เกริ่น

580 Words
ตื๊ดๆ ตื๊ดๆ~ เสียงเพลงในผับดังจนหูอื้อหมอศรัณย์เดินหน้านิ่งเข้ามานั่งกับญาติๆ ตามด้วยเลขาตัวเล็กๆ ที่วิ่งตามเขาเข้ามา "คุณหมอ! รอด้วยสิคะ!!" นอกจากเขาจะไม่หันไปมองยังเดินหนีขึ้นมาชั้นสองโซนVIPของครอบครัวญาติเขา นาวา นาโนและซันกำลังนั่งชมสาวๆ ด้านล่างด้วยกันอยู่ เมื่อสามหนุ่มหันมามองเสียงเจื้อยๆ ของสาวสวยขาสั้นต่างก็มองหน้าญาติของตัวเองที่เดินมานั่งอย่างไม่สบอารมณ์ "ไอ้ศรัณย์มึงเป็นอะไรแล้วนี่ใครเมียเหรอ?" นาวาถามพร้อมหันไปสั่งไวน์แดงให้น้องชาย "เลขา-_-!" เขารับแก้วจากเด็กเสิร์ฟเกว่งให้กลิ่นของแอลกอฮอล์ชั้นดีตีขึ้นจมูกแล้วสาดมันลงคอ "สวัสดีค่ะ ขอโทษด้วยนะคะทุกคน" น่านน้ำหันมามองเจ้านายหนุ่มที่นั่งหลบหนีการประชันหน้ากับเธอ "คุณหมอ! ฉันจองโต๊ะที่บาร์โฮสต์ไว้แล้วจู่ๆ มาเปลี่ยนแบบนี้จ่ายค่าเปิดโต๊ะมาค่ะ!" สามหนุ่มแทบจะสำลักแอลกอฮอล์เขารู้ดีว่าปัญหาของศรัณย์คือใบหน้าที่หวานเหมือนผู้หญิงแถมนิสัยจู้จี้เป็นระเบียบเรียบร้อยของเขาก็ยิ่งทำให้ใครต่างคิดว่าเขาเป็นเกย์ สุดท้ายน่านน้ำก็ต้องจำใจต้องนั่งร่วมโต๊ะกับหนุ่มๆ เธอถูกหนุ่มๆ ชวนคุยหลายเรื่องจนหมอศรัณย์รู้อย่างหนึ่งว่าเธอเป็นพวกปากไม่มีหูรูด พูดน้ำไหลไฟดับ ยิ่งเมายิ่งพูดมาก "ไอ้หมอคืนนี้มึงจะไปส่งเลขาของมึงไหม" นาโนถามด้วยความเป็นห่วงเพราะสภาพของน่านน้ำคงกลับบ้านเองไม่ได้จะปล่อยให้นั่งรถกลับก็น่าห่วงเขามีน้องสาวย่อมรู้ดีว่าอันตรายมีอยู่รอบตัวถึงได้พกปืนไปเรียนตั้งแต่อายุ 18 "เดี๋ยวผมจัดการเองพวกพี่กลับเถอะ" นาวากับนาโนขอตัวกลับก่อนเพราะเขาสองคนต้องไปรับน้องสาวที่โรงพยาบาลเหลือเพียงหมอซันเจ้าของผับแห่งนี้เท่านั้น "ไอ้ซันเปิดห้องให้กูด้วย" "อ่าา ถุงยางด้วยไหมเดี๋ยวให้เด็กจัดการให้" เขาไม่ตอบแต่อุ้มเลขาสาวมายังห้องพักVIPที่ทำไว้สำหรับลูกค้ากระเป๋าหนัก น่านน้ำฮัมเพลงไม่รู้ตัวว่าเองกำลังถูกคุณหมอหนุ่มอุ้มมาวางบนที่นอนขนาดคิงไซส์ พอหัวถึงหมอนก็ควานหาตุ๊กตาตัวโปรดที่ต้องนอนกอดทุกคืน "หมอออ ช้างฉันอยู่หนายยย~" "อยู่นี่ไง ลองเอามือมาจับงวงช้างสิ-_-" หมับ! น่านน้ำมองคุณหมอหนุ่มด้วยตาใสซื่อเธอเมาจนใบหน้าแดงก่ำ เสื้อคลุมสีขาวถูกถอดออกจนเหลือเพียงสายเดียวสีขาวตัวจิ๋ว เนินอกเธอสวย เอวคอด สะโพกมนกลมน่าจะรับแรงกระแทกได้ดี เอาสักทีจะได้จบๆ ยัยนี่จะได้เลิกวุ่นวายกับเขาและเก็บของออกจากบ้านเขาไปเสียที เจอกันยังไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงก็ปวดหัวแล้วขืนอยู่ต่อให้ครบสามเดือนตามคำสั่งของคุณแม่ หมอศรัณย์ได้ตายก่อนพอดี ------------------------------------ ขออนุญาตกรี๊ดใส่หมอน คุณหมอศรัณย์ไม่ได้เรียบร้อยเหมือนบุคลิก เย็บหนัก ตอกหนักนางเอกไรท์น่าสงสารมาก กดเพิ่มเข้าชั้น+คอมเมนต์ให้กันบ้างนะคะไรท์จะมารัวๆ เพราะเขียนไปได้หลายตอนแล้ว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD