ตอนที่ 9 น้องไม่สบาย

1092 Words

เช้าวันต่อมาในห้องนับดาว เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก๊อก ก๊อก “นับดาวทำไมวันนี้ตื่นสายจังลูก เป็นอะไรรึเปล่า ให้ป้าเข้าไปได้มั้ย” ป้าพรเคาะประตูพร้อมกับปลุกนับดาวให้ตื่น นับดาวสะดุ้งตื่นงัวเงียขึ้นมา แล้วมองดูนาฬิกาที่ข้างเตียงนอน “ตายแล้ว…คุณองศา” นับดาวอุทานออกมาอย่างตกใจ “นับดาว ตื่นหรือยังลูก” “จ๋าป้า กำลังไปแล้วค่ะ โอ๊ยทำไมปวดไปหมดทั้งตัวแบบนี้เนี่ย” นับดาวพยายามลุกเดินไปเปิดประตูให้ป้าพร อย่างลำบาก แถมปวดไปทั้งตัว นับดาวเดินเซเกือบจะล้มแต่ป้าพรพยุงรับไว้ทัน “นับดาว เป็นอะไรไปลูก” “นับดาวปวดหัวค่ะป้า” “ไหนป้าดูซิ” ป้าพรเอื้อมมือไปแตะที่ตัวนับดาว “ตัวรุมๆ นับดาวไม่สบายหรือเปล่าลูก งั้นวันนี้นับดาวนอนพักก่อนเถอะ เดี๋ยวป้าไปดูแลคุณองศาเอง” “จะดีหรือคะป้า” “เชื่อป้าเถอะน่า อย่าคิดมากเลย” ป้าพรพูดจบก็เดินจากไป ห้ององศา ภายในห้ององศาเดินกระวนกระวายเหมือนหนูติดจั่น เพราะสายแล้วแต่นับดาวยังไม่ขึ้นมาสักที เมื่อคืนเขาแทบไม่ได้นอนเพราะภาพของนับดาวที่เปล่าเปลือยอันแสนน่าหลงใหล อีกทั้งความปลาบปลื้มที่ได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอมันทำให้เขาภูมิใจและหวงแหนเธออย่างบอกไม่ถูก แต่สิ่งที่เขาได้ทำลงไปกับนับดาวมันก่อกวนจิตใจเขาทั้งคืน เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก๊อก ก๊อก “นับดาว” องศามองไปที่ประตูและเรียกชื่อนับดาว แต่คนที่เดินเข้ามากลับเป็นป้าพร “อ้าว นับดาวไปไหนล่ะครับป้า” องศารู้สึกผิดหวังนิดๆ “นับดาวไม่สบายน่ะค่ะ วันนี้ป้าก็เลยมาแทน คุณองศาไปทำงานไหวแล้วหรือคะ” องศาแววตารู้สึกกังวล และเป็นห่วงนับดาว “ได้แล้วครับ แล้วนับดาวเป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ” องศาคิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุที่ทำให้นับดาวไม่สบาย เพราะน่าจะติดไข้จากเขาและจากการที่เขามีอะไรกับเธอแน่นอน เขาน่าจะฟังเสียงห้ามของนับดาวมากกว่านี้ “ตอนนี้นับดาวอยู่ไหนหรือครับ” “ในห้องพักค่ะ” องศาไม่รอช้ารีบเดินลงไปที่ห้องของนับดาว จนป้าพรรู้สึกงง “อ้าว..คุณองศาแล้วข้าวนี่ล่ะคะ” “ผมจะกินข้าวข้างล่างครับ” “อะไรของเขานะ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ตามไม่ทันจริงๆ” ป้าพรเดินลงมาเตรียมกับข้าวที่โต๊ะอาหารชั้นล่าง ลุงเข้มเดินเข้ามาเจอพอดี “อ้าว ทำไมยกลงมาล่ะ” ลุงเข้มทักขึ้นมาด้วยความแปลกใจ “ก็คุณองศาจะลงมาทานข้างล่าง ตอนนี้เดินไปห้องนับดาว” “ไปทำไมที่ห้องนับดาว” ลุงเข้มทำท่าทางสงสัย “นับดาวไม่สบาย คุณองศาก็เลยลงมาเยี่ยม” “ห๊า..คุณองศาเนี่ยนะมาเยี่ยมนับดาว บ้าไปแล้ว” “บ้าตรงไหน ไหนลองพูดมาซิ แค่มาดูคนป่วยไม่ได้รึไง” “มันก็ได้แหละ แต่เขาไม่เคยทำกับใครไง มันก็เลยแปลก” ลุงเข้มพูดลากเสียง “เออ ก็จริงของแกว่ะ แต่ก็ช่างเขาเถอะ แค่คนเขามีน้ำใจล่ะมั้ง ฉันไปดูนับดาวก่อน ฝากเจ้ากันต์ดูแลไม่รู้เป็นไงบ้าง” ป้าพรพูดจบก็เดินจากไปปล่อยให้ลุงเข้มยืนคิดอยู่คนเดียว ห้องนับดาว ภายในห้องนับดาวกันต์กำลังคอยดูแลนับดาวอยู่ไม่ห่าง องศาเปิดประตูเข้ามาในห้องโดยไม่เคาะประตู องศาเห็นกันต์กำลังพยุงนับดาวลุกขึ้นนั่งก็รู้สึกไม่พอใจที่กันต์มาแตะต้องตัวนับดาว แต่ก็ได้เก็บอาการไว้ในใจ จากที่รู้สึกผิดอยากจะขอโทษกลับกลายเป็นโมโหมากกว่าเดิม “ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้ ชอบอ่อยไปทั่ว” องศาคิดในใจอย่างโกรธแค้น “ทำสำออย คิดจะอู้งานเหรอ” องศาพูดขึ้นมาด้วยความไม่พอใจขณะมองหน้านับดาว “คุณอยากให้ฉันตายล่ะสิ” นับดาวพูดโดยไม่ยอมสบตากับองศาเพราะอายและยังโกรธเขาอยู่กับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน “ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก อย่างน้อยเธอก็ยังน่าจะมีประโยชน์อยู่บ้าง” องศามองนับดาวด้วยสายตาหยาบคาย กันต์นั่งฟังทั้งสองคนคุยกันก็รู้สึกว่าการสนทนาของทั้งคู่ดูไม่ค่อยปกติ เหมือนองศากำลังจะสื่ออะไรบางอย่าง แต่ก็พยายามเก็บความสงสัยไว้ในใจ ป้าพรเดินตามเข้ามาในห้องนับดาว องศากำลังยืนมองนับดาวนอนอยู่ที่เตียงสีหน้าไม่พอใจเท่าไหร่นัก “คุณองศาคะเดี๋ยวป้าดูแลนับดาวเอง คุณองศาไปทำงานเถอะค่ะ กับข้าวป้ายกลงมาไว้ให้แล้วนะคะ” “ป้าโทรตามหมอทศให้ผมหน่อย ผมไม่อยากให้ใครมาตายในบ้านหลังนี้ ส่วนผมจะขึ้นไปทำงานที่ห้องข้างบน ได้เรื่องยังไงก็ไปบอกผมละกัน” “นับดาวไม่อยากเจอหมอค่ะป้า” นับดาวพูดเสียงอ่อย “ป้ากล้าขัดคำสั่งผมหรือครับ” องศาหันหน้ามาทางป้าพรพร้อมกับทำสายตาดุ “ค่ะๆ ป้าจะโทรตามหมอทศเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ” “วันนี้ผมไม่เข้าฟาร์มแล้ว ให้กันต์เข้าไปดูแทนผมแล้วกันนะ” องศาเอ่ยขึ้นมาแล้วมองหน้าไปทางกันต์ สีหน้าจริงจัง “ครับคุณองศา” องศามองหน้านับดาวด้วยสายตาขุ่นเคืองก่อนจะเดินจากไปยังห้องทำงาน กันต์มองตามองศาด้วยความรู้สึกสงสัยว่าทำไมต้องมาจัดการเองด้วยแถมให้ตามหมออีกต่างหาก “แม่ว่าคุณองศาเขาดูแปลกไปมั้ยครับ” กันต์คุยหลังจากเดินออกมาจากห้องนับดาว “อือ แม่ก็ว่างั้นแหละ เมื่อเช้าจะเข้าฟาร์ม ตอนนี้เปลี่ยนใจไม่ไปซะงั้น แม่ล่ะตามอารมณ์เขาไม่ทันจริงๆ” ป้าพรพูดแบบไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านั้น กันต์ได้แต่เออออตามน้ำไป “งั้นผมไปทำงานก่อนนะครับแม่” “จ้าๆ แม่รอคุณหมอก่อน” กันต์เดินจากไป ได้แต่เก็บความสงสัยทุกอย่างไว้ในใจ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more