We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
CHAPTER 22
ANIKA POV Kanina ko pa kinukurot ang sarili ko. Pilit kong iniisip na isa lang 'tong masamang panaginip na kailangan kong gisingan. Pero hindi talaga ko magising kahit na mapula na ang mga braso ko. "Eto ang isusuot mo mamaya." Naglapag si Mama ng isang malaking kahon sa kama ko. "Huwag mong saktan ang sarili mo," dagdag niya pa. Nakaharap lang ako sa salamin at hindi siya pinansin. Narinig ko pa ang pagbuntong hininga niya bago lumabas ng pintuan. Tumayo na ko at tumingin sa cellphone ko na puro text ni Rico. Gusto ko siyang replyan pero para saan pa? Hindi ko nga nagawang burahin ang alaala naming dalawa. "Kung buhay si Papa hindi niya 'to hahayaan." Pagpaparinig ko kay Mama nang mapansin kong nasa pintuan pa siya. "Makikita niyong lahat. Kahit pa mawalan ako ng alaala. Hindi pa rin
- Writer
- chap_listContents
- likeADD