บทที่ 14
“บัว...อูว...อา”
ศาสตรารู้สึกเหมือนความเป็นชายของเขาที่กำลังขยายใหญ่ถูกบีบรัดด้วยนิ้วเล็กที่ล็อคไว้แน่นเหมือนวงแหวน หญิงสาวกอบกำแท่งทองนั้นไว้ด้วยสองมือ ยิ่งบีบมันก็ยิ่งมีปฏิกิริยาตอบสนอง ส่วนปลายเบ่งบานกระตุกเต้นเป็นจังหวะเหมือนกำลังพยักหน้าชวนเชิญให้เธอเข้าไปหา
“ซีนิธ...บัวอยากจะ...”
“รีบ ๆ เข้าเถอะบัว...อา...ซี๊ด”
พ่อเลี้ยงหนุ่มลูกครึ่งเจ้าของเรือนร่างสูงใหญ่กำยำห่อปากและเกร็งลำตัวช่วงบน กล้ามเนื้อบนอกและแขนของเขาที่ขมวดรัดเข้าหากันยิ่งกระตุ้นกำหนัดในอารมณ์สาวให้ลุกโพลงเหมือนกองไฟถูกราดน้ำมันใส่อย่างไรอย่างนั้น
แล้วบัวชมพูก็ทำในสิ่งที่เธอปรารถนาอย่างที่สุด นั่นคือการกลืนกินตัวเขาเข้าไปในอุ้งปากของเธอ ปากจิ้มลิ้มที่ดูเหมือนเล็กกว่า ไม่น่าเชื่อว่ามันจะกลืนแท่งทองที่กำลังแข็งขันเข้าไปได้จนเกือบมิดความย
