Lollipop

Lollipop 3

Lollipop 3

“อ๋อ ถึงว่าคุ้น ๆ ” พี่เอ็มพยักหน้ามองพี่เกรททั้งยังยิ้มกรุ้มกริ่ม

“พอเลย รีบทานจะได้รีบกลับ”

“ครับ ๆ เออยิ้มแต่รูปดอกไม้สวยว่ะ สั่งได้ไหม”

“ลายนี้ขายหมดแล้วค่ะ เดี๋ยวรอดูลายใหม่นะคะ เพิ่งสั่งทำไปค่ะ”

“เออ ๆ แต่จิ๊กไว้ให้พี่ด้วยนะ ห้ามขายหมด”

“ฮา ๆ มันไม่ได้ขายง่ายขนาดนั้นนะคะพี่”

“เฮ้ย ๆ มีความคิดดี ๆ ว่ะ” บอสร้องออกมาหลังจากเงียบอยู่นาน มันมองพวกฉันอย่างสนุกก่อนจะเฉลยสิ่งที่มันคิดออกมาในที่สุด

“เสื้อล็อตใหม่อ่ะ ทำแบบครั้งก่อนปะที่ให้พวกเราใส่แล้วถ่ายรีวิวอ่ะ ให้พี่ ๆ ช่วยใส่แล้วถ่ายรูปลง คนติดตามพวกพี่เขาเยอะนะเว้ย”

“เออจริง! น่าสนุกว่ะ” พี่อาร์เห็นด้วยกับความคิดนั้น แต่ถามฉันหรือยัง ฉันไม่มีเงินจ้างพวกเขานะ กี่คนอ่ะนับก่อน พวกเขาห้าคน เพื่อนฉันอีกสามคน โอ้โห พวกเขาจะคิดว่าจ้างเท่าไหร่เนี่ย

“คิดค่าตัวแพงไหมอ่ะคะ” ฉันถามพี่ ๆ เสียงอ่อน แต่พวกพี่กลับหัวเราะซะอย่างนั้น มันมีอะไรน่าขำกันล่ะ ฉันเพิ่งทำมาสองปีเองนะเงินก็ไม่ได้เยอะอะไรด้วย กลัวจะมีเงินไม่พอจ้างพวกเขาไหนจะต้องคิดอีกว่าคุ้มไหม

“ฮาๆๆ ฟรีเว้ย เดี๋ยวช่วย น่าสนุกดี พวกพี่ว่างอีกทีวันศุกร์นะนัดมาเลย” พี่เอ็มบอก จากนั้นพวกเราก็ต้องรีบทานเพราะดึกแล้วไหนเพื่อนฉันจะต้องกลับไปอ่านหนังสือ(?) แล้วฉันไปแพ็คของอีก เมื่อทานเสร็จเราก็แยกกันกลับหมายถึงฉันกับเพื่อนน่ะ ฉันกลับพร้อมกับพี่เกรท กู๊ดฝากฝังฉันกับพี่ชายตัวเองอย่างดีทั้งยังไม่ลืมให้ปลุกฉันด้วย

“เดี๋ยวพี่ไปแพ็คของช่วย จะได้รีบนอน”

“ไม่เป็นไรค่ะ หนูเกรงใจ”

“ไม่ต้องเกรงใจ จะได้รีบนอน เดี๋ยวพี่ตามขึ้นไปขอแวะเซเว่นก่อน เอาอะไรไหม” พี่เกรทเอ่ยถาม ไม่สนใจเสียงปฏิเสธของฉันเลยสักนิด

“ไม่ค่ะ พี่เกรท...”

“ครับ?”

“พี่ไม่ต้องมาช่วยก็ได้ ช่วยปลุกหนูพรุ่งนี้แทนก็ได้”

“พรุ่งนี้ก็ปลุกได้ วันนี้ก็ช่วยได้”

“ไม่ได้ค่ะ”

“ต้องได้ครับ ขึ้นไปได้แล้วให้เวลาอาบน้ำสามสิบนาทีแล้วพี่จะไปเคาะห้อง แล้วเรามาแพ็คของกัน” พี่เกรทบอกแค่นั้นก่อนจะเดินไปยังร้านสะดวกซื้อที่อยู่ไม่ไกล ส่วนฉันจะทำอะไรได้ล่ะนอกจากรีบเดินเข้าคอนโดเพื่อขึ้นห้องไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด สามสิบนาทีเป๊ะพี่เกรทมาเคาะห้องรัว ๆ พอเปิดห้องเขาก็เข้ามาช่วยแพ็คของเราเปิดเพลงกันเบา ๆ เพื่อไม่ให้ห้องเงียบกันเกินไป ฉันหยิบชื่อติดซองพร้อมกับหยิบเสื้อส่งไปให้พี่เกรทแพ็คใส่ซอง

“พี่ง่วงไหมคะ?”

“ไม่ครับ แล้วจะอ่านหนังสือทันไหม” พี่เกรทถามกลับมา

“ไม่อ่านค่ะ”

“ยิ้ม! ไปอ่านหนังสือเดี๋ยวนี้ จะทำงานแล้วไม่อ่านหนังสือแบบนี้ไม่ได้ พี่ทำเองแล้วหนูไปอ่านหนังสือ” ฉันอ้าปากเหวอตกใจเมื่อโดนดุแบบไม่ทันตั้งตัว

“ไปสิ” เขาย้ำมาเสียงเข้ม ฉันถึงได้สติ

“ฟังก่อนสิคะ หนูน่ะอ่านจบไปแล้วรอทวนพรุ่งนี้อีกรอบก็โอเคแล้ว พี่จะดุทำไมเนี่ย” ฉันมองอย่างไม่เข้าใจ

“ก็คิดว่าจะเกเรไม่อ่านหนังสือนี่ เอาละ รีบทำจะได้รีบไปนอน” เขาว่าแบบนั้นก่อนที่เราจะจริงจังกันขั้นสุด ไม่นานก็แพ็คเสื้อทุกอย่างเรียบร้อย

“ส่งวันไหน” พี่เกรทถามระหว่างที่ยกขวดน้ำเย็นจัดกรอกปาก

“น่าจะพรุ่งนี้ค่ะ เรียนเสร็จค่อยเอาไปส่ง วันนี้ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะ เดี๋ยวหนูเลี้ยงข้าว เอ่อ รวบยอดกับพี่ ๆ หลังถ่ายรูปเสื้อนะคะ”

“ครับ เอาถุงใหญ่ ๆ มาใส่ซองเร็วจะเอาลงไปไว้รถให้”

“คะ?”

“ก็เอาไปส่งพรุ่งนี้ไง ไม่ต้องทำหน้างงไปเอาถุงมาใส่เสื้อ เร็วพี่จะไปนอนแล้ว” เขาเร่งมา ฉันก็เริ่มลนลานหาถุงใบใหญ่มาใส่ซองที่แพ็คเสื้อเสร็จแล้วไว้ พี่เกรทบอกลาฝันดีก่อนจะหิ้วเสื้อออกจากห้องไป ฉันมองตามงง ๆ ก่อนจะเรียกสติตัวเองกลับมา เขาบอกว่าจะเอาไปไว้รถให้พรุ่งนี้ค่อยไปส่งเขาบอกแบบนั้นนะ เอาเถอะอย่างน้อยก็มีคนช่วยถือลงไปล่ะนะ ฉันขอบคุณเขาในใจอีกรอบก่อนจะเดินเข้าห้องนอนตัวเอง กระโดดขึ้นไปบนเตียงเพื่อหลับพักผ่อน

Lollipop 2

เช้านี้ฉันมาเรียนโดยมีพี่ชายของเพื่อนเป็นคนขับรถกิตติมศักดิ์ เขาทั้งปลุกตอนเช้าแล้วยังขับรถมาส่งอีกด้วย อ้อ ของที่แพ็คเมื่อคืนก็อยู่เบาะรถด้านหลังเช่นเดียวกัน แม้จะงงและไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงช่วยฉันมากขนาดนี้แต่ฉันก็ขอบคุณเขามากจริง ๆ ที่ช่วยฉัน ฉันนั่งเงียบได้ไม่นานโทรศัพท์ก็มีสายเรียกเข้า เช้าแบบนี้ใครโทรมาล่ะเนี่ย

“ค่ะ”

(คุณอมยิ้มใช่ไหมครับ)

“ใช่ค่ะ”

(เสื้อที่สั่งเรียบร้อยแล้วนะครับ กำลังให้คนเอาไปส่ง)

“อ่า แย่แล้วสิ คือยิ้มออกมาเรียนค่ะไม่ได้อยู่คอนโด”

(เอ่อ เอาไงดี คุณยิ้มสะดวกมารับที่ร้านไหมครับเพราะหลังจากวันนี้ร้านเราจะหยุดยาวเลยครับ) ปลายสายถามอย่างเป็นกังวล ฉันเองก็ไม่รู้จะทำยังไง เอ๊ะ หรือรอเรียนเสร็จนะ

“สักเที่ยงได้ไหมคะ เดี๋ยวเข้าไปเอา...”

(ได้ครับ ยังไงก็โทรเข้ามาเช็คก่อนได้เลยครับ)

“ค่ะ ขอบคุณค่ะ”

“มีอะไรหรือเปล่า” พี่เกรทที่ขับรถอยู่เอ่ยถามอย่างสงสัยหลังจากฉันวางสาย

“อ๋อ เสื้อที่สั่งไปจะมาส่งค่ะแต่ว่าไม่ได้อยู่ห้อง”

“แล้วทำไง” เขายังถามต่อ ฉันมองซ้ายขวาเพราะรถจอดที่เยื้อง ๆ หน้าคณะแล้ว หาเพื่อนน่ะไม่ใช่อะไรหรอก

“ก็เรียนเสร็จค่อยไปเอาค่ะ”

“ร้านอยู่ไหนพี่จะไปเอาให้ ว่าง”

“คะ? หนูเกรงใจไม่ต้องก็ได้ค่ะ” ฉันรีบปฏิเสธทันที เขาจะมาช่วยฉันแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันเกรงใจจนไม่กล้ามองหน้าเขาแล้ว

“ถ้าเกรงใจ ทำกับข้าวให้พี่ทานสักเดือนเป็นไง”

“เอ่อ...”

“พี่จะไปธุระที่ไปรษณีย์เดี๋ยวไปส่งของให้ด้วยเลย ยิ้มส่งที่อยู่ร้านเสื้อกับเบอร์โทรมาให้พี่เดี๋ยวพี่ไปเอาให้”

“...”

