CHAPTER 33

2434 Words

KANINA ko pa naririnig ang katok sa pinto ng kuwarto ko, ngunit hindi ko ito binubuksan. Hindi ako makabangon dahil nahihilo ako. Ilang sandali pa ay bumukas ang pinto at pumasok si Mommy. “Nikka, why aren’t you getting up?” Mommy asked. “Mom, I’m dizzy.” “You need to get up to eat.” “I can’t. When I get up, I vomit.” “Ganyan talaga kapag buntis.” “Alam ko. Babangon ako mamaya kapag nawala na ang pagkahilo.” “Do you want me to bring you some food?” “Yes, but later.” “Okay, call me if you have any problems.” She left the room. Tatlong buwan na ang tiyan ko ngunit naglilihi pa rin ako. Ang akala ko ay hindi ko na pagdadaanan ang pagsusuka pero nagkamali ako. Hindi na rin ako bumalik sa condo ni Alejandro kahit ilang beses siyang nakiusap sa akin na bumalik. Nabalitaan ko rin na bin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD