Ang Malanding Babae

Chapter 10 Sa Elevator

Pagkatapos naming kumain sa steak house, nagdesisyon kaming umuwi na sa condo ko. Nakasakay kaming dalawa sa kotse ko, si Mikael ang nagmamaneho habang nasa passenger seat naman ako.

“May lakad ka ba bukas?” tanong ni Mikael.

“Wala naman,” sagot ko. Linggo bukas kaya nasa bahay lang ako. At saka simula ng naging kami na ni Mikael, bibihira na lang akong pumunta ng club. Ayaw din naman kasi ni Mikael mag-clubbing kami, okay na raw kung nasa bahay lang kami.

“Bakit mo naman natanong?” tumingin ako sa kaniya. Napansin kong seryoso ang mukha niya habang nakatuon ‘yong mga mata niya sa kalsada.

“Baka gusto mong bumisita sa bahay namin. Matagal ka na ring hindi nakakapunta ro’n,” sabi ni Mikael nang hindi man lang ako saglit na sinusulyapan.

Maraming beses na akong nakapunta sa bahay nila. No’ng nasa kolehiyo pa lang kami, madalas akong tumatambay ro’n kasi malapit lang ‘yon sa pinapasukan namin na paaralan. Kilalang-kilala na rin ako ng buong pamilya ni Mikael. Mabait naman sila sa akin, palagi nga akong imbitado ‘pag may okasyon sa pamilya nila. ‘Yon ay dahil matalik akong kaibigan ni Mikael.

“Alam na ba nila?” tanong ko. Kung ako ang masusunod, mas mabuti kung ‘wag na munang sabihin sa kanila. Nasa hustong gulang na naman kami, hindi na kami mga teenager.

Umiling siya. “Naisip kong sabihin na rin sa kanila bukas. Mas mabuti kung magkasama tayo ‘pag sinabi ko sa kanila,” sabi ni Mikael.

Napataas ang kilay ko. “So nakapagdesisyon ka nang hindi man lang tinatanong ang opinyon ko?”

“Bakit ayaw mo bang maging legal tayo? At saka kilala ka na naman ng mga magulang at kapatid ko kaya wala ka nang dapat pang ipag-alala.” kumpiyansa niyang sabi.

“Wala naman problema ro’n. Pero hindi ko gusto ‘yong basta-basta ka lang nagdedesisyon nang hindi natin pinag-uusapan, lalo na kung tungkol ‘yon sa relasyon natin,” paliwanag ko sa kaniya.

Tumigil siya sa pagmamaneho dahil umilaw ‘yong kulay pula sa traffic lights. Tiningnan niya ako habang nakakunot ‘yong noo niya. “Wala namang masama ro’n sa desisyon ko.”

“Bingi ka ba o hindi lang makaintindi? Hindi ko kinukuwestiyon ang desisyon mo, ang hindi ko nagustuhan ay kung pa’no ka nagdesisyon nang mag-isa lang,” sabi ko sa iritadong boses.

“‘Pag sinabi ko sa ‘yo, alam ko rin naman na papayag ka,” sabi niya sabay kibit ng balikat na para bang wala siyang ginawang mali o baka hindi lang niya matanggpa na may kamalian siya.

Mas lalo akong nairita kasi parang balewala lang sa kaniya ‘yong ginawa niya. Sa akin kasi, big deal ‘yon. Dalawa kami sa relasyon na ‘to kaya dapat lang na magkasama kaming nagdedesisyon.

“Hindi pa rin sapat na dahilan ‘yon para hindi mo sabihin sa akin,” giit ko pa rin.

Nagmaneho na ulit siya dahil umilaw na ng berde ‘yong traffic lights. “May dalaw ka ba? Napakaliit na bagay, pinapalaki mo pa,” sabi niya.

So, kasalanan ko pa pala? Kinagat ko ‘yong labi ko para pigilan ang sarili na makapagsalita ng masama dahil sa tindi ng inis na nararamdaman ko. “Sa susunod na linggo ako pupunta,” pinal kong sabi.

“Kasasabi mo lang na wala kang lakad bukas, bakit sa susunod pa na linggo ka pupunta?” medyo naiinis niyang tanong.

“Ikaw lang naman ang nagdesisyon na bukas ako pupunta ro’n,” sabi ko sa kalmadong boses na.

“Sabi ko nga sa ‘yo--”

“Sa susunod na nga,” pagtatapos ko na sa usapan namin.

Narinig ko siyang nagbuntong-hininga. “Bahala ka na nga,” rinig kong sabi niya.

Talagang bahala ako. Kahit ano pa ang sabihin niya, hindi niya ako mapipilit na pumunta ro’n bukas. Nilibang ko na lang ang sarili ko at tumingin sa labas ng bintana ng sasakyan ko.

Ilang sandaling katahimikan ang namayani sa loob ng sasakyan hanggang sa naramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko.

“‘Wag ka nang magalit, babe. Payag na akong sa susunod na linggo ka pupunta,” sabi niya.

Suminghal ako at nilayo ang kamay ko sa kaniya. Ano ako maliit na bata na kailangan payagan para magawa ang gusto ko. Sa pumayag siya o hindi, talagang sa susunod na linggo ako pupunta.

Huminto na ‘yong kotse matapos niya itong ma-park. “Babe, bati na tayo. Sige na, please” malambing niyang pakiusap habang magkadikit ‘yong mga palad niya na parang nagdadasal sa harap ng mga santo.

Hinarap ko siya. “Sa susunod, ‘wag kang magdesisyon ng ikaw lang lalo na kung tungol ‘yon sa relasyon natin,” seryoso kong sabi sa kaniya.

“Oo, promise, babe. Hinding-hindi na mauulit,” sabi naman niya.

Bumaba na kami ng kotse pagkatapos naming magka-ayos. Magkahawak pa kami ng kamay nang pagpasok namin sa elevator. Wala kaming kasabay kaya solong-solo namin ang elevator.

Pagkapindot ko ng 5th floor, biglang hinila ako ni Mikael papalapit sa kaniya. Hinarap niya ang mukha ko sa kaniya at walang kaabog-abog na hinalikan ako.

Pareho naming alam na may CCTV dito at pwedeng bumukas ang elevator anumang oras pero pareho rin kaming dalawa na walang pakialam. Kung makahalik ba naman ‘tong bestfriend, este boyfriend ko pala, kulang na lang higupin na niya lahat ng laway ko. At siyempre hindi ako papatalo, sinsipsip ko nang madiin ang dila niya at patukso-tuksong kinakagat ‘yon na siya namang nagpapadaing sa kaniya.

Napaatras ako at napasandal sa pader nang tinulak niya ako nang bahagya. Pero hindi man lang naghiwalay ang dikit na dikit naming katawan at hindi rin napigtas ang marubdob naming paghahalikan.

Gumapang pababa ang mga kamay niya hanggang sa umabot sa matambok kong puwet. Napa-arko ang katawan ko nang pinanggigilan niya ‘yon na pisil-pisilin hanggang sa minasahe niya ‘yon nang madiin.

Hindi pa siya nakuntento at tinaas niya ang isa kong paa at sinampay sa baywang niya. Naka-mini dress ako na floral pero nakasuot naman ako ng skin tone na boyleg kaya alam kong hindi ako masisilipan kung may makakita man sa amin. Agad din akong gumiling upang magkiskisan ang gitna naming pareho pang nababalot ng damit. Gayunpaman, sapat na ‘yon para mapa-daing kaming dalawa nang sabay pa.

Patuloy lang kami sa pagkadyot nang kadyot nang suot pa rin ang damit namin habang nakikipaglaplapan. Nang bumukas ang elevator dahil nasa 5th floor na, bumukas na rin ang mga mata ko. At ang una kong nasilayan ay ang hot kong neighbor na si Reynald na nakatayo sa bukana ng elevator.

Imbes na mahiya ay nainis ako kasi nanatiling nakatitig lang ito nang walang anumang bahid na emosyon sa mukha. Para itong tuod na manhid kasi kahit may nagma-make out na sa harapan niya, hindi man lang ito naapektuhan at parang balewala lang sa kaniya.

Sa inis ko, hinawakan ko ang puwet ni Mikael na patuloy pa rin sa pagkadyot at diniin ‘yon sa aking gitna. Napa-ungol nang malakas si Mikeal, hindi pa rin siya aware na bumukas na ang elevator at may manhid na nakamasid sa amin.

Pasara na ang elevator nang biglang kumilos si Reynald at kalahating pinasok ang katawan sa loob ng elevator at pinindot ang hold. Tumikhim na si Reynald pero parang walang naririnig si Mikeal dahil hindi pa rin ito tumitigil. Nakatalikod kasi si Mikeal kay Reynald at ako lang ang nakaharap sa kaniya.

Mas lalo pa ngang ginanahan si Mikael dahil bumaba na ang halik niya papuntang leeg ko. Maingay at malawaay ang bawat halik ni Mikeal kasi may kasamang pagsipsip na madiin sa balat ko. Napapikit ako at sinadyang umungol nang malakas para inisin si Reynald.

Mukhang nagtagumpay naman ako dahil sunod-sunod at malakas na pagtikhim na may kasama ng ubo ang narinig ko mula kay Reynald. Kita ko rin sa mukha nito ang pagka-inis.

Parang binuhusan naman ng malamig na tubig si Mikeal dahil nanigas ito at natigilan. Binaba ko na ang isang paa kong nakasampay kay Mikael. Kumilos na rin si Mikael at humarap pero dali-dali rin niya akong hinila para matakpan ko ‘yong tayong-tayo niyang saba. Kahit pa nakapantalon siya, halatang-halata pa rin kasi.

Patay-malisya lang ako na parang walang nangyayari at hinawakan ang kamay ni Mikael. Nanatiling nakadikit sa likod ko si Mikael kaya ramdam ko ‘yong nakatayo niyang saba.

Nakataas-noo pa akong nang papalabas na kami ng elevator. ‘Yon nga lang hindi kami makalabas-labas kasi ‘pag pupunta ako sa kaliwa, ro’n din pupunta si Reynald, ‘pag sa kanan naman ako, ro’n din siya ulit. Hindi ko alam kung sinasadya niya para inisin lang ako lalo.

Tumigil ako at bumuntong-hininga. “Sa kaliwa kami, sa kanan ka,” sabi ko nang nakatitig sa kaniya. Tumango siya at hindi na rin kami nagkasalubong. Nakapasok na siya sa elevator at nakalabas naman kami ni Mikael.

Binuksan ko ang condo ko at agad na sinara ang pintuan. “Bwisit na ‘yon,” bulong ko.

Pagkatingin ko kay Mikael, agad niya akong hinalikan at dinikit ang matigas niya pa ring saba sa akin. Akala ko nawalan na siya ng gana pagkatapos ng nangyari, hindi pa pala.

Agad-agad niyang tinaas ang mini dress ko at binaba ang boyleg pati nang underwear ko at pinatalikod ako. Narinig ko ang tunog ng pagbaba ng zipper niya kaya pumuwesto na rin ako at yumuko ng kaunti. Pinasok agad niya ako at binayo nang binayo habang hawak-hawak ang aking baywang. Ramdam ko ang gigil niya, siguro dahil sa nabitin ito kanina sa elevator.

Habang hawak ko ang doorknob, hinayaan ko lang siyang bayuhin ako habang panaka-naka niyang pinapalo ang puwetan ko. Magkahalong hapdi at sarap ang pinararanas niya sa akin at gusto ko naman ‘yon.

Ginaganahan pa lang ako nang parang maramdaman ko na malapit na siyang labasan. ‘Yong isang kamay niya ay gumapang pataas para hawakan ako sa braso at matulin na bumayo. Mas nilakasan ko ang pag-ungol kaya naman mas lalo siyang nanggigil at bumilis nang bumilis ang pagbayo niya. Kasabay nang panginginig niya ay ang malakas niyang pagdaing nang nilabasan na siya.

Ilang sandali pang nanatili ang saba niya sa loob ko nang hinugot niiya ‘yon. Pagkaharap ko sa kaniya, hinubad ko na ang mini dress at ang bra ko. “Hindi pa tayo tapos, babe,” sabi ko sa kaniya sabay hawak sa dibdib niyang pawisan at humahangos pa.

Tanging pagtango lang ang nagawa niya. Tinulak ko siya nang malakas kaya napaupo siya sa sahig at napangiti naman ako. Dahan-dahan akong umupo sa kandungan niya at kiniskis ang basa kong p*ssy sa kaniya na nagpakislot sa kaniya.

“Get ready for round two, babe,” sabi ko sa mababa at mapang-akit na boses.