CHAPTER 16.2

1160 Words

HE laughed sarcastically. The pain in his eyes pierced through my senses. For a second, I want to take back what I’ve just said, but I can’t. Ito lang ang tanging paraan na naiisip ko para tigilan na niya ako. “No! Sinasabi mo lang ‘yan para layuan kita! You can’t fool me, Armea! You let me touch you! We made love!” “That was just a plain sëx, Gabriel. Wala nang iba. And I must admit I enjoyed it.” Kulang pa ang salitang gulat sa kanyang mukha. Marahil ay hindi niya inaakalang maririnig niya iyon mula sa akin. Natulala siya kaya kinuha ko ang pagkakataong iyon para tumayo at iwanan siya sa lamesa. Hindi pa sana ako busog pero kakain na lang ulit ako mamaya sa Art’s Kitchen. Lumabas ako papuntang sala. Dinukot ko ang cellphone sa loob ng aking bag. Malapit nang mag-low battery iyon. Wa

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD