ยัยนี่ไปหลบอยู่ไหนมานะ ทำไมถึงเพิ่งมาตอนนี้ ถ้ามาสมัครงานที่ร้านเธอเร็วกว่านี้ ป่านนี้ร้านเธอดังระเบิดระเบ้อไปแล้ว ยอมรับเลยว่าหน้าตาพนักงาน ช่วยเรียกลูกค้าให้ร้านได้ดีที่สุด
“เสร็จแล้วค่ะคุณพัช” หนึ่งนภาเรียกคนที่นั่งมองเธอด้วยน้ำเสียงเก้อเขิน เพิ่งจะเคยถูกผู้หญิงด้วยกันมองด้วยสายตาแบบนี้เป็นครั้งแรก สายตาที่มองสำรวจเหมือนที่คุณศิวะชอบทำ มันทำให้เธอวางตัวไม่ถูกเลย
“เนี้ย! แค่นี้ก็เขินแล้ว มันจะรอดไหมละเธอ”พัชรียิ้มขำกับท่าทางของหนึ่งนภา แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจนัก เดินนำหนึ่งนภาออกไปจากห้องเงียบๆ เมื่อเจอพนักงานที่พอจะฝากหนึ่งนภาไว้ได้ ก็กวักมือเรียกทันที
“ทิน คนนี้ชื่อหนึ่ง ช่วยสอนงานให้เธอหน่อย เธอจะมาลองทำ สอนดีๆนะ!” พัชชีกำชับกับเด็กหนุ่มหน้าตาดีด้วยน้ำเสียงดุๆ ก่อนจะกลับไปดูแลลูกค้าต่อ
“เริ่มจากตรงไหนละเนี้ย!” ทินกรเองก็ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน เพราะรู้สึกเขินนิดๆกับคนสวยที่ยืนอยู่ข้างๆ ทุ
