ep.6-7
799 Words
“เดี๋ยวไอไปเปิดโรงแรมนอนก็ได้ค่ะ” พูดจบก็รีบลุกจากเตียง แต่ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่มีอยู่มาก ทำให้ร่างบางเซถลาจวนเจียนจะล้ม
เดย์ไนท์ตวัดท่อนแขนแกร่งรั้งร่างบางเข้าหาตัว จนใบหน้าสวยแนบชิดไปกับแผงอกของคนตัวสูง
“ถ้าไม่ไหวก็นอนพักที่นี่”
“มะ..ไม่รบกวนพี่เดย์ไนท์ดีกว่าค่ะ”
“อย่าดื้อ!..นั่งลงเดี๋ยวเอายามาให้กิน” ไอวี่ยู่หน้า ให้ เดย์ไนท์หันไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงหยิบกระปุกยาออกมาอ่านฉลาก เมื่อเห็นว่าใช่ยาแก้ปวดจึงเทออกมาหนึ่งเม็ดให้ไอวี่ ‘ยานี่เม็ดสีฟ้า?’ก่อนจะสลัดความคิดหยิบขวดน้ำยื่นให้คนตัวเล็ก
“ขอบคุณค่ะ”
“อยากอาบน้ำมั้ย” เดย์ไนท์เอ่ยถามเพราะไอวี่ยังอยู่ในชุดเดิมที่เหมือนเศษผ้า ไม่เงินซื้อชุดที่มันมีเนื้อผ้าเยอะกว่านี้รึไง
“ไอไม่มีชุดเปลี่ยน”
“เดี๋ยวหาให้” จบคำ เดย์ไนท์เดินหายเข้าไปในห้องแต่งตัว หยิบเสื้อเชิ้ตสีดำตัวโคร่งกับผ้าเช็ดตัวผืนใหม่ออกมาให้ไอวี่
“ใส่ไปก่อน” ไอวี่รับมาถือไว้ ก้าวเท้าเดินเข้าห้องน้ำไป ไม่นานร่างบางออกมาพร้อมสวมใส่เสื้อความยาวเหนือเข่า ‘มันโล่งแปลกๆแฮะ’ ที่รู้สึกแบบนั้นเพราะไม่ได้ใส่ชั้นใน
เดย์ไนท์ที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงกว้างหันมามองไอวี่ที่ยืนนิ่งไม่มานอนซักที
“ไม่นอน?”ร่างสูงเลิกคิ้วถาม
“เอ่อ...ไอไปนอนโซฟาก็ได้ค่ะ”
“กลัว?”
“ปะ..เปล่าค่ะเดี๋ยวพี่เดย์ไนท์จะนอนไม่สบายนะคะไอนอนดิ้น”
“มานอนนี่” มือหนาตบที่นอนด้านข้าง เชิงบอกให้เธอนอนตรงนั้น
“จะดีหรอคะ?”คนตัวเล็กหน้าเริ่มเปลี่ยนสีอีกครั้ง’ก็คนมันเขินนี่’
“อย่าให้พูดซ้ำ”
“…”
“จะมาเองดีๆหรือจะให้อุ้มมา..หื้ม?”เดย์ไนท์ยกยิ้มมุมปากด้วยความเจ้าเล่ห์
“จะไปเดี๋ยวแหละค่ะ”ไอวี่ตาโตรีบกระโดดขึ้นอีกด้านที่ว่างของเตียงทันที
“ขู่เก่ง..ชิ!”
“หึ!” เดย์ไนท์หัวเราะอย่างพึงพอใจ ขึ้นมานอนแต่แรกก็จบ
“ฝันดีนะคะ” ไอวี่พูดจบรีบหันหลังให้ร่างสูงหลับตาลงทันที โดยไม่ทันได้เห็นรอยยิ้มของอีกฝ่าย
“ฝันดีครับ”
แต่ทว่า...นอนได้เพียงไม่นานไอวี่เริ่มรู้สึกแปลกๆ มันร้อนในกายยังไงชอบกล ทั้งที่ห้องนี้เปิดแอร์เย็นฉ่ำ ร่างเล็กเริ่มอยู่ไม่สุข จนคนข้างหลังรู้สึกได้
“เป็นอะไร?ทำไมไม่นอน”
“ไอ..รู้สึกแปลกๆ มันร้อนไปหมด”
ไอวี่เด้งตัวลุกขึ้นนั่ง นกมือบางลูบแขนทั้งสองข้าง
“.....” เดย์ไนท์ไม่พูด หัวสมองคิดตามที่ไอวี่บอกหรือว่า ยาเม็ดสีฟ้านั่นมัน...ชิบหาย!
เขาจำได้แล้วยากระปุกนั้นคิมเอามาให้เมื่ออาทิตย์ก่อนเลยเก็บไว้ในลิ้นชักไม่ได้สนใจ
เวรเอ่ย!!
“พะ..พี่เดย์ไนท์~”ไอวี่เอ่ยเสียงหวาน
“ครับ”
“ไอไม่ไหว..มันร้อนไปทั้งตัวเลยค่ะ~”
มือเรียวเล็กเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำที่สวมใส หวังจะให้ร่างกายรับอากาศภายนอกได้อย่างไม่มีอะไรขวางกั้น
หมับ!
“ใจเย็น..ไปอาบน้ำมั้ยเผื่อดีขึ้น”
เดย์ไนท์จับมือบางไว้ไม่ให้ถอดเสื้อ จูงมือเธอเดินเข้าห้องน้ำ เอื้อมมือไปเปิดน้ำฝักบัวให้ไหลรินรดจนเสื้อเชิ้ตบนร่างบางเปียกชุ่ม แต่เหมือนจะไม่เป็นผล
"ไม่ไหวพี่เดย์ไนท์...ช่วยไอด้วย" ไอวี่เดินเข้ามาประชิดตัวเดย์ไนท์ แขนเรียวเล็กตวัดเกี่ยวลำคอหนาของเขาไว้แน่น
"แน่....."เสียงทุ้มหยุดเพียงแค่นั้น เมื่ออวัยวะเดียวกันประกบจูบลงมาแนบสนิท
ร่างเล็กหลับตาพริ้มเรียนรู้การเคลื่อนไหวจากคนตัวสูง มือบางลูบไล้ไปทั่วกายแกร่งจับประคองใบหน้าหล่อเหลาเอาไว้อย่างอ่อนโยน มือหนาเอื้อมปิดก๊อกน้ำเพราะตอนนี้สองร่างเปียกปอนไปหมดทั้งตัว
สองร่างกอดรัดกันนัวเนีย ก่อนที่เสื้อผ้าจะหลุดออกพร้อมกัน เดย์ไนท์พรมจูบไปทั่วร่างบาง สูดดมกลิ่นกายหอม ทำให้เขาเผลอฝากรอยสีเข้มไว้หลายจุด
"อื้มม~" เดย์ไนท์ไล้จูบไปทั่วคอขาวเนียนเลื่อนลงมาถึงเนินอกอวบขนาดใหญ่เกินตัว
"อ๊า~" เสียงหวานครางกระเส่าเมื่อหน้าอกอิ่มถูกสัมผัสจากชายหนุ่มจนเธอกายสั่นระรัว ขนในกายลุกซู่ด้วยความเสียว
- Writer
