ผู้กองหันหลังกลับไปมองตามที่ลูกน้องบอกแล้วก็ต้องหยุดหัวเราะตาเหลือกมองท่านนายพลที่เดินมาอย่างสง่าผ่าเผย ตามด้วยคุณหญิงแม่ ขวัญชนก และที่เดินตามหลังท่านมาเป็นพรวนก็คือ บรรดานายทหารลูกน้องของท่านนายพลที่เดินตามหลังมาเป็นสิบ
“ไอ้ก้าน กูว่ากูแพ้ตั้งแต่ยังไม่ลงแข่งว่ะ” ผู้กองหันมาโอดครวญกับลูกน้องคู่ใจ
น้องอาร์ตกำลังยืนกินไอศรีมอยู่พอเห็นท่านนายพลก็ทิ้งไอศรีมลงถังขยะแล้ววิ่งเข้ามากอดท่านนายพลทันที
“คุณตา สวัสดีครับ” น้องอาร์ตยืนตัวตรงตบเท้าแล้วตะเบ๊ะทำความเคารพคุณตา ลูกน้องท่านนายพลเห็นท่าตะเบ๊ะของน้องอาร์ตก็พากันหัวเราะขบขำเอ็นดูในความน่ารัก
พลโทธิติดึงตัวน้องอาร์ตเข้ามากอดด้วยความคิดถึง ท่านยิ้มเอ็นดูเอ่ยทักเสียงสดใส
“สวัสดีครับ ทหารน้อยของคุณตา วันนี้มาเชียร์ใคร คุณพ่อหรือคุณตา” ท่านนายพลเอ่ยถามสีหน้ายิ้มๆ
“เชียร์คุณตาครับ” น้องอาร์ตยิ้มแป้นเอ่ยตอบเสียงดังกอดท่านนายพลไว้แน่น
พลโทธิต
