ซอจินนั่งมองมังกรทำแผลให้เงียบๆ คาดไม่ถึงว่าคนป่าเถื่อนอย่างเขาทำอะไรแบบนี้ให้คนอื่นเป็นด้วยเหมือนกัน เธอแอบสะดุ้งและเผลอชักขากลับเมื่อแอลกอฮอล์ซึมถูกแผลสดที่เพิ่งเหยียบเศษแก้วมาหมาดๆ
“อย่าดิ้น” เขาเงยหน้าแล้วบอกซอจินเสียงเข้ม
“….” เธอเบือนใบหน้าไปทางอื่นแทนการมองภาพมังกรทำแผลให้พร้อมกับหลับตาปี๋ สองมือกำเข้าหากันแน่นเพื่อระบายความรู้สึกต่างๆ ที่กำลังเล่นงานตัวเองอยู่ตอนนี้
เขาช้อนสายตาขึ้นมองซอจินแล้วกระตุกยิ้มมุมปากพร้อมส่งเสียงเบาๆ ในลำคอหนึ่งครั้ง คนที่ชอบอวดดีตอนนี้สิ้นฤทธิ์แล้ว…
“เสร็จแล้ว”
เธอเบือนใบหน้ากลับมามองมังกรอีกครั้ง ก่อนจะหลุบสายตาไปมองแผลตรงเท้าที่ถูกพันธนาการไว้ด้วยผ้าสีขาว
“ขอบคุณนะคะ”
“คราวหน้าคราวหลังก็อย่าซุ่มซ่ามอีกล่ะ ดีที่แผลไม่ลึกมากเลยไม่ต้องเย็บ” เขาเก็บอุปกรณ์ทำแผลเข้ากล่องแล้วหยิบขึ้นเดินเอาไปเก็บไว้ที่เดิม
เธอดึงตัวเองขึ้นจากโซฟาแล้วเดินกะเผลกไปยังบ
