Chapter 11
1576 Words
COLD
"I'm on my way to somewhere, you guys have fun." I told my cousin who keeps on bugging me.
[But Kuya! You know how important this event is! You should be there] he said and all I could do was to massage my temple and sigh.
"I know but I have something very important to do, I know she will understand that. I'll be there at her wedding, promise!" I replied to him.
As soon as I heard him sigh, I knew that he couldn't do anything at all. All he knew was to surrender.
[Okay! I'll tell her that you can't come] he said then bid his goodbye.
Pinagpatuloy ko ang pagmamaneho papunta sa masyon ng Don.
The moment the guard sees my car, they immediately open the door widely. They even bow their heads as a sign of respect.
I parked my car, put my shades on tapos lumabas ng kotse.
I keep my face stern when people come to me.
I just gave them nod nang isa isa nila akong binati. All of them are know me, dahil isa ako sa pinagkakatiwalaan ng may ari ng mansyon na ito.
"Where's Don Marcelino?" tanong ko sa isa sa mga tauhan na sumalubong sa akin.
"Nasa private living room n'ya, boss Cold!" he said with some gesture na tinuturo ang loob ng bahay.
I just nod then look at the surroundings until I notice something or someone rather. She's looking at my direction while frowning
Luckily, I have my shades on me, she has no idea that I'm staring at her.
When I heard someone's calling me, I averted my gaze to that voice, then I saw Giovani, one of the leaders here in this group.
Hindi ako ngumiti o nagbigay ng kahit anong emosyon sa kan'ya bagkus tinanguan ko lang ito nang bumati ito sa akin.
Katulad noon, ayokong mapalapit sa kahit na sino man, that's one of my rules. I only trusted my cousins pero sa iba? No!
"Iho, I guess we have a lot to talk about." Don Marcelino said, as soon as my feet stepped on his private living room.
"Yes." I shortly replied to him then removed my shades then looked into his eyes.
Alam kong alam n'ya ang gusto kong ipahiwatig. Kaya naman sinensyasan n'ya ang ibang mga taong kasama namin na lumabas na dito.
"So how's the business in the States?" he immediately asked.
"Our business is doing so well, Legal and Illegal but I heard there are people trying to be our competitors." I replied.
I just heard him chuckling, then looked at me in a very dangerous look but hindi naman ako natakot, I trained not to be afraid of anything and anyone.
"Nalinis mo na ba ang mga nasa States?" tanong nito.
"Of course! Before I got here I already cleaned them," I said.
"Good, your lolo will be so proud of you," biglang saad nito.
Kusa namang umangat ang mga gilid ng labi ko dahil sa sinabi nito. I always want my lolo to be so proud of me, lalo na dito sa gawain na ito dahil sa akin n'ya ipinagkatiwala ang bagay na ito. Ayokong magsisisi s'ya na ako ang pinagkatiwalaan n'ya doon. Though, lolo is not pressuring any of us, but because Senyor Klyde Vicente is one of the most powerful and successful men in the legal and undergroud industry, we need to prove that we are like him! Lalo na ako na sinanay ni lolo dito.
"Thank you, Lolo Lino," saad ko dito na tinanguan n'ya lang.
Lumipas ang ilang oras at niyaya na ako nito to join them for dinner.
I want to call my only girl cousin and tell her how sorry I am for not being there now, ngayon kasi ang araw ng pamamanhikan ng pamilya ng mapapangasawa nito at ang sabi ko pupunta ako as her family pero dahil nga dito, hindi ko nagawang pumunta.
While eating, I heard Lolo Lino call someone but I didn't bother to look at it. I continue eating my food until Lolo starts talking and introduces me to his people.
Nag-angat ako ng tingin and then I saw the woman in the veranda earlier. She's with us, sitting beside Lolo Lino.
That night, Lolo Lino also introduced her to me and wanted me to train her. I'm okay since lolo is the person who asks for favors.
Nung gabi na din iyon, may isa sa mga tauhan ko ang nagtimbre sa akin na ang ilan sa mga gustong kumalaban sa amin sa pagbebenta ng baril ay may mga warehouse na nandito sa pinas– so they immediately gave me the locations and I urgently told this to Lolo Lino kaya naman ipinatawag n'ya ang lahat ng mga tauhan n'ya at doon kami nag usap.
Medyo hindi lang ako palagay dito sa babaeng nag-ngangalan Aodie.
I don't like her eyes, the first time our eyes met, there's something in me waking up and I don't want that feeling kaya naman pilit ko s'yang iniiwasan at iniinsulto.
She's also tough! Lahat halos ng tao dito sa mansyon, iniiwasan at hindi ako sinasagot ng pabalang pero s'ya lang ang naglakas loob na tutukan ako ng baril at sumagot sa akin!
