มาเฟียที่รัก

EP.5 อยากได้ลูกหรืออยากได้ผัว

Ep.5

ฉันมองหน้าอีตานี่อย่างตกใจหืมรับรู้เหมือนมีอะไรมันถิ่มก้นตัวเองอยู่

ฉัน: ปล่อยฉันลงเดียวนี้!!// ฉันพูดเสียงเเข็งทันที

เอธ: อย่าขยับ! หืม// เธอหยุดทุกการกระทำ เพราะรู้สึกมีอะไรดันก้นนิ่มๆของตัวเอง

ฉัน: อ้ะ! กรี้ด! อุ้ปอื้ออ!// ฉันกรี้ดเเบบตกใจทันที เมื่อไอ้หื่นนี้มันเอามือมาจับท้ายทอยเเล้วประกบปากจูบลงมาอย่างหนักหน่วง

ฉันเม้มปากไว้เต็มที่เเต่อีตานี้มันยกเธอลงจากตัก พร้อมเอามือดึงม่านปิดไว้ ไม่ให้คนข้างหน้าเห็นจังหวะนั้นฉันเผลออุทาน ลิ้นอุ่นๆจึงได้มาพัวพันอยู่กันลิ้นเล็กๆของฉันในตอนนี้

เอเธอร์: อืมม~~ // ลิ้นสากไร้ต้อนลิ้นจนทั่วโพรงปาก มือหนาค่อยๆสอดเข้ามาในเสื้อสายเดี่ยวงบรรลัยเเน่ๆ อย่ามาเคลิ้มนะอีฟ้า

ฉัน: อื้ออ~~ อ๋อยย อ๋า อั้บบ!! (ปล่อยอย่าจับ) // คนข้างบนค่อยๆถอนจูบออก เธอมองตามอย่างอ้อยอิ่ง ใจนี่ก็เต้นจังเลย อย่างกับไม่เคยเจอผู้ชายจูบ! >< ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนมาข้างๆหูเเล้วกระซิบเบาๆ

เอเธอร์: หวานน....// ฉันเม้มปากไว้ทันที อีตาบ้า!! โอ้ยฉันรับรู้ว่าพวงเเก้มใสของตัวเองมันร้อนๆ อย่าบอกว่าเขินอีตานี่นะ

ฉัน: ปล่อยดิ๊! อย่า อุ้ป// มีเหรอคนหน้ามึนจะฟัง เเถมกดจูบลงมาอีกครั้งฉันเม้มปากไว้เต็มที่ ไม่ให้อีกคนล้วงลึกเข้ามาในโพรงปากอีก มือข้างหนึ่งของอีตาบ้านี้ จับท้ายทอยไว้มั่นส่วนอีกข้าง เลื้อยเข้ามาในเสื้อสายเดี่ยว ฉันเอาสองมือจับมืออิตานี้ไว้ทันที โอ้ยอย่านะของรักของหวงนะโว้ย

ฉัน: โอ้ยย!// อีตานี้มันขบเม้มลงริมฝีปากฉันเลยร้องออกมาเพราะเจ็บ เขาใช้โอกาสนี้ดันลิ้นเข้ามาหยอกล้อกับลิ้นเล็กเราทันที

อื้มม~~ เป็นจูบที่อ่อนหวาน นุ่มนวล จนฉันเผลอจูบตอบกลับไปห้ามใจเเล้วนะ เเต่ไม่ฟังกันบ้างเล้ย ใจหนอใจ

เอเธอร์: อืมม // นางสงเสียงพอใจในลำคอ

เเต่!!

ปัง ปั้ง ปัง

เอี้ยด!!

ฉัน: ว้ายย กรี้ดด// อีตานี้นางดึงฉันขึ้นมาซบอกไว้กลายเป็นว่าฉันนั่งตักเขาอีกเเล้ว เเล้วนางก็เอาปืนสั้นออกมา

มีคนดักยิง!

เเดน: นายใหญ่ครับ มีคนตามเรา//อีตานี้นางเอามือดึงผ้าม่านออกฉันเลยสังเกตเห็นว่ามีรถตามมาสองคัน เเต่อีตานี้มาคันเดียวไม่กลัวตายเหรอวเเล้วใครมาขัดจังหวะ ควรขอบใจ หรือยัดลูกปืนใส่กระบาลพวกนั้นดี

เอเธอร์: ไม่ต้องห่วง รถฉันกันกระสุน... ยกเว้นล้อ!// อ๋อรอบคอบ เเต่!! ห้ะ ไอ้บ้าเอ้ย! ยกเว้นล้อ

เเดน: นายครับยังไงเราก็เสียเปรียบ ตอนนี้ ผมเรียกกำลังเสริมไปเเล้วครับ// ฉันมองดูคนที่หันหน้าไปดูข้างหลัง มืออีกข้างหนึ่งกอดเอวเธอไว้เหมือนกับเป็นห่วง ต้องทำตัวยังไงอ่อนเเอ หรือหยิบปืนยัดสมองพวกมันไป

ปั้งๆๆ เพล้ง! ปั้งๆ

เสียงปืนดังขึ้นรัวๆ กระสุนโดนรถลีมูซีนดังสนั่น ต่อให้กันกระสุน เเต่โดนมากๆอาจเเตกได้ เอาไงดีๆ

ปั้งๆๆ

เเดนเปิดกระจกรถส่วนกลับ เห้ย คุณขับรถอยู่นะ เอเธอร์ยิงคนเดียวไม่ไหวเเน่

เอเธอร์: หมอบลงไป อย่าโผล่ขึ้นมานะ // นางจับฉันลงจากตัก เเล้วบอกให้เเดนเปิดกระจกเเล้วยิงกลับทันที

ปั้งๆๆ

โห!! คือเเบบกระสุนพุ่งเข้าปลายกระบอกปืนของศัตรูเลยอ่ะ เเม่นมากพ่อคุณ!!

