FREED

SIMULA

(IMPORTANT NOTICE: THIS STORY IS NOT FOR EVERYONE. PLEASE BE NOTED THAT THIS IS NOT FOR YOUNG READERS. IT MAY TRIGGER YOUR DEPRESSION/ANXIETY. YOU HAVE BEEN WARNED.)

Fours years.

I mentally counted habang nakatindig at nakatingin sa isang malaking bahay.

Mapait akong ngumiti, apat na taon na ang nakalipas at dito parin ang bagsak ko.

I took a deep breath bago nagsimulang maglakad papasok. I was about to door bell when I noticed that it's not lock kaya minabuti kong pumasok nalang.

I felt the same vibes seeing the whole interior of the house, I sadly smile.

Walang nagbago.

I roomed my eyes around to search for him but I found nothing.

"Bjorn?" I called and walk up on the stairs.

"Ahh! Faster babe! Yes! Fvck!" a familiar voice echoed in my ears when I reached the top.

Slowly, with my trembling knees, I walked forward to his room. No, our room.

Nanghihina akong napakapit sa pader nang masilip ang lalaking pinakasalan ko na walang saplot na nakahiga habang nasa ibabaw ang isang hubad ring babae na sarap na sarap sa pag-indayog pataas-baba.

Don't ever fvckin cry Azaia.

Hindi na iba ito sayo.

Ito ang lagi mong naabutan pagkatapos ng trabaho noon.

Dahan-dahan akong bumaling at naglakad papunta sa isa sa mga guest room ng bahay.

Pagod kong itinabi ang maletang dala at basta nalang nahiga sa kama.

Unti-unti ay nakaramdam ako ng panghihina.

Marahan akong pumikit at malungkot na ngumiti.

Hindi ko alam kung sa pagod ng byahe ba ako nanghihina o sa katotohanang bumalik na naman ako sa dati kong buhay.

Pinili ko nalang alisin lahat ng bumabagabag sa isip ko at piniling matulog upang mamahinga.

Ayoko nang mag-isip ng mag-isip dahil sa huli sarili ko na naman ang sasaktan ko.

NAGISING ako sa malakas na pagsara ng pinto. And there I saw my husband standing with a smirk on his face.

"Buti naman at naisipan mong bumalik" sarkastiko niyang wika.

Palihim nalang akong nagbuntong hininga at maingat na bumangon. Takot na makagawa ng kahit anong ikaiinit ng ulo niya.

"Kamusta ang America? Marami ka bang naging lalaki doon?" muli niyang imik, nandun parin ang nakakalokong ngisi niya.

"Trabaho ang ipinunta ko dun Bjorn. Wala akong sinumang naging lalaki at hindi rin ako naglalabas." marahan at mahinahon kong sabi na agad kong pinagsisihan nang dumilim ang kanyang mukha.

My hands slowly trembled when he walks towards me.

Breathe Azaia..Breathe..

Pinigilan kong mapahiyaw nang hawakan niya ang buhok ko at higitin upang itingala sa kanya ang aking mukha.

"Tingin mo maniniwala ako sayong malandi ka?" gigil niyang sambit saka ako sinampal ng malakas.

Napatumba ako sa kama dahil sa pwersa ng sampal niya.

My eyes clouded in tears as I hold my cheek.

"Subukan mo ulit akong layasan Azaia. Sinasabi ko sayo, papatayin ko si Rafael. Pasalamat ka at naawa pa ako kaya wala akong ginawa sa kanya pero sinasabi ko sayo, wag mong sagarin ang pasensya ko." he clearly warned and left the room.

Hinayaan kong bumagsak ang aking mga luha sandaling makalabas siya ng kwarto.

Umiyak ako ng umiyak kahit pa hindi ko narin alam kung ano bang iniiyak ko.

I just feel lonely.

Alone.

And scared.

In a snapped bumalik sa isip ko ang lahat ng mga nangyari noon. Kung paanong ang masaya naming pagsasama ay bigla nalang nagbago.

*flashback*

"PARA SA MASAYANG PAGSASAMA NG IKAKASAL. CHEERS!" my bestfriend--Safey hype as she raised her mojito.

We all laughed at her remark and raised the glass with her.

"Cheers!" we said in unison and drink our drinks.

Tonight is my bridal shower. Bukas ay ikakasal na ako sa long time boyfriend kong si Bjorn De Castro kaya naman heto kami nasa isang VIP room ng isang bar.

I can say that our relationship is perfect. We barely fight because we are matured enough to handle things.

"Hindi ko ineexpect na magpapakasal kayo agad" nakangiting usal ni Safey.

Sinang-ayunan naman siya ng dalawa naming kasama. Si Kriselle at Jeselle, ang kambal na malapit din naming kaibigan.

Napangiti nalang ako at napasandal sa couch.

"We'll he planned it long ago. Sadyang gusto niya lang na makapagtapos muna kami at makahanap ng trabaho bago magsettle down" pagkukwento ko.

"Sana all" usal ni Kriselle.

Nagtawanan nalang kami at nagkwentuhan ng kung anu-ano tungkol sa relasyon namin ni Bjorn habang nag-iinom.

"You're lucky Azaia. Bjorn is a good catch. Ni hindi man lang naakit sa ibang babae ang lalaking iyon" Jeselle mumbled and chuckled after. Halatang lasing na ito.

Well, hindi lang siya kundi lahat kami ay may mga tama na.

Napangiti nalang ako bilang pagsang-ayon sa kanya.

"Ano ka ba? Azaia is a good catch also. Mayaman, maganda, mabait at hindi rin naman nagpapalandi kahit na maraming ka close na lalaki." banat pabalik ni Kriselle.

Napailing nalang ako sa kakulitan ng kambal. Napatuon ng atensyon ko kay Safey na bigla nalang hindi nakisali sa aming usapan.

"Are you okay? Gusto mo na bang umuwi?" I asked her.

Tila bigla naman siyang nagbalik mula sa kawalan saka tumingin sa akin at tipid na ngumiti. Nagtataka man ay ipinagsawalang bahala ko nalang iyon sa isiping dala lang iyon ng kalasingan.

"I'll get another drink" pamamaalam niya.

"Kaya niyo pa ba?" tanong ko sa kambal.

"Last" sabay na sabi nila at napatawa pagkatapos.

Napailing nalang ako at tinanguan si Safey bago ito lumabas.

Hindi naman nagtagal ay bumalik ito dala ang apat na shot ng inumin na may iba't-ibang kulay.

"Ang tipid naman, akala ko isang bote" nakangusong reklamo ni Kriselle.

"Hindi tayo pwedeng magpuyat girls. Remember it's Azaia's wedding tomorrow. Ayaw niyo naman sigurong maging zombie habang naglalakad diba?" natatawang sabi ni Safey.

The twins groaned at wala ng nagawa pa.

Ibinaba ni Safey ang tray na naglalaman ng inumin namin sa lamesa.

"Buti at hindi nagseselos si Bjorn sa mga malalapit na kaibigan mong lalaki" kibit-balikat na tanong ni Safey.

Tipid akong ngumiti. "Alam niyang hanggang kaibigan lang ang turing ko sa kanila at ganun din sila sa akin" paliwanag ko.

"Ikaw na ghorl" natatawang kantyaw ni Kriselle.

"So shall we drink our last shot?" Safey said and smiled to us.

"Akin pula" Jeselle uttered and get the red drink.

"Blue!" sunod na sambit ni Kriselle at kinuha ang asul na inumin.

Sabay nalang kaming natawa at napailing ni Safey dahil muntik pa itong mabuwag sa pagkakatayo nang kunin nito ang inumin.

Nakangiti kong kinuha ang kulay berdeng inumin at naiwan ang kulay lila na siyang magiging kay Safey.

"As usual your favorite color" Safey mumbled and rolled her eyes.

I saw her smirked. Hindi ko alam kung totoo ba o guni-guni ko lang dahil sa kalasingan. I choose the latter.

"For soon to be Mrs.De Castro" Safey said and raised her glass.

We all smiled and raised ours too.

"For soon to be Mrs.De Castro" we repeat and drink the last drink.

Naunang namaalam ang kambal na sinundan naman ni Safey.

"Are you sure your okay here?" tanong sa akin ni Safey nang mag-isa akong maiiwan sa VIP room na kinuha namin.

"Yeah, Bjorn's going to pick me up. Don't worry." I assured her kahit na naliliyo ang paningin ko.

The last drink was a strong one.

"Okay, call me when you get home" she said and kissed me on my cheek before leaving.

Few seconds later, I felt the urge to pee kaya naman tumayo ako at lumabas ng silid. I left my belongings there para malaman ni Bjorn na iyon ang kwartong inukupahan namin.

Habang naglalakad patungong cr ay unti-unti akong nakaramdam ng pag-iinit ng aking katawan.

What the hell is happening?

My vission became blur and bump into something, no it's someone. I am sure it's a he as I felt his well toned arms on my waist to prevent me from falling.

Mas lalo akong nagliyab sa init nang kabigin niya ako palapit upang iayos ako sa pagkakatayo.

He smell good.

I mentally thought as I smelled his breath with mixed alcohol.

"Are you okay?" he said in hoarse voice that made something fired in me.

With my spinning vission I tried to look at him but it's a wrong move dahil dumampi ang labi ko sa kanya.

I groaned, no more on moaned dahil sobrang init na talaga ang katawan ko.

Unconsciously, I snaked my arms around his neck and kissed him more. Agad naman siyang gumanti ng halik sa akin. He kissed me with same ferocity until his lips traveled down to my cleavage.

I moaned and and pulled his hair because of the ecstasy that I'm feeling.

"I'm hot. Please take it away" I don't know why my voice became sexy to hear.

"I will baby" he said as I felt him carrying me.

Early in the morning, I woke up in bed naked with a stranger and what made my world crumbled most was, I'm feeling so sore.