หนึ่งนภาเดินไปเปิดตู้ขนาดใหญ่ ที่คิดเอาเองว่ามันน่าจะเป็นตู้เสื้อผ้า เพราะมันอยู่ใกล้ห้องน้ำ และน่าจะเป็นโซนที่เอาไว้แต่งตัว เมื่อเจอสิ่งที่ต้องการ หนึ่งนภาก็เลือกเสื้อผ้าที่คิดว่ามันเหมาะกับร่างกายเขาที่สุด เสื้อสีน้ำเงินกับกางเกงขายาวสีดำ
เมื่อได้ของตามคำสั่งก็รีบเดินออกจากห้องเจ้าของบ้านเอาแต่ใจ แต่ยังไม่ได้ปิดประตู ก็ถูกเสียงเย็นชารั้งไว้ซะก่อน
“เพิ่งจะมาอยู่วันเดียว ริเป็นหัวขโมยแล้วสินะ” พราวฟ้ามองของในมือคนตรงหน้าเงียบๆ สายตาบ่งบอกชัดเจนว่าไม่ชอบเธอเลยสักนิด
“อันนี้คุณศิวะให้มาหยิบค่ะ เขาไปอาบน้ำในห้องนั้น” หนึ่งนภาแก้ความเข้าใจผิดของคนตรงหน้า ทั้งยังชี้มือไปที่ห้องข้างๆที่เธอใช้อาศัยเมื่อคืน
“คุณศินี่ยังไง คิดว่าตัวเองเป็นมูลนิธิเหรอ”
“ฉันก็คิดว่าอย่างนั้นแหละค่ะ ขอตัวนะคะ” หนึ่งนภาก้มหัวให้คนที่น่าจะอายุมากกว่านิดๆ เดินผ่านร่างเธอไปยังห้องที่อยู่ด้านข้าง ก่อนจะเปิดและปิดประตู
