Chapter 11

1958 Words

Julia POV. Napaupo ako sa sulok ng mawala ang mga ito sa paningin ko. Akala ko ay naka-move on na ako kagabi sa nangyari sa loob ng silid ng mga amo ko pero iba na naman itong eksena ngayong umaga. Gusto ko tuloy batukan ang sarili ko para magising at matauhan. Nawiwindang kasi ako sa atensyon na nakikita ko sa kambal na binibigay nila sa akin. "Bakit kaya sila ganon? Bakit palagi silang nakayakap at nakahalik sa akin? Ganyan ba sila sa lahat ng katulong dito?" panay ang tanong ko sa sarili. Naguguluhan kasi ako sa mga nakikita ko. Hindi pa nga ako nagtatagal sa bahay na ito pero kakaiba na ang pakiramdam ko. Hindi ko tuloy maiwasang hindi masaktan sa mga pumapasok sa isip ko. "Mag-isip ka Julia, kailangan mong iwasan ang dalawang 'yun, kung gusto mong mabuhay ng normal. Saan ka na

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD