CHAPTER 45
Naghalo sa kanyang mukha ang umaagos na dugo mula sa sugat sa kanyang ulo at ang kanyang di mapigol na luha. Nahihilo man dahil sa malakas kong paghampas ng figurine sa kanyang ulo ay sinikap pa rin niyang umakyat sa hagdanan papunta sa kuwarto ni Tito Diego. Naiwan ako sa salang hindi alam ang gagawin. Ito na yung hinihintay kong kalayaan at nandito na yung pagkakataon para makapagsuplong sa mga pulis ngunit bakit hindi ko siya maiwan? Bakit hindi ko siya kayang ipagkanulolo? Ganoon ko kamahal si Lucas. Oo, nawalan ako ng tiwala sa kanya ngunit hindi nabawasan yung tindi ng nararamdaman ko sa kanyang pagmamahal. Gusto ng isip kong gawin ang tama, na kailangan ko siyang isuplong sa mga pulis ngunit mas malakas ang kagustuhan ng puso kong pagkatiwalaan siya. Hindi ko magawang lu
