มื้อเย็น สองพี่น้องตระกลูหลี่นั่งทานข้าวด้วยกัน
“น้องพี่ พรุ่งนี้เราคงต้องกลับเมืองหลวงกันแล้ว”
หลี่เจิ้นเองรู้สึกผิดและเห็นใจน้องสาวยิ่งนัก สู้อุตสาห์มาถึงที่นี่
พึ่งขึ้นเขาได้เพียงวันเดียวก็ต้องเร่งกลับแล้ว
“เจ้าค่ะ พี่ชาย…ถ้าเมืองหลวงมีเรื่องเราก็ควรกลับกัน”
เมื่อได้สิ่งที่ต้องการหลี่จือหยาก็ไม่คิดจะรั้งอยู่ที่นี้ตั้งแต่แรก
ขบวนเดินทางกลับของพี่น้องตระกูลหลี่ ใช้เวลาเพียง 2 วัน เพราะรีบเร่งเดินทาง
จวนตระกูลหลี่
วันนี้เพราะได้รับแจ้งว่าบุตรเดินทางกลับมาถึงแล้ว เสนาบดีหลี่จงหยางจึงได้กลับมาที่จวน พอมาถึงบ่าวก็แจ้งว่าคุณหนูใหญ่รอที่ห้องหนังสืออยู่ก่อนหน้าแล้ว
“ลูกคารวะท่านพ่อเจ้าค่ะ” หลี่จือหยาทำความเคารพอย่างเรียบร้อย
“ลุกขึ้นๆ เจ้าได้รับบาดเจ็บหรือไม่”
“ไม่มีเจ้าค่ะ ท่านพ่อ พี่ชายดูแลน้องเป็นอย่างดี”
“ดีแล้ว พ่อได้ยินว่าเจ้าเก็บ บัวดอกเงิน ได้”
หลี่จงหยางรีบสอบถามทันที เพ
