ep.3
1722 Words
วันต่อมา…
ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง!
เสียงแจ้งเตือนจากแอพสีเขียวดังขึ้นรัวๆ ราวกับว่าอีกฝ่ายต้องการเร่งให้เจ้าของเปิดอ่าน
ฉันค่อยๆลืมตากระพริบถี่ๆเพื่อปรับแสง มือบางหยิบเครื่องมือสื่อสารมากดดู เป็นน้ำหวานที่ส่งรูปพร้อมข้อความยาวเป็นหาง
น้ำหวาน: ..รูปภาพ..รูปภาพ
:”แกดูฉันเจอใคร”
:”พี่ธันของแกมาทานข้าวที่ห้างxxกับสาวที่ไหน”
:”ไอวี่ อ่านเดี๋ยวนี้”
:”ไอวี่ตอบ....”
:”พี่ธันกับแก อะไร ยังไง”
ไอวี่:”คุณลินดา คู่ค้าที่บริษัท”
น้ำหวาน:”แค่คู่ค้าหรอ”
ไอวี่:”อืม”
ตอบกลับข้อความน้ำหวาน ทว่าหัวใจดวงน้อยกลับเจ็บจี๊ดขึ้นมาดื้อๆ อีกแล้ว…พี่ธันวาไปกับผู้หญิงคนอื่นอีกแล้ว
น้ำหวาน:”..รูปภาพ..”เป็นรูปที่คุณลินดาใช้ทิชชู่เช็ดปากให้พี่ธันวา
น้ำหวาน:”ไม่ใช่มั้ง”
เขาคงไม่ได้รักฉันอย่างที่พูดจริงๆสินะ ถึงได้ไปกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าแบบนี้
@คอนโดของธันวา
ฉันมาที่นี่เพราะต้องการมาเอาของ จากนี้คงต้องถอยออกมา จอดรถเสร็จฉันรีบเดินไปขึ้นลิฟท์มุ่งหน้าไปยังห้องพี่ธันวาทันที ฉันมีคีย์การ์ดคอนโดพี่ธันวาและพี่ธันวาก็มีของฉันเหมือนกัน
ติ๊ด!..
เสียงปลดล็อคประตูห้อง และเปิดออกพอที่จะแทรกตัวเข้าไปได้ ทว่า สิ่งที่เห็นตรงหน้าคือรองเท้า เสื้อผ้า ชุดชั้นในชายหญิงตกกระจัดกระจาย เป็นทางไปจนถึงประตูห้องนอน อยู่ๆใจฉันก็รู้สึกวูบไหวแปลกๆ กลัวจะเห็นสิ่งที่ไม่อยากเห็น ฉันค่อยๆก้าวเท้าเดินเข้าไป ผลักประตูห้องนอนที่เปิดแง้มไว้
ปึง!! เสียงประตูห้องกระแทกกับผนังห้องอย่างจัง
สิ่งที่เห็นคือ พี่ธันวานั่งหลังพิงหัวเตียงในสภาพเปลือยเปล่า กลางหว่างขามีหญิงสาวสภาพไม่ต่างกัน กำลังออรัลเซ็กส์ ’ลินดา..ใช่เธอคือลินดา’ ฉันเห็นความเป็นชายของเขาเต็มสองตา ได้แต่ยืนอึ้งทำอะไรไม่ถูกกับภาพตรงหน้า ความรู้สึกสะอิดสะเอียนขยักแขยงถาโถมเข้ามาไม่หยุดหย่อน 'เขามีโลกกี่ใบกันแน่'
“เชี่ยย!”ธันวาสบถออกมาด้วยท่าทีตกใจเบิกตาโพลงเมื่อเห็นว่าคนที่มาใหม่เป็นไอวี่
“กรี๊ดด”ลินดาเองก็กรีดร้องอย่างตกใจ ลนลานรีบดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างกายของทั้งสอง
“นี่ใช่มั้ย..คือเหตุผลที่พี่ไม่เคยว่าง” มันเจ็บจี๊ดไปทั้งใจแม้จะทำใจมาบ้างแล้ว ไม่คิดว่าจะต้องมาเห็นภาพบาดตาอย่างนี้
“ไอครับ..ฟังพี่ก่อนนะที่รัก”
“ยังต้องฟังอะไรอีกคะ!”ฉันกระตุกยิ้มมุมปากทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร แต่ใจตอนนี้โคตรพัง เจ็บจนชาไปทั้งตัว
“ที่รัก พี่รักไอนะ..รักมาก..รักไอคนเดียว”
“หึ!รักงั้นหรอ....พอเถอะหยุดทำร้ายฉันได้แล้ว”
“ไม่ๆไอวี่ พี่อธิบายได้”เขาขยับจะลุก แต่ในสภาพเปลือยเปล่านั่น ทำอะไรมากไม่ได้ ได้แต่นั่งพูดอ้อนวอนเธอ
“พอได้แล้ว!!! เราเลิกกัน!!”
“ไม่ไอวี่ พี่ไม่เลิก”
“แต่ฉันจะเลิก! ต่อไปนี้เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก”จบคำ ฉันขว้างคีย์การ์ดใส่หน้าเขา รีบวิ่งออกจากห้องนั้นทันที ทำไมฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย
“ไม่!!ไอวี่..ไอวี่!” ธันวาตะโกนเรียกคนรัก อยากจะลุกวิ่งตามออกไป แต่ก็ทำไม่ได้
“แม่งเอ๊ยย!!”เขาสบถออกมาอย่างหัวเสีย สิ่งที่กลัวมาตลอดมันเกิดขึ้นจนได้
@คลับND
เดย์ไนท์TALK
ผมนั่งเคลียร์บิลคลับอยู่ในห้องทำงาน
ตั้งแต่ช่วงเย็นจนตอนนี้สามทุ่มแล้วก็ยังไม่เสร็จ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
“เข้ามา”เสียงทุ้มเอ่ยอนุญาต
แกร๊ก! ไม้บอดี้การ์ดคนสนิทเปิดประตูก้าวเท้าเข้ามาหยุดยืนหน้าโต๊ะทำงาน
“นายครับ...คุณไอวี่มาครับ”
“ไอวี่?” ผมเลิกคิ้วถาม
“ครับ”
“มากับใคร?”
“คุณน้ำหวานครับ..ตอนนี้นั่งดื่มอยู่หน้าบาร์ เอ่อ…” บอดี้การ์ดหนุ่มอึกอัก มองหน้าเจ้านายราวกับว่ามีบางอย่างยังเอ่ยออกมาไม่หมด
“อะไร?” ไอ้นี่จะพูดอะไรก็ไม่พูด
“เอ่อ...มีผู้ชายแวะเวียนมาชนแก้ว ไม่หยุดเลยครับ” ฟังแล้วหงุดหงิดชิบหาย แต่เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมผมต้องหงุดหงิดล่ะ ..แต่ช่างเหอะ จะลงไปนั่งด้วยก็ไม่ได้ งานก็เร่ง แม่ง!!
“มึงไปดูเธอไว้ก่อน”
“ครับนาย” รีบเลย.. รีบเคลียร์งานให้ไวเลย คืนนี้อยากไปนั่งดื่มหน้าบาร์
ไอวี่TALK
ฉันกับน้ำหวานนั่งดื่มไปเรื่อย ระหว่างนั้นก็มีหนุ่มๆมาขอชนแก้วไม่ขาด แต่ยังไม่ถูกใจฉันซักคน
อยากจะลองดูซักครั้ง เซ็กส์ ที่เขาว่ากันว่าดีนักดีหนาเนี่ย มันเป็นยังไง คืนนี้จะหิ้วหนุ่มหล่อๆขาวๆ กลับคอนโดซักคน
ครั้งแรกของฉันขอเสียให้กับคนที่ถูกใจแล้วกัน
“แกฉันออกไปโทรหาเฮียเพทายก่อนนะ อยู่ได้ใช่มั้ย”
“อยู่ได้…แกไปเหอะ”
.
.
พรึ่บ!
“ผมของนั่งด้วยคนนะครับ” บอดี้การ์ดหนุ่มเอ่ยขึ้น ขณะนั่งลงบนเก้าอี้ข้างร่างบาง
“ค่ะ..คุณ?”เสียงหวานเอ่ยยิ้มๆ เขาหน้าคุ้นๆแฮะ ถ้าจำไม่ผิดเขาเป็นลูกน้องพี่เดย์ไนท์
“ไม้ ครับ”
“ค่ะคุณไม้...ดื่มด้วยกันมั้ยคะ?”เขาพยักหน้ารับ แล้วหันไปสั่งเหล้า
“เพื่อนไปไหนแล้วครับ ทำไมนั่งคนเดียว”
“น้ำหวานไปคุยโทรศัพท์น่ะค่ะ”
“อ่อครับ....ผมขอเรียกน้องไอวี่ได้มั้ยครับ เราเจอกันหลายครั้งแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้คุยกัน”
“ได้สิคะ..พี่เดย์ไนท์ไม่มาคลับหรอคะ?”
“นายทำงานอยู่ชั้นบนครับ”
“..ค่ะ”
“เดี๋ยวคงลงมา น้องไอวี่นี่ดื่มเก่งนะครับ”
“คุณไม้จะบอกว่าฉันขี้เมาหรอคะ”
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ”ร่างหนาโบกมือปฏิเสธ
“ผมหมายถึงดื่มไปเยอะขนาดนั้น เป็นผมคงเดินไม่ตรงแน่ๆ”
“แหะๆ..ถ้าฉันยืนก็คงเซเหมือนกันค่ะ”
อายอ่ะ ดื่มไปนิดเดียวเองนะ หึหึ! คุณไม้นี่ก็คุยสนุกดีนะ อารมณ์แบบเพื่อนชายคนสนิท นั่งดื่มไปเรื่อยๆ สุดท้ายน้ำหวานขอตัวกลับก่อน ฉันเลยลุกออกไปเต้นปล่อยตัวเองสนุกไปกับเสียงเพลง เผื่อมันจะช่วยให้ฉันรู้สึกดีขึ้น
“สวยใส หุ่นโคตรเอ็กซ์”.....
“มีแฟนยังครับคนสวย”.....
“สนใจร่วมโต๊ะดื่มด้วยกันมั้ยครับ”...
“โคตรขาว~”.....เสียงโห่แซวดังขึ้นตลอดทางเดิน ฉันเจอบ่อยจนชินแล้ว
ตั้งใจจะเดินกลับไปนั่งหน้าบาร์
“ไอครับ”เสียงทุ้มคุ้นหูเอ่ยเรียกจากทางด้านหลัง ทำให้ฉันหันไปมอง
หมับ!!
มือหนาคว้าข้อมือเล็กจับไว้แน่น ทำร่างบางรีบดึงมือกลับ แต่ไม่เป็นผล ธันวาออกแรงมากขึ้นจนไอวี่รู้สึกเจ็บ ก่อนจะรั้งร่างบางเข้าสวมกอด
“ปล่อยนะ!!พี่ธัน”เสียงหวานแหวใส่คนตัวสูง
“ไม่ครับ..ไอวี่พี่ขอร้อง ฟังพี่ก่อนนะ เรื่องทั้งหมดพี่อธิบายได้นะที่รัก” เสียงทุ้มเอ่ยอย่างเว้าวอน
“ฉันบอกให้ปล่อยไง!!”ร่างบางตวาดลั่นรวบรวมแรงที่มี ผลักร่างหนาจนเซถอยหลังไปสองสามก้าว
“ไอวี่!!”ธันวาเอ่ยเสียงดุอย่างลืมตัว ก่อนจะได้สติปรับอารมณ์แล้วเอ่ยออกไปอีกครั้ง”ได้โปรดที่รัก…ฟังพี่ก่อนได้มั้ยครับ”
“เลิกเรียกฉันแบบนั้นได้แล้ว!”
“ไอไม่พูดกับพี่ห่างเหินแบบนี้สิครับ”
“เราเลิกกันแล้วไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก!”
“ไม่ไอ...พี่ไม่เลิกครับพี่รักไอคนเดียวนะ ให้โอกาสพี่ซักครั้งได้มั้ย พี่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับลินดาอีก เธอเป็นแค่คู่นอนเท่านั้น พี่ไม่ได้รักลินดา”ธันวารีบอธิบาย เขาไม่ได้รักลินดาอย่างที่พูดจริงๆที่ทำไปทั้งหมดเพื่อสนองความใคร่เท่านั้น
“หึ!..ถึงกับลากกันไปเอาถึงคอนโดไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว ยังจะมาบอกว่ารักฉันอีกหรอ ทุเรศสิ้นดี”ร่างบางเอ่ยอย่างเย้ยหยัน สายตาคู่สวยจ้องมองคนตรงหน้าด้วยแววตาว่างเปล่า
“พี่ขอโทษครับ เรากลับไปคุยกันที่คอนโดนะที่รัก กลับกับพี่นะครับ”ร่างหนาก้าวขาหวังเข้าใกล้คนตัวเล็ก แต่กลับถูกบอดี้การ์ดหนุ่มขวางเอาไว้
“อย่ายุ่งกับเธอ”ไม้เอ่ยเสียงเข้ม
“มึงเป็นใคร..อย่ามายุ่งเรื่องของผัวเมีย”
“ใครเป็นเมียพี่!อย่ามาพูดพล่อยๆ!” ไอวี่ตวาดลั่นโมโหเลือดขึ้นหน้า
“น้องไอวี่ครับ...นายเชิญด้านบนครับ”เสียงทุ้มต่ำของดินบอดี้การ์ดคนสนิทอีกคนเอ่ย ทำทุกคนหันไปให้ความสนใจกับเจ้าของเสียงนั้น
“ค่ะ”เสียงหวานเอ่ยตอบแบบไม่คิดนานให้เสียเวลา สองเท้าเล็กเตรียมก้าวเดินตามดินไป
“ไออย่าไป…กลับกับพี่นะครับ เรื่องทั้งหมดพี่อธิบายได้” ธันวาเอ่ยบอกเพื่อรั้งเธอไว้
“ฉันพูดชัดเจนแล้วค่ะ ไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก ขอตัว!”เธอไม่สนใจเดินขึ้นบันไดไปอย่างรวดเร็ว
“คนนอกห้ามเข้าครับ” ไม้โพร่งขึ้น หยุดธันวาไม่ให้ตามไป
“โถ่เว้ยย!!!”
เดย์ไนท์TALK
ผมนั่งทำงาน ตาก็ดูกล้องวงจรปิดสลับไปด้วย ทั้งภาพและเสียงชัดเจน เห็นทุกการกระทำได้ยินทุกคำพูดของไอ้เวรนั่น เลยสั่งไอ้ดินให้ไปตามเธอขึ้นมาหาผมที่นี่เลย แล้วผมจะหงุดหงิดอะไรนักหนาวะ .....ผมย้ายมานั่งดื่มรอเธออยู่ที่โซฟามุมหนึ่งของห้องทำงาน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
“เข้ามา” สิ้นเสียงเอ่ยอนุญาต ประตูบานใหญ่ถูกเปิดออกด้วยฝีมือของคนตัวเล็ก
ไอวี่ยิ้มบางๆ เดินตรงมายังโซฟา นั่งลงฝั่งตรงข้ามผม
“เฮ้อออ..”
“ไง”ผมเอ่ยออกไป สายตามองใบหน้าเธอที่เปลี่ยนสีแดงระเรื่อ คงเมามากแล้วดื่มไปมากขนาดนั้น
- Writer
