เช้าวันต่อมา คุณหญิงประไพพรรณก็เอ่ยถามลูกชายที่เดินลงบันไดบ้านมาแต่เช้า
“เป็นไงบ้างพ่อธัน เมื่อคืนนี้...”
ผู้เป็นแม่ยังพูดไม่ทันจบ ลูกชายก็ส่ายหน้าไปมาทันที
“ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ”
“อ้าว พ่อธัน ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ” คุณหญิงประไพพรรณพูดขึ้นอย่างเสียดาย
ธันฐกรณ์ยิ้มเยาะที่มุมปาก ขณะหย่อนกายลงนั่งบนโต๊ะอาหาร
“เพราะว่าผมไปนอนห้องอื่นยังไงล่ะครับ”
“พ่อธันนี่ ทำไมชอบต่อต้านแม่นักนะ”
ชายหนุ่มไหวไหล่กว้างของตัวเองน้อยๆ ก่อนจะเลิกคิ้วแปลกใจ เมื่อคืนจันทร์หอมช่วยแม่บ้านยกอาหารเช้าเข้ามาที่โต๊ะอาหาร
“ก็เพราะว่าผมไม่ชอบผู้หญิงของคุณแม่ไงครับ”
เขาจงใจพูดออกมาให้จันทร์หอมได้ยิน ซึ่งหญิงสาวก็หน้าเจือนลงในทันที แต่เจ้าหล่อนไม่ได้พูดโต้ตอบอะไรออกมา
“หนูหอมออกจะน่ารักน่าเอ็นดู แม่ว่าพ่อธันเปิดใ
