Chapter 18
GANITO pala ang feeling ng stranded sa isang lugar na wala ka ibang makita kung 'di dagat at mangilan-ngilan puno. My trip with Andrew pushed through but we didn't expect that the typhoon would turn around. Ang sabi sa news sa Honolulu tatama kaya confident kami umalis ni Andrew papuntang Maui Country. Akala ko makakagala ako pero eto pa rin ako, nakakulong sa loob ng hotel room. Agad ako lumingon ng bumukas ang pintuan at bumungad sa akin ang pigura ni Andrew na may bitbit na pagkain.
"I already called Addie, and charge your phone." Bungad niyang sabi sabay abot sa akin ng aking cellphone.
"Naulan pa ba sa labas?" Tanong ko.
"Yeah, I'm sorry. Panira iyong bagyo ng lakad." Umiling ako bilang sagot. Wala ako karapatan magalit lalo't bayad niya lahat ang expenses dito. Sadyang
