CHAPTER 37
“Lucas, ikaw ba iyan?” tanong ko sa kanya, “Paano nangyaring… iniwan kita sa kusina pero paanong nandito ka na agad?"
Mula sa bintanang bukas, biglang malakas ang ihip ng hangin hangin. Sa lakas no’n ay parang gustong tangayin ang makapal na kurtina ng kuwarto ko. Humampas-hampas ito sa noon ay nakatayong si Lucas at sa isang iglap, bigla na lang uli siyang nawala.
“Lucas, anong kalokohan ito! Huwag mo akong paglaruan ng ganito please! Sino ka ba talaga! Lucas!” Habang sinasabi ko iyon ay umaatras ako patungo sa pintuan ng aking kuwarto. Habang nagmamadali akong bumaba sa hagdanan, ramdam ko ang napakalakas na kabog ng aking dibdib. Hanggang sa hindi ko na namalayan na nasa kusina na pala ako. Hindi ko alam kung paanong bilis ng pagtakbo ang aking ginawa.
"Okey ka lang? Par
