CHAPTER 38
Tumingin ako sa kaniyang mga mata. Nakita kong may namumuong galit doon ngunit mabilis nyang iniwas ang kanyang mga mata sa akin. Tumalikod siya. Narinig ko ang pagbunot niya ng malalim na hininga.
“Bakit parang galit ka? Sino ang mga dumating at sino ang sisingil? Anong sisingilin?” sunod-sunod kong tanong.
Humarap siya sa akin at nakita ko ang tipid na ngiti sa kanyang labi. Napakabilis niyang nabura sa kanyang mukha ang nakita kong galit kanina sa kanyang mga mata. Habang yakap niya ako, kinabahan ako.
“May mga bagay na hindi mo pa dapat malaman ngayon. Ngunit sana, anuman ang mangyari, makinig at maniniwala ka pa rin sa akin. Hindi kita ipapahamak at ayaw kong mapahamak ka,” bulong niya. Hinalikan niya ang aking noo. Niyakap ko rin siya nang mahigpit hanggang sa bumaba
