Karnının sıcaklığı bacak aramı yakmaya yeterken artık uzaklaşmam gerekiyordu. Ellerimi başının iki yanından çektim ve üstünde doğrulurken eli belimden kayarak yanına bıraktı. Üzerinden kalkmaya başladığımda karnının sıcaklığını artık hissetmiyordum, boşluk hissi vücudumu sarmıştı. Üzerinden kalktıktan sonra o da doğruldu ve kalkarak tekrar benden uzun bir hale geldi. Yukarıdan bana bakmaya başladığında artık ona bir şeyler söylemem gerekiyordu. Çenemi yukarı kaldırdım ve gözlerimi ona çevirerek aşağıdan baktım.
"Ne zaman?"
Tek omzunu silkti. "Numaramı veririm sana kendin söylersin. Canın ne zaman isterse yazarsın." Çapkın bir şekilde bana baktı. Gözlerindeki ışıltıyı yakalayabiliyordum. "Sadece kahveyi bahane ederek sohbeti de ilerletebiliriz tabii, sorun değil."
Bu adam sanırım benimle