ปั้งๆ เพล้ง

เสียงพวกมันยิงมายังรถที่พวกเรานั่งอยู่อย่างบ้าคลั่งไม่มีหยุด พ่อพวกมึงขายลูกปืนหรือไงวะ

เอเธอร์: Shit!!!// ฉันมองใบหน้าหล่อเหลาที่เริ่มหัวเสีย ตอนนี้มือขวาเหยียบจำมิดไมล์เเล้ว ส่วนฉันไม่กลัวหรอก เคยอยู่ในสถานการณ์เเบบนี้บ่อยๆ จนชินลุ้นละทึกจะตาย

ปั้งๆ

โถ่เว้ยยยย!

ฉัน: เอาปืนมาดิ!!// เอเธอร์มองหน้าฉันทันที

เอเธอร์: ยิงเป็น?

ฉัน: เอออ!! ไม่เป็นก็จะยิงฉันยังไม่อยากตายเว้ย!!// เธอสถบไปอย่างหัวเสียไม่เเพ้กันนางก้มไปหยิบปืนในล็อกเก็ทขึ้นมา บรรจุกระสุนให้ เเล้วมองฉันนิ่งๆ คงไม่คิดว่าฉันจะกล้าจับปืน

พอฉันได้ปืนก็มองไปยังรถสองคันที่ขับเบียดขึ้นมา จะเเชงรถของเอเธอร์

ฉัน: เปิดกระจก เเล้วขับเเบบส่ายๆ เอเธอร์ เล็งล้อก่อน!// พอมือจับปืน ปากก็สั่งทันที เอเธอร์ทำตามที่เธอบอกอย่างว่าง่ายเอเธอร์อยู่กระจกฝั่งหนึ่ง ฉันอยู่อีกฝั่งหนึ่ง เวลานี้ไม่ใช่เวลามาสงสัยกัน ดูๆก็รู้ เอเธอร์ตกเป็นลอง

ปั้งๆๆ ปั้งๆๆ เพล้งง!

ฉันโผล่หัวออกไปยิง เล็งไปยังรถที่มีคนยิงมาทิศทางเรา หึ!! เข้าล้อ 2 นัด

เอี้ยดด!

คันหนึ่งชนหลักเสาไฟฟ้าไปเรียบร้อย

ฉัน: เอเธอร์!! ระวัง//ฉันดึงอีตานี้เข้ามาสุดเเรง เพราะรถคันนั้นมันเปิดประทุนเพื่อเล็งมายังนายใหญ่ของเเก็งนี้

เอเธอร์: ขับเร็วๆเลยเเดน// ฉันมองดูคนใบหน้าขาวซีดจ้องมองเราด้วยสายตานิ่งๆ

ปั้งงๆ~

โอ้ยพวกเวรนี่!! ยิงอยู่ได้ ให้ฉันมีซีนสบตากับพระเอกหน่อยเถอะ ฉันโผล่หัวออกคนละข้างกับเอเธอร์ กระหน่ำยิงจนรถคันนั้นเสียหลักไปชนต้นไม้ข้างถนน

ตู้ม!

เสียงระเบิดดังสนั่น ไม่รอดเเน่

เพียงฟ้าเอี้ยวตัวเข้ามานั่ง พึ่งมาคิดได้เผลอทำอะไรลงไปเนี่ย

เเดน: มาเคลียร์ให้ด้วย อืม// เหมือนมือขวาของนายนี้จะคุยอะไรกับใครสักคน เเต่ช่างเถอะ

ฉัน: อ้ะ ทำอะไร// ฉันร้องออกมาอย่างตกใจ ทำไมพักนี้ขวัญอ่อนจัง

เอเธอร์: ข้อมือเธอเเดง เเรงสะบัดเเรงสินะ! // นางหมายถึงที่ฉันยิงปืน ก้มมองมือตัวเองเเดงจริงด้วย ไม่ใช่เพราะมันสะบัดเเรงหรอก เเต่เธอยิงรัวๆ เร็วๆมันเลยสะบัดต่อเนื่อง

ฉัน: กะ...ก็ยิงปืนไม่เป็น // เเถทันไหม?(ไม่ทันคะ!)

เอเธอร์: ถ้ายิงเป็นคงเละกว่านี้ ฮึ!// ฉันเงยหน้ามองคนพูด จะโดนจับได้ไหมหนิ

ฉัน: คนกลัวตายทำอะไรได้หมดเเหละ!!// ความพยายามเเถอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอาจตามมา

เอเธอร์: ไปผับ!! // นางหันไปสั่งมือขวา เเล้วดึงฉันขึ้นไปนั่งบนตักอีกเเล้วถ้าทำอีกครั้ง อีฟ้าใจระทวยเเน่ๆนี่ผู้หญิงนะ อยู่ใกล้คนหล่อ ไม่ใช่ชีอิฐ ชีหิน ชีปูน!

เอเธอร์: มองหน้าอยากได้ลูกปืนหรืออยากได้ผัว!// อึกกเธอนี่หันหน้าหนีเเทบไม่ทันจ้าา

ฉัรควรถามป่ะจะให้ฉันนั่งเเบบนี้ทำไมฉัรควรอารมณ์เสีย...ไม่ใช่นาย จิ้!