รู้เท่าไม่ทันรัก

ตอนที่ 4

ตอนที่ 4

Aai Talk

หัวใจฉันหล่นวูบ ทันทีที่รู้ว่าว่านกำลังจะถอดกางเกง ฉันพยายามจะถีบตัวหนี อับอายจนหน้าร้อนวาบๆ ว่านเงยหน้าขึ้นมามอง แววตาและสีหน้าเร่าร้อนมืดครึ้มนั้นทำเอาหัวใจของฉันที่คิดว่าหล่นหายไปแล้วเต้นครึกโครมจนเจ็บโพรงอก ฉันคิดว่าถีบถอยตัวออกห่างเขาได้นะ แต่ทำไมกางเกงถึงได้รูดออกไปทางปลายเท้าก็ไม่รู้ ฉันอายจนหน้าชา พยายามจะพลิกตัวหลบ แต่ร่างหนาก็ดันตัวขึ้นมาประกบปาก จูบแนบเน้นบดเบียด ลิ้นร้อนพุ่งเข้ามาพัวพันจนส่งเสียงได้แค่อู้อี้ ขณะรับรู้ถึงฝ่ามืออุ่นหนาที่กำลังลูบขาอ่อน

ไม่ ไม่...

เสียงในใจร่ำร้อง แต่ร่างกายกลับสั่นสะท้านตามแรงกระสันอยากจากภาวะอารมณ์เร่งเร้า ฉันปลื้มผู้ชายคนนี้ก็จริง ชอบเขามากก็จริง แต่มันดีแล้วหรือจะมีอะไรกันแบบนี้ ใจสับสนไปหมดแล้ว...

ว่านผละปากออกในตอนที่ฉันเกือบขาดใจตายเพราะถูกเขาสูบเอาลมออกจากปอดจนหมด ตาคมหม่นมืดคู่นั้นจ้องหน้าฉัน ราวกับจะสะกด ฉันสะดุ้งคราง สะโพกยกกระดกก่อนจะถดถอย ติ่งตูมเกสรดอกไม้กำลังถูกปลายนิ้วแข็งสะกิดเกาปลุกเร้าอารมณ์ ฉันผลักหัวไหล่เขาทั้งสองข้างหวังจะให้ว่านถอยออกห่าง แต่แรงฉันแทบไม่เหลือ ทั้งที่ถูกกดให้นอนบนเตียงเฉยๆ เรี่ยวแรงกลับหายไป ตอนนี้เนื้อตัวมันกำลังสั่นระริก ช่องท้องเสียดซ่านวาบวูบ เขาสอดฝ่ามือผ่านขากางเกงชั้นในเข้ามากอบกุมนุ่มเนื้อจุดอ่อนไหว กดปลายนิ้วลงกลางกลีบร่อง เกี่ยวสะกิดเกสรดอกไม้ถี่รัว ใจต้นแรงอกแทบระเบิด ฉันหายใจเสียงดังแถมยังหอบ...

“ไม่ ไม่เอา...”

ฉันส่ายหน้าอยู่บนที่นอน วิงวอนเขาทั้งปากและตา ทว่า...ริมฝีปากว่านกลับยกน้อยๆ คล้ายว่ายิ้ม ก่อนซุกหน้าลงมาดูดเม้มลำคอแรงๆ ขณะที่นิ้วแข็งขีดเขี่ยเกลี่ยไล้กลางร่องหลืบอ่อนไหว รัวเร็ว...

“หอมจัง”

เสียงว่านพึมพำแหบพร่า ฉันได้แต่สะดุ้งสั่น ร้องครวญครางยามที่เขาเม้มดูดผิวเนื้อ นิ้วร้ายกาจสะกิดคลึงอย่างหนัก ฉันอยากเป็นบ้า มันเสียวกระสันและเปียกแฉะ

ว่านพรมปากลากลิ้นลงไปตามเนินอก อาการเรื่อยเฉื่อยแต่ทำไมรวดเร็วนักไม่รู้ พอฉันรู้ตัวอีกที ร่างหนาก็นั่งอยู่กลางหว่างขา ตาจับจ้องพื้นที่อ่อนไหว วินาทีที่ฉันจะตะกายหนี กางเกงชั้นในตัวบางเนื้อนิ่มก็ถูกสองมือใหญ่กระตุกรั้งผ่านสะโพกลง กายท่อนล่างเย็นวาบ ฉันพยายามหนีบขาไว้แน่นแต่สู้แรงเขาไม่ได้ สุดท้ายกางเกงตัวจ้อยก็ถูกรูดพ้นปลายเท้าข้างหนึ่งก่อนที่ขาฉันจะถูกดันให้แบะแยก

อา...น่าอายชะมัด

“สวย”

เสียงเขาแหบต่ำ ฉับพลันนั้นก็ก้มวูบลงมาฝังใบหน้าซุกเนินนูนของฉัน ขณะจับขาฉันดันให้แยกกว้างกางออก จมูกโด่งจมวูบลงกลางร่องหลืบฉ่ำ ก่อนเขาจะปัดส่ายสูดดมเสียงดังจนฉันนึกอับอาย หากในความอายนี้ มันยังมีความตื่นเร้า ตื่นเต้น ระคนหวาดหวั่น แล้วเขาก็ทาบปากลงจูบเคล้าหนักหน่วง ความเสียวพุ่งปลาบ

