“เสี่ยวเอ๋อ มีห้องพักว่างหรือไม่”
น้ำเสียงจะเนือยๆ เบาๆ แต่พลังอำนาจ
หลี่เจิ้นจึงได้เงยหน้าขึ้นมอง เมื่อทุกคนสังเกตคนเห็นที่เข้ามาก็ต่างตกตะลึง เกิดความเงียบสงัดขึ้นทันที
ชินอ๋อง งดงามสูงส่งมีสง่าราศี สมกับเป็นบุตรแห่งมังกร ใบหน้ามีรอยยิ้มบางๆ แต่รอบกายกลับคล้ายส่งพลังกดดันผู้อื่น
เซียวหลีหยวน บุรุษงดงามผู้หนึ่ง รอบๆ กายแผ่ความเฉยชา ใบหน้าแฝงความสงบเรียบง่ายดุจผืนวารีไร้คลื่น ไม่สนใจสรรพสิ่งใดๆ
ตงซิงหยวน มีใบหน้างดงามดังหยก ละมุนสดใส เขาโปรยยิ้มไปให้ทุกคนในห้อง แววตามีความยินดีที่ได้พบทุกคน
แก๊ก…แก๊ก
เสียงตะเกียบคู่หนึ่งตกลงพื้นทำลายความเงียบสงัดนั้น ทุกคนจึงเบนสายตาหันไปมองตามเสียง เห็นเหมยหลิงลุกขึ้นคำนับขออภัยและนั่งคุกเข่าลงกับพื้น
ตอนนี้นางอยากร้องให้ยิ่งแต่ไร้น้ำตา มาครบทุกคนเลย แล้วนี้ตงซิงหยวนมาได้อย่างไรไม่ใช่ต้องดูแลวังหลวงหรอกหรือ
เหมยหลิงไม่รู้เลยว่า สาเหตุที่ทั้งส