"Bata ni Don Marcelino iyong si Aodie, malapit s'ya kay Don Marcelino but believe me! She's nice! She's my friend!" Benjie said while giving me some guns and a knife.
Hindi ko s'ya pinapansin sa mga sinasabi n'ya about kay Aodie, I'm just listening while testing my chosen gun. Kunwaring walang paki-alam pero half of me wants to know her more.
Benjie is also my friend parang s'ya lang ata, sa mga taong nandito ang mapagkakatiwalaan ko.
"Matapang iyan si Aodie, yayain mo makipag suntukan sa'yo iyan! Papalag iyan," buong pagmamalaki n'yang pagbibida sa kaibigang babae.
But obviously naman na matapang si Aodie! Do'n pa lang sa pagtutok n'ya sa akin ng baril hanggang doon sa nakipagtitigan s'ya sa akin.
Since I accepted to be her trainer, gusto kong matutunan n'ya ang mga rules ko about sa pagtitiwala. Babae s'ya kaya alam kong mabilis s'yang magtiwala sa isang tao. Kaya sinabi ko sa kan'ya isa-isa.
Kinabukasan, mission namin and as much as I want her to be part of my team, hindi ko na ginawa dahil alam kong inis s'ya sa akin. Lalo na 'pag hindi ako nagpapakita sa kan'ya ng emosyon. Ganon talaga ako, hindi ako nagpapakita ng emosyon sa ibang tao, maliban sa mga pinsan o pamilya ko.
As soon as I can't hear any tantrums of Aodie in our line, agad akong punta sa pwesto n'ya at hindi pa man ako nakakarating doon, nakita ko sa madilim na parte na hawak s'ya ng dalawang lalaking tiyak kong kalaban namin.
Kumuha lang ako ng timing para iputok ang baril ko sa sentido ng katabi n'ya. Nang makuha ko na ito, agad kong ipinutok iyon. Kalat ang d*go at laman ng lalaking binaril ko, kita ko iyon habang pinaikutan naman ni Aodie ung lalaking may hawak sa kan'ya at kitang-kita ko kung paano n'ya ginilitan ng leeg ung kalaban namin.
Out of nowhere I feel my lips form into a smirk. She's one of a kind!
Mabilis din akong umalis sa lugar n'ya dahil nakita kong papalapit si Giovani sa kan'ya. Gusto ko lang isipin ni Aodie na si Giovani ang tumulong sa kan'ya pero mali pala ako doon dahil papasok ako ng mansyon nang hawakan n'ya ang braso ko.
May kung anong dugong dumaloy sa akin the moment her warm palm touches me. Init na masarap sa pakiramdam. Init na may kakayahang tumunaw ng isang pusong pinapatigas ng yelo.
"Thank you," saad nito habang unti unting binibitawan ang braso ko.
Tumalikod naman ako agad at naglakad, habang sinasabi ko ang mga detalye ng training namin kinabukasan.
I really hate people with loud voices and pure tantrums in life! Kaya naman nung nag-umpisa s'yang magreklamo dahil sa pinapagawa ko. Iniwan ko s'ya at naligo ako sa kwarto ko.
Paglabas ko, babalikan ko sana s'ya but I saw lolo Lino and he wants me to join him in breakfast na hindi ko naman tinanggihan.
Almost 2 hours had passed nang pumasok si Aodie sa dining kasunod si Benjie na nag-aalala ang mukha. Nakikita ko lang sila sa gilid ng mata ko pati na ang pagtapon ni Aodie sa mga baril na inayos n'ya.
Actually I'm quite impressed to her, natapos n'ya agad at hindi iniwan pero dahil mas gusto kong mas mabilis n'yang magagawa sa susunod, I insult her that cause her limitation! She immediately grabbed Benjie's handgun at walang pag-aalinlangan na ipinutok sa kamay ko.
Wala akong emosyon na ipinakita pero masakit iyon! Kitang-kita kong tumagas sa kinakain ko ang sarili kong dugo.
Nilinis ang sugat ko ay inilagyan ng benda. That woman! Damn! Napaka mainitin ang ulo!
"Don't tease Aodie too much, Bry.. baka sa susunod, sa ulo ka na putukan n'yan!" Lolo Lino said.
"I didn't tease her! I'm just giving her some challenges," tugon ko sa walang emosyon na mukha.
"Magkaugali kayo ni Klyde! Dinadaan sa pang-iinis ang mga bagay bagay," makahulugang saad nito. "But I'm warning you! Aodie is off limits!" habol n'ya kaya mas lalo akong hindi nakaimik.
F*ck! Mas nainis tuloy ako bigla! I admit! There's something in Aodie! I want to look at her eyes, her grumpy face! But like what lolo Lino said! She's off limits! She is private property of Lolo Lino!
----------
- Writer
