แฟน(ใหม่)มาเฟีย

สวัสดี ฉันชื่อ”ไอวี่”อายุ23 เป็นเด็กกำพร้าพ่อกับแม่เสียชีวิตตั้งแต่ฉันอายุ 5 ขวบ ฉันจึงได้มาอยู่บ้านเด็กกำพร้าจนถึงอายุ18 และตัดสินใจออกมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ การที่ต้องออกมาใช้ชีวิตคนเดียวมันทำให้ต้องเข้มแข็ง ฉันเรียนศิลปะป้องกันตัวเพื่อเอาไว้ปกป้องตัวเอง สอบชิงทุนมหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งและจบด้วยเกียรตินิยมอันดับ 1 ‘น้ำหวาน’เพื่อนรักเพียงคนเดียวของฉันเราคบกันตั้งแต่เข้าปีหนึ่ง เธอเป็นลูกผู้มีอิทธิพลและบ้านรวยมาก เราสองคนมีนิสัยคล้ายกัน’ไม่ยอมคน’ ใครดีมาดีกลับใครร้ายมาร้ายกลับ ไปไหนไปกัน พอเรียนจบน้ำหวานก็ช่วยคุณพ่อบริหารกิจการของครอบครัว ส่วนฉันรับงานพริตตี้ ถ่ายแบบโฆษณา จริงๆเริ่มทำตั้งแต่เรียนมัธยมนั้นแหละ ส่วนกลางคืนเป็นดีเจสัปดาห์ละสองวัน ที่คลับREMICของเฮียเพทาย เจ้านายพ่วงด้วยตำแหน่งแฟนน้ำหวาน งานไหนได้เงินดีฉันรับหมด แต่..ฉันไม่ขายนะ ฉันชอบแต่งตัวเซ็กซี่ ด้วยรูปร่างหน้าตาจิ้มลิ้ม ปากนิดจมูกหน่อย ดวงตาเฉี่ยวคมทรงเสน่ห์ หน้าอกอวบอิ่มขนาดเกินตัว ผิวขาวๆหุ่นยั่วๆ ของฉัน ทำให้มีหนุ่มๆแวะมาขายขนมจีบไม่ขาด แต่ใครสนกันล่ะ..ในเมื่อฉันมีแฟนอยู่แล้ว ‘พี่ธันวา’แฟนหนุ่มคนแรกของฉัน เขาตามจีบจนฉันยอมเปิดใจ เราคบกันได้ปีกว่าๆแล้ว พี่ธันวาหล่อ รวย สุขุม อารมณ์ร้อน แต่เขาเอาใจใส่ฉันนะ แรกๆเขาตามติดฉันเป็นเงาเลยแหละ เป็นห่วงเป็นใยคอยรับ-ส่งฉันอยู่บ่อยๆ ช่วงต้นเดือนที่ผ่านมา เขาเข้ารับตำแหน่งประธานบริษัทแทนคุณพ่อ เราเลยไม่ค่อยมีเวลาเจอกันเหมือนเคย ฉันเข้าใจเขานะ... เราต่างคนต่างมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ แม้ไม่ค่อยได้เจอกันฉันก็ยังรักเขาเหมือนเดิม พี่ธันวาก็รักฉันเหมือนเดิมเช่นกัน ’มั้ง’ ว่างก็โทรหาไม่ก็ส่งข้อความให้กำลังใจกัน ตอนนี้ฉันนั่งดื่มอยู่ในคลับหรูฉันมาในชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำ ความยาวเหนือเข่า ทรวดทรงองค์เอวของแท้แม่ให้มาทุกส่วนใส่อะไรก็สวยหมดแหละ แหะๆ!! แต่งหน้าไม่เข้มมากดูสวยฉ่ำ ผมยาวมัดขึ้นสูงเป็นหางม้า ดวงตาเฉี่ยวคมมองบรรยากาศโดยรอบคลับแห่งนี้อย่างสบายอารมณ์ แต่ทว่า สายตาดันไปสะดุดแผ่นหลังหนาของใครบางคน ร่างสูงสวมเสื้อเชิ้ตสีดำสนิท ดูดีทุกสัดส่วน เรือนผมสีน้ำตาลเข้ม ‘เห็นหลังแล้วอยากเห็นหน้า’ ไม่ไกลมีชายฉกรรห์หน้าหล่อสองคนยืนประกบอยู่ ‘อย่างกับพวกมาเฟียในหนังแหนะ’ ทว่า จู่ๆ ผู้ชายที่นั่งบนเก้าอี้ก็หันหน้ามายังทิศทางที่ฉันนั่ง! ‘เขาคงไม่รู้หลอกมั้งว่าฉันมองเขาอยู่’ “หล่อ..หล่อมาก~”ฉันพูดเสียงเบาได้ยินแค่คนเดียว ‘บ้า บ้าไปแล้ว..ยัยไอวี่เธอมีแฟนแล้วนะ!’หลังจากหลุดปากเอ่ยชมชายแปลกหน้า ร่างบางก้นด่าตัวเองในใจ หลายวันผ่านไป... วันนี้ฉันมารับหน้าที่พริตตี้ที่สนามแข่งรถNDวันสุดท้าย สนามแห่งนี้กว้างใหญ่มาก เจ้าของต้องรวยมากแน่ๆ ก่อนมาทำงานน้ำหวานโทรมาบอกจะมากับเฮียเพทาย วันนี้เฮียลงแข่งที่นี่ด้วย น้ำหวาน:”ฉันถึงแล้วนะ..แกอยู่ตรงไหน” ไอวี่:”ห้องแต่งตัว กำลังจะไปทำงาน เสร็จแล้วเดี๋ยวเดินไปหา” น้ำหวาน:”โอเคแก” ฉันรีบเก็บโทรศัพท์ใส่ตู้ล็อคเกอร์เพื่อไปเริ่มงานทันที ในระหว่างนั้นเฮียเพทายก็ลงแข่ง เฮียชนะด้วยนะ เท่ห์อ่ะ หลังหมดเวลางานร่างบางระหงในชุดพริตตี้ก้าวเดินตามทางเพื่อไปหาเพื่อนรัก ที่โซนvipชั้นบน ขณะสาวเท้าเดินไม่ทันระวัง เพราะมัวแต่กดโทรศัพท์ตอบข้อความแฟนหนุ่มไม่ได้มองทาง จึงชนเข้ากับใครบางคนเต็มแรง ปึก!!! “อ๊ะ!!!”เสียงหวานหลุดร้องออกมา หน้าฉันจมไปกับอกแกร่ง กลิ่นน้ำหอมผสมกับกลิ่นกายเฉพาะตัวของเขา ทำฉันเผลอสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ‘หอมจัง’ “ขอโทษครับ” เสียงทุ้มต่ำเอ่ย ใกล้ใบหูเล็ก ท่อนแขนแกร่งโอบประคองเอวบางไว้ไม่ให้เธอล้มลง “เอ่อ..มะ ไม่เป็นค่ะ!!ฉันรีบเดินไปหน่อยเลยไม่ทันมอง คะ..คุณเจ็บตรงไหนรึเปล่าคะ” เสียงหวานเอ่ยตะกุกตะกัก ฉันรีบผละออกเอ่ยตอบร่างหนา แต่ทว่าต้องตกตะลึงชะงักงัน เขาคือคนที่ฉันแอบมองที่คลับคืนนั้น “ไม่ครับ”ร่างหนาตอบเสียงเรียบ เบี่ยงตัวเดินออกไปจากตรงนั้น ฉันเลิกให้ความสนใจ รีบเข้าห้องน้ำจัดการธุระส่วนตัวเพื่อจะได้ไปหาน้ำหวาน “น้ำหวาน”เสียงหวานเอ่ยเรียกเพื่อนรักทันทีที่เดินไปถึงโต๊ะ เธอไม่ได้นั่งอยู่กับเฮียเพทายสองคน มีเพื่อนของเฮียเพทายนั่งอยู่ด้วย หนึ่งในนั้นเป็นคนที่ฉันเพิ่งเดินชน เห็นแค่แผ่นหลังฉันจำเขาได้ เขาเป็นเพื่อนกับเฮียเพทายงั้นหรอ? พรหมลิขิต?? บังเอิญเหอะ!!...ยัยบ๊องคิดอะไรเนี่ย