52 ไม่อยากแต่งก็ต้องแต่ง

2445 Words

ทารกน้อยมีเรื่องให้ต้องคิดมาก เช้าวันถัดมาจึงนอนตื่นสาย ตอนนางงัวเงียก็ได้ยินเสียงแม่นมหลี่เอ่ยอย่างอ่อนโยน “คุณหนูเจ้าคะ นายท่านจะออกไปทำงานแล้ว ให้บ่าวมาอุ้มคุณหนูไปหาเจ้าค่ะ ถ้าคุณหนูยังง่วงอยู่ บ่าวจะไปบอกนายท่านว่าคุณหนูยังไม่ตื่นนะเจ้าคะ” พอได้ยินว่าท่านพ่อเรียกหาชางเยว่ก็รีบลืมตา แม้จะยังง่วงงุนแต่ก็ผงกศีรษะชูแขนให้แม่นมหลี่อุ้ม ตอนที่ชางฉือหมิงเห็นลูกสาวตัวน้อยเพิ่งถูกอุ้มมาจากเปลก็ยิ้มอย่างเอ็นดู หัวเล็กๆ ของนางยุ่งเหยิงไปหมด หน้าตาก็ยังงัวเงีย นางอ้าปากกว้างหาวหวอดจนมีน้ำตาเม็ดเล็กซึมที่หางตา ดวงตาสองข้างยิบหยีชุ่มน้ำ พอรับนางมาอุ้มเขาก็ก้มลงหอมแก้มนางฟอดใหญ่อย่างรักใคร่ ชางเยว่เอาหัวพิงแก้มบิดาทำท่าเหมือนจะหลับต่อ ทำเอาชางฉือหมิงจิตใจอ่อนยวบไปหมด เขาลูบศีรษะทุยแล้วเอ่ยเสียงเบา “อาเยว่ พ่อจะไปทำงานแล้ว หากเจ้าง่วงก็ไปนอนต่อเถอะ” ถึงแม้จะง่วงแต่ชางเยว่ก็ยังสังเกตเห็นว่าขอบตา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD