“แหม ๆ เจอคลิปเข้าไปเลยรีบเชียวนะที่รัก” น้ำเสียงยียวนที่ดังขึ้นทำให้ริมานึกถึงใบหน้าหล่อร้ายของคนพูดได้อย่างชัดเจน
“คุณต้องการอะไร” เสียงของเฌอริมานั่นตึงเครียดอย่างเด่นชัด แต่เธอพยายามกลั้นอารมณ์โมโหที่แทบระเบิดออกมา คำสบถด่าหยาบโลนมากมายอยู่ในหัวของเธอ และพร้อมจะตะโกนใส่อีกฝ่ายไม่รู้กี่คำต่อกี่คำ แต่ก็ตัองระงับไว้เพื่อจะได้ทำการเจรจากับอีกฝ่าย
“ที่รักทำไมพูดกับผมแบบนี้ล่ะ ผมจะต้องการอะไรได้นอกจากคุณ”
“หยุดนะ! หยุดพูดกวนประสาทฉัน ถ้าไม่บอกมาดี ๆ ฉันจะไม่มีทางให้อะไรคุณเลย” เฌอริมายื่นคำขาด
“คุณนี่โคตรน่าฟัดเลยนะ ขนาดตอนโมโหยังทำให้ผมแข็งได้เนี่ย” เวธัสหัวเราะในลำคอด้วยความพอใจ
“จะบอกไม่บอก ไม่งั้นฉันจะวาง”
“ผมมีอีกเยอะ คุณก็น่าจะรู้นี่ว่าเราทำกันหลายรอบมาก หากคุณยังไม่ยอมว่าง่าย ๆ รับรองว่าเรื่องลับ ๆ คาว ๆ อย่างนี้จะออกไปให้คนอื่นได้เห็นแน่”
เฌอริมากำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อ
“คุณก็ต้องเสียเหมือนกันแหละ คุณมาทำไม่ดีกับผู้หญิงของคนอื่น ฉันไม่แจ้งความข้อหาล่อลวงก็บุญเท่าไหร่แล้ว คราวนี้ฉันจะปล่อยเรื่องนี้ไป ถือว่าฉันมันโง่เองที่ให้คุณหลอกเอาได้” น้ำเสียงของเฌอริอยู่รอมร่อมาสั่นเครือบ่งบอกว่าเธอกำลังจะร้องไห้ออกมา
“โอ๋ ๆ ที่รักไม่ต้องร้องนะ” เสียงเขายังยียวนเช่นเดิม
เฌอริมาทั้งเสียใจและเจ็บใจจนแทบทนไม่ไหว เธอยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง พยายามกลั้นเสียงคัองไห้ที่กลั้นไว้ไม่อยู่ไม่ให้คนปลายสายได้ยิน
“ที่ผมต้องการจากคุณ…ก็เรื่องให้คุณพาผมเข้าหาบริณัยไง”
“เรื่องนั้นฉันก็ตอบตกลงไปแล้วไง”
“อ๊ะ ๆ ผมก็ต้องหาหลักประกันใช่มั้ยว่าคุณจะไม่เบี้ยวผมน่ะ” เวธัสเอามือลูบปากเมื่อนึกถึงสีหน้าของหญิงสาว
“คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะเล่นสกปรกแบบนี้”
“ผมน่ะอันตราย แต่คุณก็น่าจะรู้อยู่แล้วนี่ ใช่รึเปล่า”
เฌอริมาสะดุดไปครู่หนึ่ง ทุกอย่างเป็นจริงอย่างที่เวธัสพูดไม่มีผิด เธอรู้ รู้อยู่เต็มอกว่าเวธัสไม่ใช่ผู้ชายที่ควรเข้าใกล้ แต่เพราะเขาเหมือนมีแม่เหล็กที่ดึงดูดเธอให้เข้าหาได้ง่าย บวกกับความมั่นใจในตัวเองของเธอทำให้เธอคิดเล่นกับไฟ แต่พอหลงเข้าใกล้เขาแล้วมันก็ยากที่จะหลุดออกจากแรงดึงดูดของเขาได้ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเวธัสมีทุกอย่างที่เธอชอบ ทั้งน้ำเสียง ท่าทาง การแต่งตัว แววตา และ…เรื่องบนเตียง เพียงแค่เธอหลับตานึกถึง ร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านจนแทบทานทนไม่ไหว เธอติดใจเซ็กซ์ของเขาไปเสียแล้ว เธอเกลียดตัวเองนัก ไม่อยากยอมรับเลยว่านิสัยเสียของเธอมันช่างเข้ากันได้ดีกับผู้ชายคนนี้เหลือเกิน
“คุณจะให้ฉันทำอะไรก็ว่ามาเถอะ” เฌอริมาสูดหายใจเข้าปอดลึก ๆ ก่อนจะเริ่มบทสนทนากับปลายสายอีกครั้ง
“เรื่องนั้นผมค่อยบอกทีหลังตอนเราเจอกันคืนพรุ่งนี้”
“หมายความว่าไง ฉันจะไม่ยอมไปเจอคุณอีกหรอกนะ” เฌอริมามือสั่นเมื่อได้ยินข้อเสนอของเวธัส
“จุ๊ ๆ ไม่เอาสิที่รัก คุณต้องเป็นเด็กดีนะ เด็กดีเท่านั้นที่จะได้รางวัล”
“ฉันไม่อยากได้รางวัลอะไรทั้งนั้น ฉันไม่มีทางไปเจอคุณอีกแน่”
“งั้นผมจะทำยังไงกับคลิปพวกนี้ดีนะ…” เวธัสลากเสียงยั่ว
“ไอ้…”
“อ๊ะ ๆ พูดกับผัวดี ๆ หน่อยสิที่รัก” เวธัสแกล้งทำเสียงห้าม
เฌอริมาสูดหายใจหนัก ๆ อีกครั้งเพื่อระงับอารมณ์โกรธที่พุ่งปรี๊ด
“ก็ได้” เธอตอบรับเสียงกระชากอย่างไม่มีทางเลือก
“ต้องอย่างนี้สิ ไว้คืนพรุ่งนี้ผมจะให้รางวัลคุณหนัก ๆ เลย”
เวธัสแสยะยิ้มก่อนจะตัดสายเพื่อให้เฌอริมาได้คิดถึงเขาต่อไปอีกสักหน่อย เธอต้องโมโหจนถ้าฆ่าเขาให้ตายได้เธอคงทำไปแล้ว แต่เขาจะไปสนอะไร เพราะตอนนี้เขาได้เข้าไปอยู่ในห้วงคิดของเธอเรียบร้อยแล้ว เธอจะจดจำเขาไว้ไม่มีวันลืม แม้ว่าจะเป็นความทรงจำที่เต็มไปด้วยความแค้นเคืองก็ตาม แต่คนเรามักจะจำเรื่องแย่ ๆ ได้ชัดเจนกว่าเรื่องดี ๆ ไม่ใช่เหรอ
หึ ๆ เฌอริมา ผู้หญิงคนนี้จะต้องเป็นของเขาคนเดียว
มุมปากของเวธัสยกขึ้นด้วยความพอใจ นัยน์ตาคมกล้ามีประกายเข้มข้นเต็มไปด้วยแผนการแสดงถึงความร้ายลึก เขารู้ดีว่าตอนนี้เฌอริมาคงสับสนไม่น้อย คงรู้สึกผิดต่อคู่หมั้นสินะ ที่ดันมาตกอยู่ในบ่วงเสน่ห์และลีลารักอันเร่าร้อนของเขา แต่เขาไม่สน บริณัยมันโง่เองที่ไม่รู้จักเคลมเธอเสียตั้งแต่แรก พอเขาค้นพบว่าตัวเองเป็นผู้ชายคนแรกของเธอเขาก็รู้สึกถึงความเป็นเจ้าของเธออย่างเต็มที่ เธอทนต่อต้านเขาได้อีกไม่นานนักหรอก ดูจากการที่เธอโอนอ่อนและเรียกร้องทุกครั้งที่ร่วมรักกัน เขารู้ว่าเขาเก่งเรื่องบนเตียงมากแค่ไหน เพราะผู้หญิงกี่รายต่อกี่รายต่างพร้อมจะเข้าหาเขา เรียกว่าให้เขาง่าย ๆ แบบไม่ต้องแลกอะไรเพราะพวกหล่อนไม่อาจถอนตัวจากรสรักที่เขามอบให้ได้ มีก็แต่ผู้หญิงคนเดียวเท่านั้นที่ไม่เคยแม้จะสังเกตเห็นเขาเลยสักครั้ง ในสายตาเธอมองเพียงแค่ผู้ชายที่ไม่แม้จะสนใจเธอ แต่ตอนนี้…
เวธัสโยนโทรศัพท์ลงบนเตียงก่อนจะหยิบแก้วที่บรรจุน้ำสีอำพันอยู่ขึ้นมาดื่ม เขาหลับตาดื่มด่ำกับรสชาติขมฝาดทว่านุ่มลิ้นของเครื่องดื่มในมือ
“เฌอริมา…” เขารำพึงชื่อของเธอพร้อมยิ้มอย่างมีความสุข ไม่ใช่แค่เธอหรอกที่จะต้องการเขา แต่เขานี่แหละที่ทนรอแทบไม่ไหวที่จะได้เจอกับเธออีก