“ยิ้มเร็ว ๆ สายแล้วเดี๋ยวไปสอบไม่ทัน” เขาเร่งมาฉันก็รีบส่งที่อยู่ร้านรวมถึงเบอร์ร้านให้เขา อ้อ เราแลกเบอร์กับไลน์กันเมื่อคืนนี่แหละเพราะถ้าไม่มีเบอร์เขาอาจจะปลุกฉันไม่ได้เลยต้องแลกไว้ แลกตั้งแต่ที่ร้านชาบูแล้ว

“เดี๋ยวพี่จัดการให้ รีบไปสอบ เสร็จแล้วโทรมา”

“ค่ะ ขอบคุณนะคะ”

ฉันลงจากรถรีบเดินเข้าไปในตัวอาคาร เมื่อเจอเพื่อนพวกนั้นก็เอาแต่ถามว่าใครปลุก ใครมาส่ง พอรู้ว่าเป็นใครก็ร่วมวงแซวฉันไม่หยุด โดยเฉพาะกู๊ดยัยนั่นนะตัวตั้งตัวตีแซวฉันเลยล่ะ ไม่หวงพี่ชายตัวเองบ้างหรือไงกันถึงได้ชงให้ฉันกับพี่ตัวเองขนาดนั้น

“พี่ฉันโสดนะ” ขนาดหลังสอบยัยกู๊ดก็ยังไม่หยุดขายพี่ตัวเองให้ฉัน แต่ฉันว่านะหน้าตาดีแบบเขาหล่อ ๆ เท่ ๆ รวย ๆ แบบนั้น ไม่มีทางหรอกที่จะไม่มีแฟน เขาอาจจะมีแต่ยัยกู๊ดไม่รู้ก็ได้ใช่ไหมล่ะ ดังนั้นอย่ามายุฉันให้ยากเลย

“พอเลยไม่คุยเรื่องนี้แล้วนะ”

“หึหึ จ้า ๆ ไม่คุย ๆ แล้วของไปส่งยังพาไปไหม” เอสอาสา แต่ฉันส่ายหน้าปฏิเสธ ลืมไปแล้วเหรอว่าพี่เกรทอาสาไปส่งให้ทั้งยังไปรับชุดมาให้อีกด้วย

“พี่ชายกู๊ดอาสาไปส่งให้อ่ะ”

“แหม ๆ แล้วบอกให้หยุดพูด แต่อีกฝ่ายอาสาไปส่งของให้แบบนี้ จะไม่ให้เรียกพี่สะใภ้ได้ยังไงกัน” กู๊ดแซวอย่างมีความสุข แต่ฉันไม่ได้เขินอายเลยสักนิด เพราะมั่นใจจริง ๆ ว่ามันไม่มีอะไรเลยไม่รู้จะเขินอายทำไมกัน

“งั้นแยกย้ายเดี๋ยว เย็นนี้เจอกันหน้าตลาด”

“ได้ ไปนอนพักนะทุกคน”

“บาย” ฉันลากับเพื่อน เมื่อเดินลงมาถึงหน้าคณะก็เห็นรถพี่เกรทจอดอยู่ไม่ไกล ฉันมองอยู่ครู่หนึ่งไม่มั่นใจว่าควรจะเดินเข้าไปไหมกระทั่งเขาไลน์มาบอกให้เข้าไปหาเขานั่นแหละฉันถึงกล้าเดินเข้าไปใกล้ ฉันเอ่ยขอบคุณเขาเป็นสิบ ๆ รอบที่เขาไปส่งของให้ทั้งยังไปรับเสื้อจากร้านมาให้อีก ไหนจะขนเสื้อขึ้นไปบนห้องช่วยฉัน ไม่รู้จะขอบคุณยังไงแล้วเหมือนกัน

“เย็นนี้รอพี่แล้วกันเดี๋ยวไปพร้อมกัน” พี่เกรทบอกแค่นั้นก่อนที่เขาจะออกจากห้องไป ฉันนำเสื้อจัดเรียงใส่ชั้นวางเสื้อที่ซื้อมาใช้งานเฉพาะ แยกลายแยกไซส์เสื้ออย่างชัดเจน นับได้ว่าใส่ได้ทุกเพศทุกวัยกันเลยทีเดียว ฉันจัดเสื้อเสร็จก็ถ่ายเลขแทร็กกิ้งอัพลงแฟนเพจแจ้งให้ลูกค้าได้เช็คของกัน และสปอยว่ามีลายเสื้อใหม่มา กว่าจะทำนู่นนี่นั่นเสร็จก็บ่ายแก่ ๆ แล้ว ฉันเลือกที่จะทำความสะอาดห้องก่อนจะอาบน้ำเปลี่ยนชุดเพื่อไปตามนัด พี่เกรทโทรบอกให้ออกมารอที่หน้าห้องก่อนที่เขาจะพาไปยังตลาดที่เพื่อนฉันนัดไว้ เมื่อไปถึงฉันก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย เพราะส่วนใหญ่จะเดินเล่นกับเพื่อนเสียมากกว่า เมื่อคนครบเราก็เดินไปยังร้านส้มตำที่ชอบทานกัน เราสั่งไปห้าเมนูส่วนพี่ ๆ เดินลัดเลาะซื้อของทานเล่นไปเรื่อยก่อนจะกลับมานั่งทานด้วยกัน ระหว่างรอส้มตำฉันก็เดินไปซื้อเครื่องดื่ม พวกเบอร์รี่ปั่นน่ะ อร่อยมากเลยนะ ฉันสั่งเผื่อเพื่อนด้วยสามแก้ว เมื่อกลับมานั่งเพื่อนก็เอาโทรศัพท์มาให้ดูเกี่ยวกับรูปที่อัพลงตอนมาถึง เราถ่ายกันหน้าตลาดน่ะ ที่นี่เป็นคล้าย ๆ ถนนคนเดินแต่ว่าไม่ใช่ มีที่นั่งทานอาหารเยอะมาก ร้ายอาหารก็เยอะร้านขายเสื้อผ้าก็เยอะ ฉันกับเพื่อนชอบมาที่นี่เพราะว่าคนไม่ค่อยเยอะเหมือนอีกที่

“มีแต่คนอยากมาเจอ” เอสทำท่าสะบัดผมก่อนจะยิ้มร้าย ๆ

“อยากเจอแกอ่ะนะ” ฉันถาม

“ใช่สิ ฉันสวยขนาดนี้”

“สงสัยมันยังไม่ตื่น” บอสกระซิบฉันเสียงไม่เบาเท่าไหร่ พอเอสได้ยินเท่านั้นแหละฟาดกันนัวเลยทั้งสองคนน่ะ ฉันหัวเราะเพื่อนจนเริ่มเหนื่อย พอได้ส้มตำเราก็นั่งทานกันไปเม้าส์กันไป ส่วนพี่ ๆ ก็นั่งอยู่ด้วย พวกเขาเองก็ทานเหมือนกันแต่ส่วนมากพวกเขาจะทานหม่าล่ากัน ลองชิมกับพี่อาร์เมื่อกี้แทบร้องไห้ไม่รู้สั่งแบบเผ็ดขั้นสุดเลยหรือเปล่า

“ไปซื้อโกโก้ยัง” กู๊ดถามฉันเมื่อเรานั่งทานกันได้สักพัก

“ยังเลย เอาไหม เดี๋ยวเดินไปสั่ง”

“ไม่เอาอ่ะฉันไม่ใช่แกนะที่กินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนอ่ะ” กู๊ดว่างอน ๆ ฉันยิ้มขำก่อนจะลุกเดินไปซื้อโกโก้ที่ร้านข้าง ๆ ใช้เวลาไม่นานก็เดินกลับมาที่โต๊ะหลังจากได้ของแล้ว ตั้งแต่มาถึงกระทั่งเดินเล่นเดินซื้ออาหารฉันรับรู้ได้ว่ามีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องอยู่ตลอดเวลา พอหันกลับไปมองก็มักจะเห็นพี่เกรทจ้องมองอยู่แล้ว ฉันเองก็ไม่อะไรมากพยายามไม่สนใจเขาเท่าที่จะทำได้แต่เหมือนมันก็จะยากเข้าไปทุกทีเพราะทั้งเพื่อนฉันและเพื่อนเขาต่างชงฉันกับเขาเข้ม ๆ ยิ่งอีกฝ่ายหน้านิ่งเท่าไหร่ฉันยิ่งไม่กล้ามองหน้าหรือเข้าใกล้เขา ฉันกลัวเขาจะมีปัญหากับคนของเขา

“ยิ้ม” กู๊ดยื่นหม่าล่ามาให้ ฉันรับมาก่อนจะทานเงียบ ๆ แต่มันเผ็ดมากจนฉันมองเพื่อนตาโต

“ผะ เผ็ดมากอ่ะ”

“แต่อร่อยนะ” เอสบอกแบบนั้น แต่ก็อร่อยนั่นแหละ ส้มตำก็แซบมาก ๆ เช่นเดียวกัน แต่ทานของเผ็ดเยอะ ๆ แบบนี้ ฉันเองก็ไม่มั่นใจแล้วล่ะจะคืนนี้จะรอดจากการปวดท้องไหม

“คะ?” กู๊ดเงยหน้ามองคนที่สะกิดไหล่ ฉันเงยหน้ามองตามพอเห็นว่าเป็นใครก็ก้มหน้าลงตามเดิม สายตาเขาช่างมีอิทธิพลต่อฉันเสียจริง

“จะเดินไปร้านฝั่งนั้นเอาอะไรไหม”

“ไม่ค่ะ”

“...”

“ยิ้ม” เสียงเพื่อนฉันเอง

“หา? ว่าไง” แต่พอเงยหน้าขึ้นมองกู๊ดที่หลบสายตาไม่ทันเพราะ พี่ชายเพื่อนอย่างพี่เกรทกำลังจ้องฉันอยู่ เหมือนเขาเองก็กำลังไม่พอใจอะไรสักอย่าง

“อยากได้อะไรไหม” กู๊ดถาม

“อ๋อ ไม่ ๆ อิ่มแล้ว” ฉันบอกเพื่อนก่อนจะหยิบแก้วโกโก้อัลมอล์ขึ้นดื่ม มันเผ็ดจนชาลิ้นไปแล้วล่ะไม่รู้ว่าจะทานอะไรแล้วตอนนี้

“ทะเลาะอะไรกับพี่เราหรือเปล่า ดูมึน ๆ ตึง ๆ ใส่กันนะ” กู๊ดหรี่ตาถามอย่างสงสัย แต่จะให้ฉันไปทะเลาะกับพี่เขาได้ยังไงกัน บ้าหรือเปล่า

“บ้าเหรอ จะทะเลาะกันได้ไงล่ะ คิดมากเกินไปแล้ว”

“ก็เห็นเงียบ ๆ กันนี่นา ตั้งแต่มาถึงยังไม่เห็นคุยกันสักคำ”

“แกคิดมากเกินไปแล้ว” ฉันปฏิเสธเรื่องทะเลาะกับพี่เกรทไป ก่อนจะนั่งทานไก่ทอดเล่นรอเพื่อนทานส้มตำ

“ทำอะไร?” คนที่หายไปซื้อของทานเล่นเดินกลับมาแล้วนั่งลงข้าง ๆ ไม่พอเขายังโน้มหน้าเข้ามาดูหน้าจอโทรศัพท์ฉันอีกด้วย อะไรของเขากัน ฉันงงไปหมดแล้วนะ

“เล่นเกมค่ะ”

“เกมอะไร?”

“my café” ฉันตอบสั้น ๆ ก่อนจะตั้งใจเล่นเกมในโทรศัพท์ต่อ แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าเขาจะยื่นมือมาดึงโทรศัพท์ฉันไปแล้วนั่งเล่นเกมเอง

“เรียกร้องความสนใจแบบเด็ก ๆ ” เสียงพี่เอ็มดังจากด้านหลัง

“แล้วใครแนะนำมันล่ะ” พี่บูทถามพี่เอ็ม

“เออว่ะ กูเองนี่นา แต่ไม่คิดว่ามันจะทำตามนี่หว่า”

“ช่างเหอะ เดี๋ยวมันก็มีวิธีของมันนั่นแหละ”

“เอาคืนมาค่ะ” ฉันบอกคนที่แย่งโทรศัพท์ไปแต่เหมือนเขาจะไม่สนใจฉันเลยนี่สิ

“ถ้าคืนต้องคุยกับพี่” ฮะ? อะไรของเขากัน

“คุยค่ะคุย ขอคืนนะคะ” ฉันจำนนรับปากเขาไป พี่เกรทมองอย่างชั่งใจแต่ก็ยอมส่งโทรศัพท์คืนมาให้ ฉันยิ้มกว้างแล้วเล่นเกมต่อทันทีเช่นเดียวกัน ตอนนี้พวกเราทานอิ่มกันหมดแล้วล่ะและกำลังจะเดินเล่นกันอีกรอบ

“จะให้ถ่ายรูปวันไหนนะ” พี่เอ็มเอ่ยถามหลังจากเห็นฉันเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า

“วันที่พี่ ๆ ว่างก็ได้ค่ะ หนูได้เสื้อมาแล้วแต่ว่ายังไม่ลงขาย”

“จริงปะ มีหลายไหนบ้างอยากได้สักตัว” แม้จะแปลกใจว่าพวกเขาจะตื่นเต้นอะไรขนาดนั้นแต่ก็ไม่ได้ถามออกไป ลายเสื้อฉันมันออกไปทางน่ารักหวาน ๆ นะ พวกเขาจะกล้าใส่จริง ๆ เหรอเนี่ย

“เดี๋ยวเอารูปให้ดูค่ะ หนูเพิ่งถ่ายจากงานเลย” ฉันหยิบโทรศัพท์ออกมาอีกครั้งก่อนจะเปิดรูปตัวอย่างเสื้อที่ถ่ายเมื่อตอนบ่ายให้พี่ ๆ ดู พวกเขาเลือกลายเสื้อไว้กันหมดแล้วและยังนัดแนะวันที่จะรวมถ่ายรูปอีกด้วย พรุ่งนี้ฉันว่างนี่นาเดี๋ยวคืนนี้ไลฟ์ขายเสื้อดีกว่า

“งั้นเป็นวันศุกร์นะ”

“ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ” ฉันยิ้มให้พี่เอ็มอย่างขอบคุณจริง ๆ

“วันนี้แยกกันเลยนะ ไม่ไหวแล้ว อิ่มแล้วก็ง่วง”

“อ้วน”

“แหม ยัยคนไม่อ้วน” กู๊ดกับเอสเสถียงกันไปมาระหว่างที่เราเดินกลับออกไปยังที่จอดรถ กู๊ดกลับพร้อมกับเอสเพราะอยู่คอนโดเดียวกัน ส่วนฉันก็คงจะ...”

“พี่เกรทส่งเพื่อนหนูให้ถึงห้องนะ” กู๊ดย้ำกับพี่ชายเสียงเข้ม อีกฝ่ายทำหน้าเนือย ๆ ก่อนจะยกมือโยกศีรษะคนเป็นน้องไปมาเบา ๆ แทนคำตอบ

“ถึงแล้วไลน์มานะยิ้ม”

“ได้”

“ขึ้นรถเถอะ” พี่เกรทเอ่ยบอกทั้งยังเดินไปเปิดประตูรถให้ ขากลับเราก็ยังไม่ได้พูดอะไรกันมีเพียงเสียงเพลงเท่านั้นที่กำลังทำหน้าที่ทำลายความเงียบ

“ถึงห้องจะทำอะไรครับ?” พี่เกรทเอ่ยถาม หลังจากที่เราเงียบใส่กันมานาน

“น่าจะลงเสื้อขายค่ะ ไม่ก็ไลฟ์ขายเสื้อ”

“ไลฟ์สดอ่ะนะ”

“ใช่ค่ะ”

“ไปอยู่ด้วยได้ไหม?” พี่เกรทถามแต่เหมือนเขาจะไม่ต้องการคำตอบจากฉันเลยสักนิด

“เดี๋ยวแวะซื้อขนมขึ้นไปด้วยเลย เผื่อหิว”

“หนูยังไม่บอกเลยว่าได้ไหม” ฉันแย้ง แต่อีกฝ่ายหัวเราะกลับมาซะอย่างนั้น

“เอาน่า เดี๋ยวพี่ขายช่วยไง จะได้ขายได้เยอะ ๆ ”

