผสมโรงไปด้วยอีกคน “คมด้วย”
“เขาแอบชอบอูหรือ”
“บ้า”
“ไม่บ้าหรอก เวลาคุยกับอู ตางี้
