สามเดือนผ่านไป...
'กลับดี ๆ’ เสียงโมนาเอ่ยบอกรุ่นน้องคนสนิทที่กำลังจะต้องเดินทางกลับประเทศอิตาลี หลังจากที่ขอกลับมาเที่ยวประเทศไทยขณะที่เคลวินต้องกลับมาคุยเรื่องธุรกิจอยู่เกือบสองอาทิตย์
'ไม่อยากกลับเลย'
'อย่างอแง'
'ไปอยู่กับรันหน่อย'
'แกอย่ามางอแง ไป ๆ เข้าไปได้แล้ว'
'...' หญิงสาวสวยหน้าเฉี่ยวก็ยืนนิ่งไม่ยอมขยับเอาแต่จ้องมองหน้ารุ่นพี่คนสนิทด้วยความอยากให้อีกคนไปอยู่ด้วยกัน
'ยัยมิรันดา'
'ไปด้วยกันสิ รันขอคุณเคลวินไว้ให้แล้วนะ เขาบอกไปได้ตลอดเลย'
'ไม่'
'ทำไมอะ! จะอยู่คนเดียวไปทำไม ญาติอะไรก็ไม่มีแล้วไม่ใช่เหรอ'
'...' โมนาก็นิ่ง
'แฟนก็ไม่มี ไปอยู่กับรันดีกว่าอีก เดี๋ยวหาฝรั่งหล่อ ๆ ให้เลย'
'ใครบอกว่าไม่มี'
'ฮะ?'
'ช่างเถอะ ไปได้แล้ว เดี๋ยวฉันต้องไปทำงานต่อ'
'พี่โม...' มิรันดายังคงอ้อน ก่อนจะได้ยินเสียงทุ้มของมาเฟียร้ายดังขึ้น
'มิรันดา ไปได้แล้ว'
'ค่ะ' ใบหน้าสวยจำต้องหันไปต
