CHAPTER 23
Kinuha niya ang nakatiklop na kumot sa ulunan niya. Habang kinukumutan niya ang sarili niya ay narinig kong nagwika, "Pumunta ka na sa kuwarto mo nang makapagpahinga ka na, alam kong pagod ka pa at puyat sa haba ng biniyahe mo. Bukas na lang tayo mag-uusap uli." Humikab siya at hinila niya ang kumot hanggang sa kanyang dibdib.
“Tutulugan mo ako?” sabi ko nang makita kong pumikit na siya.
“Ano bang gagawin? Tulog na. Bukas ng madaling araw, sisimulan na nating malinis ang buong bahay pati na rin diyan sa labas nang di ka na natatakot ng ganyan. Baka kasi pinamamahayan na itong bahay ng mga sinasabi mong lugaw na kaluluwa dahil sa ganitong ayos nito. Malay mo lang, kapag nalinis natin ito nang tuluyan eh, mag-alisan na rin sila.”
Nang nakita kong tuluyan na siyang nagtaluk