ฉันชอบว่านก็จริง ชอบมาก ชอบมานาน แต่การที่ถูกเขาทำแบบนี้มันทำให้สับสน ใจหนึ่งต้องการสานรักจนสุดทางฝัน อีกใจฉันก็เหมือนผู้หญิงง่ายๆ ที่กำลังจะมีวันไนต์สแตนด์ เพียงแต่ไม่ใช่มีกับคนแปลกหน้า

ฉันอ้าปากส่งเสียงคราง ร่างกายส่ายสั่น เมื่อว่านถากไถลำลิ้นเลียลากไซ้ไล้วนอย่างไม่รังเกียจ บางครั้งยังฉกเม้มเกสรตูมน้อยดูดหนักๆ ตูมเนื้อเล็กๆ ที่ฉันเคยสัมผัสบ้าง แต่ความรู้สึกตอนแตะต้องเองกับโดนเขาแตะต่างกันลิบลับ ช่องท้องปั่นป่วน วูบวาบ ราวกับมีหมู่ผีเสื้อบินวนจนคล้ายเกิดมรสุมย่อมๆ ในนั้น เสียงห้าวครางอือออในลำคอ ส่วนฉันสมอง สติ สามัญสำนึกส่วนดีกระเจิดกระเจิงไปหมด รับรู้แค่รสสัมผัสเร้าลึก รับรู้แค่ความเสียวแปลบปลาบที่พล่านไปทั่วร่าง ทำได้แค่บิดตัวส่ายเร่า ก้นยกหยัดลอยร่อนไม่ติดที่นอน ส่งเสียงครวญครางปนสะอื้น ที่นับเนื่องจะถี่กระชั้นพอๆ กับลมหายใจหอบสั่น มวลกระแสบางอย่างพล่านขึ้นในร่าง ภาวะออกัสซัมที่ฉันรู้จัก กำลังจะมาเยือน ว่านอาจจะรู้เหมือนกัน นอกจากปากลิ้นที่ตวัดลากเลียทรมานฉัน เขายังส่งนิ้วเข้ามาบี้คลึงตูมเนื้ออ่อนไหวเร่งรัว ฉันรู้สึกว่าตัวเองดิ้นพราด... ไม่ถึงอึดใจ ร่างกายก็แอ่นเกร็ง สองมือขยุ้มจิกต้นแขนว่านเต็มที่ ใช่...มวลความอัดอั้นในตัวฉันถูกปลดปล่อยออกมาอย่างรุนแรง จนต้องหลับตาปี๋...

เนื้อตัวมันสั่นระริกนานทีเดียวก่อนจะสร่างซา ฉันทิ้งตัวลงบนที่นอนอย่างอ่อนเปลี้ย แต่ไม่ทันได้ทำหรือพูดอะไร กายผ่าวร้อนที่บัดนี้เปลือยเปล่าก็แนบลงมา แก้มถูกกดจูบแรงๆ หากนั่นไม่กระตุกหัวใจเท่ากับบางสิ่งบางอย่างที่กดดุนอยู่กลางนวลเนื้อช่อสาว ฉันเบิกตาขึ้น ก็ได้สบตาคมหม่นเสน่หา สีหน้าของว่านเต็มไปด้วยความเคร่งเข้มแววตาจัดจ้าสะกดให้ฉันนิ่งงัน เราจ้องตากัน... รู้ตัวอีกครั้งก็เมื่อความเจ็บแสบวาบขึ้นในสมอง

“อ๊ะ!”

ร่างกายฉันปริตึง ตาเบิกกว้าง จิกปั้นเนื้อหัวไหล่ของว่านจมเล็บ นอกจากความเจ็บสมองลั่นร้องว่าฉันโดนจริงๆ แล้ว และไม่รู้เป็นเพราะนี่เป็นครั้งแรก ฉันเล็ก หรือว่าว่านใหญ่โต มันจึงรู้สึกเจ็บจนน้ำตาร่วงแบบนี้

“จุๆ”

เขาก้มลงมาจูบคลอเคลียกลีบปาก ส่งเสียงเหมือนจะปลอบ แต่ฉันไม่รู้หรอกว่าเขารู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังเปิดซิงฉันอยู่ เพราะดูแล้วว่านเมาเอาเรื่อง เขายังขยับเบาๆ ไม่หยุด ฉันสูดปาก ทุบบ่ากว้าง

“มันเจ็บ...” ฉันเป็นหมอ หมอสูติฯ ด้วย ฉันรู้ว่าร่างกายมันจะปรับสภาพ แต่ไม่คิดว่ามันจะเจ็บมากแบบนี้

“อีกนิด” เสียงห้าวแหบแทบฟังไม่ได้ยิน “ยังไม่หมด”