“ไม่เอา เดี๋ยวคนอื่นก็มาว่าเอา ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวหนูขายเงียบ ๆ ของหนูเอง พี่ไม่ต้องยุ่งเลย” ฉันปฏิเสธอย่างไม่ต้องคิดเยอะ แต่เหมือนเขาก็ยังไม่เข้าใจและยังดื้อดึงอยู่เหมือนเดิม เพราะเมื่อถึงคอนโดรถจอดนิ่งสนิทเขาก็ดึงมือฉันไปซื้อขนมซื้อเครื่องดื่มจากนั้นก็ดึงมือกลับขึ้นห้องพัก เขาบุกห้องฉันโดยที่ไม่แวะเข้าห้องตัวเองเลย

“แยกเสื้อไว้ให้พวกนั้นเลยไหม” พี่เกรทเอ่ยถามเมื่อมองเห็นเสื้อที่วางอยู่ในชั้นวางเสื้อ

“แยกออกเลยก็ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูมาขอไปแปรงฟันก่อน” ฉันเดินเข้าห้องนอนปิดประตูเสร็จก็เดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าและแปรงฟัน ไม่นานก็ออกมาข้างนอกตั้งใจจะไลฟ์โชว์เสื้อ พี่เกรทแยกเสื้อที่จะให้เพื่อนเขาใส่ออกมาแล้วส่วนฉันก็แยกของเพื่อนตัวเองออกมาตั้งแต่เมื่อตอนกลางวัน ที่เหลือก็ขายได้ ฉันจัดเตรียมโทรศัพท์เชื่อมไวไฟแล้วก็เสื้อที่จะขายไว้เช่นเดียวกัน เมื่อเริ่มไลฟ์สดคนดูที่เริ่มทยอยเข้ามาส่วนมากจะเป็นลูกค้ารายเดิม แฟนเพจฉันมีคนถูกใจและติดตามแค่ห้าร้อยคนเองแต่ลูกค้าที่ติดตามคือกลายเป็นลูกค้าประจำไปแล้วล่ะ

“ให้พี่แชร์ให้ไหม” พี่เกรทขยับมานั่งลงข้าง ๆ โดยที่โผล่เข้ามาในไลฟ์แค่ครึ่งตัวไม่ถึงครึ่งตัวด้วยซ้ำมีแค่ไหล่และแขนเขาเท่านั้นที่โผล่มา

“ไม่เป็นไรค่ะ คนเยอะอายไม่กล้าคุย” ฉันบอกเขาไปตามตรงจนอีกฝ่ายหัวเราะ

Xx xx รอเสื้อใหม่ ๆ

Xx xx เสียงหล่อ ๆ คนนั้นคือใคร

Xx xx อยากเห็นหน้าแฟนแม่ค้าเลยอ่า

“เดี๋ยวค่ะ ๆ ไม่ใช่ค่ะ ไม่ใช่แฟน” ฉันรีบปฏิเสธเมื่ออ่านเจอคอมเม้นชวนตกใจ คนข้าง ๆ หัวเราะในคออย่างสนุก ไหนบอกจะมาช่วยขายนี่อะไรทำไมมานั่งหัวเราะกันแบบนี้

“พอแล้วค่ะไม่ต้องแซวแล้ว วันนี้มีเสื้อลายใหม่มานะคะ เดี๋ยวจะโชว์ลายให้ดูก่อนแต่ยังไม่ขายนะคะ มาอวดก่อนเฉย ๆ ” ฉันบอกกับคนที่กำลังดูไลฟ์อยู่ แต่มันแปลก วันนี้มันแปลกเพราะคนที่เข้ามาดูไลฟ์เกือบถึงหนึ่งพันคนแล้ว ไม่สิ เกินหนึ่งพันไปแล้ว นี่มันอะไรกัน

อาร์ อรรถกันต์ ตัวไหนของพี่!

อารัญกร เอ็ม อยากใส่ถ่ายรูปแล้ว

Xx xx แก! พี่เอ็มกับพี่อาร์มาดูไลฟ์ ฉันจะเป็นลม

Xx xx กรี๊ด!! พี่เอ็ม!

Xx xx พี่เกรทจะเข้ามาดูไหมคะพี่อาร์พี่เอ็ม

Xx xx นี่ ถ้าไม่คิดจะซื้อเสื้อก็ออกไป คนอื่นเขาจะดูเสื้อ

Xx xx เสื้ออะไร ไม่ได้อยากดู ที่เข้ามาเพราะพี่เอ็มกับพี่อาร์แชร์มาเท่านั้นแหละ

“ถ้าไม่ซื้อก็อยู่เงียบ ๆ !” คนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ฉันเอ่ยบอกเสียงเข้ม และมั่นใจว่าคนที่ดูไลฟ์อยู่คงจะได้ยินกันหมดเพราะหลังจากนั้นคอมเม้นในไลฟ์ก็เลื่อนเร็ว ๆ อ่านไม่ทันเลยล่ะ

อารัญกร เอ็ม เฮ้! ถ้าไม่ซื้อก็ไม่ต้องพิมพ์มานะครับ ผมจะดูเสื้อ

กระทั่งมีคอมเม้นจากพี่เอ็มแทรกมานั่นแหละทุกคนถึงได้เงียบ แต่คนดูตอนนี้จะสองพันคนแล้วล่ะ พวกเขาไม่ได้คอมเม้นอะไรมาแล้วแต่ก็ยังดูไลฟ์อยู่

Xx xx พี่ยิ้ม หนูอยากดูเสื้อลายใหม่แล้ว

Xx xx พี่ ๆ ผมอยากเห็นเสื้อลายใหม่แล้วอ่ะ นี่เก็บตังค์กับเพื่อนรอสั่งแล้ว

Xx xx อยากเห็นเสื้อแล้วตื่นเต้น ๆ

ตอนนี้มีเพียงคอมเม้นจากลูกค้าของฉัน ที่ฉันจำชื่อได้ ฉันยิ้มให้โทรศัพท์ก่อนจะยื่นมือไปหยิบเสื้อที่อยู่ห่างออกไป เพื่อที่จะเอาออกมาโชว์ให้พวกเขาได้ดู

“รอบนี้มีห้าลายนะคะ ตัวแรกอันนี้ค่ะ มีทุกไซส์ s m l xl ราคาเท่าเดิม 259 บาทค่ะ” ฉันโชว์เสื้อให้ลูกค้าดูพร้อมกับบอกรายละเอียด

Xx xx พี่ cf 1

“พี่ ๆ เดี๋ยวค่ะ ยังไม่ลงขายๆ ใจเย็น ๆ หนูมาอวดลายเฉย ๆ” ฉันหลุดขำเมื่อเจอพี่คนหนึ่ง cf เสื้อมา

Xx xx เมียพี่มันงอแงอยากได้ละ

Xx xx พี่ ๆใจเย็น แม่ค้าโชว์ลายเสื้อเฉย ๆ

“มาที่ลายต่อไปกันค่ะ อ่า...” อ้าว ฉันไม่ได้หยิบมาหรอกเหรอ

“เอาอันไหนครับ” พี่เกรทที่ยังนั่งอยู่ข้าง ๆ เอ่ยถาม

“ลายการ์ตูนสีฟ้าอ่ะค่ะ” ฉันตอบเขา พี่เกรทพยักหน้าเดินไปยังชั้นใส่เสื้อที่อยู่หลังจอโทรศัพท์ก่อนจะค้นหาเสื้อตัวที่ฉันต้องการมาให้

“นี่ค่ะ อันนี้ลายเส้นเดิมเลย เพราะจ้างนักวาดคนเดิม”

BUTH HTUB เพื่อนที่มันอยู่นั่นเหรอ

GOODDY BABY กรี๊ด! ชิปแม่ค้ากับคนหลังไลฟ์

อาร์ อรรถกันต์ ชิปด้วยคนคร้าบ

Xx xx อยากเห็นคนหลังกล้องจังเลยแม่ค้า

Xx xx ทำไมน้องสาวพี่เกรทกับเพื่อนพี่เกรทมาเม้นกันเยอะแบบนี้ล่ะ

Xx xx เม้นบนออกมา!

Xx xx เพื่อนกับน้องมาหมด อย่าบอกนะว่าพี่เกรทคืนคนที่อยู่ในไลฟ์กับยัยแม่ค้า

“กรุณาใช้คำพูดที่สุภาพด้วยนะครับ” พี่เกรทขยับมานั่งข้าง ๆ ฉัน จากที่นั่งขอบ ๆ จอตอนนี้เขาขยับมานั่งจนเราทั้งสองอยู่ในไลฟ์ด้วยกัน

“ไม่ซื้อเสื้อไม่ว่า แต่อย่ามาใช้คำพูดที่หยาบคายแบบนี้ อ่า ลูกค้าน้องจะดูเสื้อต่อไหมครับ” ท้ายประโยคที่เกรทเอ่ยถามคนในไลฟ์และแน่นอนว่าลูกค้าของฉันยังอยากดูต่อ เพิ่มเติมคือมีเพื่อนเขาและเพื่อนฉันเข้ามาปั่นป่วนอย่างสนุก

Xx xx ดูครับ ๆ ขายวันนี้ก็ได้ เมียอยากได้แล้ว

Xx xx ดูจ้า

GOODDY BABY ดุจังเลยพี่จ๋า

อาร์ อรรถกันต์ พ่อดุแล้วเว้ย

อารัญกร เอ็ม ใครเม้นไม่ถูกใจพ่อนะ โดนแบนแน่

“พวกมึงจะโดนกลุ่มแรกเลย ไม่ซื้อก็อยู่เงียบ ๆ ” พี่เกรทดุเพื่อนตัวเอง ก่อนจะหยิบเสื้อยื่นมาให้ฉันรีวิวกระทั่งรีวิวครบทุกตัว ฉันก็นั่งอ่านคอมเม้นจากลูกค้าพร้อมกับตอบคำถามไปพรางๆ

“ต้องจองไหม? ไม่ต้องจองค่ะเดี๋ยวจะเปิดขายหน้าเพจเลยแต่รอก่อนนะคะ”

“เสื้อพวกพี่อยู่ไหน? พี่เอ็มหนูแยกไว้ให้แล้วพี่ใส่ได้แน่นอน” พี่เอ็มยังคงคอมเม้นป่วนไม่หยุด แต่แบบสร้างสีสันนะไม่ได้ทำให้รำคาญอะไร

“เลื่อนวันถ่ายได้ไหมอยากใส่แล้ว? อ่า พี่ไม่ว่างกันนี่คะวันเดิมนั่นแหละ” ฉันตอบพี่บูทบ้าง

“มีคนสงสัยว่าถ่ายอะไร” พี่เกรทยื่นหน้าจอโทรศัพท์เขามาให้ฉันดู เป็นคำถามจากคนที่ดูอยู่ตอนนี้ ที่เริ่มมีทั้งจากลูกค้าและแฟนคลับพี่ ๆ

“ถ่ายตัวอย่างเสื้อค่ะ พี่ ๆ จะมาเป็นแบบให้ ลูกค้าจะไม่เบื่อหน้าแม่ค้าแล้วนะคะรอบนี้เรามีนายแบบกิตติมศักดิ์” ฉันป้องปากกระซิบคนดู เป็นการสปอยล์เล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนจะขอตัวปิดไลฟ์เพราะวันนี้ดึกแล้ว อีกอย่าง ฉันรู้สึกง่วงมาก ๆ เลยอยากจะนอนพักแล้ว

พี่เกรทกลับไปแล้วล่ะส่วนฉันก็กลับเข้าห้องนอนกลังจากล็อคห้องเสร็จ อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ขึ้นเตียงนอนทันที ไม่มีแรงจะทำอะไรแล้วแม้ตอนนี้เพิ่งจะเที่ยงคืนก็ตามที แต่พอตื่นในช่วงสายโทรศัพท์ฉันก็มีการแจ้งเตือนถล่มทลายซึ่งยังไม่รู้ว่าเกิดจากอะไรกระทั่งเข้าไปดูตามคอมเม้นที่ถูกแท็กเข้ามา

GREAT FC

10 hs

ก็สงสัยว่าทำไมทั้งเพื่อนและน้องสาวของพี่เกรทถึงแชร์ไลฟ์สดเพจเดียวกัน กระทั่งเข้าไปรอดู แรก ๆ ก็งงทำไมเสียงคุ้น สุดท้าย พี่เกรทจ้าแม่!! พี่เกรทกับน้องนางคนนั้น

(แนบรูปแคปจากไลฟ์)

4321Likes 1023comment

Xx xx ก็ว่าแปลก ๆ ทำไมแชร์เยอะ

Xx xx ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครแม่!

Xx xx ใครดูไลฟ์บ้าง เห็นสายตาพ่อไหม!

Xx xx สายตาที่พ่อมองน้องคือแทบจะกลืนกิน

Xx xx ใครเม้นไม่สุภาพคือโดนพ่อแบนอ่ะเอาจริง

Xx xx พ่อดุมากตอนมีคนเม้นไม่สุภาพ

Xx xx เพจอะไร! อยากเข้าไปดู

Xx xx เพจขายเสื้อ แนบลิงค์

Xx xx เห็นเจ้าของเพจบอกว่าจะมีคนมาถ่ายตัวอย่างเสื้อให้ด้วย รอลุ้นว่าใช่พ่อกับเพื่อนไหม

Xx xx ปกติจะเป็นแม่ค้าใส่แล้วก็มีเพื่อน ๆ แม่ค้า รอลุ้นเหมือนกัน

Xx xx เราเคยซื้อเสื้อจากเพจนี้ แม่ค้าน่ารักมาก อยู่ม.เดียวกับพ่อด้วย ตอนซื้อพอรู้ว่าส่งไหนก็ถามว่าสะดวกนัดรับไหมเราจะได้ไม่ต้องเสียค่าส่งเพิ่มนอกจากราคาเสื้อ จะมีสักกี่คนที่แคร์จุดเล็ก ๆ แบบนี้

Xx xx เสื้อน้องน่ารักมากเลยนะ ลองไปหาซื้อกันได้

Xx xx ลายก่อน ๆ หมดแล้ว เพราะแม่ค้าจะขายเป็นรอบ ๆ ไปครับ ลายไม่เคยซ้ำกันเลย

Xx xx ใช่ ๆ ลายไม่ซ้ำเลย แล้วเสื้อในตู้เมียก็ลายไม่ซ้ำเหมือนกัน เพราะเมียมันจะเอาทุกตัวของร้าน

Xx xx ไม่เห็นจะสวยเลย ไม่รู้พี่เกรทไปยุ่งด้วยทำไม

Xx xx ถ้าน้องไม่สวยแล้วใครสวย เธอเหรอ?

Xx xx เหมือนเหงาแล้วต้องการซีน พี่เขาจะยุ่งกับใครก็เรื่องของพี่เขาเถอะ

อาร์ อรรถกันต์ ว้าว ๆ ลงเพจด้วยนะ @KITTHIKORN THANASHOKKITTHI

KITTHIKORN THANASHOKKITTHI ฝากเสื้อน้องด้วย

Xx xx น้องหรือแฟนคะพ่อ

Xx xx คนคุยหรือเปล่า เพราะพี่น้ำหนาวบอกว่าเป็นแฟนพ่อนี่

NamNao NN เพจอะไรคะเดี๋ยวหนาวช่วยอุดหนุน

Xx xx กรี๊ดแฟนพ่อมา

Xx xx ทิ้งไม้พายเขาเป็นแฟนกันจริงๆใช่ไหม

GOODDY BABY ขายของไหม? @บอสไงจะใครล่ะ @ยิ้ม ยิ้มนะคนดี @SX SEEDSARD

บอสไงจะใครล่ะ มันฟื้นยังเหอะ

SX SEEDSAED เรียกมัน @ยิ้ม ยิ้มนะคนดี

บอสไงจะใครล่ะ @ยิ้ม ยิ้มนะคนดี

GOODDY BABY @ยิ้ม ยิ้มนะคนดี

Xx xx อะไรไม่รู้ แต่น่าสนุก เดี๋ยวเรียกช่วย @ยิ้ม ยิ้มนะคนดี

Xx xx ช่วยๆ @ยิ้ม ยิ้มนะคนดี

อารัญกร เอ็ม มาเว้ยๆ @ยิ้ม ยิ้มนะคนดี

BUTH HTUB ไอ้ยิ้มตื่นโว้ย! @ยิ้ม ยิ้มนะคนดี

KITTHIKORN THANASHOKKITTHI อย่าแกล้งน้อง