ฉันใจกระตุก เบือนหน้าซุกหมอน มันน่าอับอายเกินกว่าจะมอง ว่านก้มลงมาจูบแก้ม จูบซอกคอ เม้มปากดูดอย่างไม่เกรงใจกันเลย ฉันสั่น หายใจเสียงดัง เกิดความพลุ่งพล่านในร่างกายขึ้นอีกครั้ง ว่านก็ยกตัวขึ้น จับคางฉันให้หันมารับปากร้อนรุมของเขา จูบดูดดื่มเร่าร้อนพัดพาเอาสติน้อยนิดของฉันให้เตลิดเปิดเปิง เบียดเนื้อตัวแกร่งแน่นลงมาเสียดสีกับทรวงอกนุ่มของฉัน เสี้ยววินาทีหนึ่งท่ามกลางความอื้ออึงนั้น เขาขยับอีกครั้ง ส่งตัวตนแกร่งแข็งไม่ต่างจากท่อนไม้เข้ามาแทรกซุกกลางหลืบร่องอ่อนไหว ฉันสะดุ้งตัวกระตุก มันเป็นอาการขยับตัวหนีตามสัญชาตญาณแต่ว่านไม่ปล่อย เขายึดข้อมือทั้งสองของฉันไว้ ประกบปากดูดลิ้นอย่างรุนแรง พร้อมๆ กับการขยับ...

ฉันอยากหวีดร้อง ยามที่หลืบร่องอ่อนอุ่นถูกครูดเบียดเสียดสลักด้วยแท่งรักแข็งร้อน แรกๆ มันเจ็บแสบสันก่อนความเสียวซ่านจะแทรกแซงแทนที่ ฉันเหมือนจะบ้า เนื้อตัวส่ายเร่า ร่ำร้องครวญครางไม่ได้ศัพท์ ยิ่งว่านขยับตอกตรึงร้อนแรงเท่าไหร่ ร่างกายของฉันกลับยิ่งทุรนทุราย โหยกระหายบางสิ่งบางอย่าง การขยับขับเคลื่อนที่สร้างเสียงหยาบโลนนั้นกลับไม่ได้น่ารังเกียจ เนื้อตัวฉันเหมือนลิ่วล่องลอยสูงขึ้น สูงขึ้น... จวบกระทั่ง พุ่งทะยานสู่ทางออกแสนหวามอย่างรัญจวนท่วมท้น ว่านขยับอีกไม่กี่ครั้ง ฉันรู้สึกถึงความอุ่นที่พรมพร่างในร่างกาย ก่อความเสียวปลาบจนต้องผวาเข้ากอดกายหนาที่กำลังยะเยือกสั่น

เราหายใจแข่งกัน หัวใจเต้นแข่งกัน ถึงอย่างนั้น ว่านยังจูบไซ้ซอกคอฉันไม่หยุดราวกับหลงใหลมากมายในระหว่างที่เขาปลดปล่อย...

“ดีสุดๆ”

ว่านดันตัวฉันออกเมื่อเราหายใจเป็นปกติมากขึ้น ตอนนี้เองที่ฉันพบว่านอนอยู่ในท่าน่าอายขนาดไหน ฉันนอนตะแคงโดยมีว่านประกบกอดมาจากทางด้านหลัง ขาฉันพาดต้นขาเขา เริ่มมีสติ ความอายก็ฉาบหน้า ฉันรีบดึงขาลง ตั้งใจจะมุดหน้าซุกหมอนหนี ไม่อยากมองหน้าหล่อเหลาของหมอจอมหื่นอีก แต่ไม่รู้ทำไมกลับกลายเป็นว่า ตัวฉันกลับถูกดันให้นอนคว่ำ และเนื้อตัวแน่นมัดกล้ามของว่านขยับมาทาบทับ เขาก้มลงมาเม้มใบหู ฉันขนลุกเกรียวทีเดียว แต่นั่นไม่น่าผวาเท่ากับความเข้มแข็งที่กำลังดุนดันกลางซอกขา ก่อนจะสอดแทรกเข้าหลอมรวมท่ามกลางความชื้นชุ่ม

“ว่าน...” ฉันตึงแน่น เสียวปลาบ...

“อีกทีนะ”

เรียวปากได้รูปเหมือนจะคลี่ยิ้ม แล้วเขาก็ดันคางฉันขึ้นรับจูบหนักหน่วงที่ราวกับจะดูดวิญญาณออกจากร่าง ว่านเริ่มขยับอีกครั้ง ฉันหัวหมุน ท่ามกลางมรสุมสวาทร้อนแรง จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าตัวเองถูกกระทำอย่างไร ถูกจับเปลี่ยนท่าไหน สมองมันอื้ออึง สติกระเจิดกระเจิง รับรู้เพียงความเสียวซ่านมากมายที่ปะทุขึ้นในกายครั้งแล้วครั้งเล่า... กว่าคนเมาจะสิ้นฤทธิ์ ฉันจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่า เป็นตัวเองหรือเปล่าที่หมดแรงไปก่อน...