แม้บางคนจะได้หยุดงาน แต่อัคคีองครักษ์ส่วนพระองค์คนใหม่กลับไม่ได้รับสิทธิ์อันนั้น เมื่อมีมหาดเล็กถือพระกระแสรับสั่งของชีคคามาปลุกเขาแต่เช้าตรู่ ก่อนพระอาทิตย์ขึ้นพ้นขอบฟ้าไกลๆ ที่ซึ่งผืนฟ้าและแผ่นน้ำจรดกันอย่างน่าพิศวง
ร่างใหญ่ที่ยังง่วงงุนเพราะเวลาที่คาบเกี่ยว ตอนเขามาจากเมืองไทยมันยังเช้ามาก มาถึงก็ดึกสำหรับที่นี่ คนที่นี่หลับแต่เขาไม่รู้สึกง่วง พอเขาเริ่มง่วงคนที่นี่ตื่นและเริ่มทำงาน ซึ่งเขาก็ต้องเข้าเฝ้าชีคผู้ครองรัฐ รับมอบหมายงานและเข้าที่พัก สุดท้ายนอนหลับแบบจำเวลาไม่ได้ แต่รู้ว่าอยากจะนอนต่ออีกสักนิดเพื่อให้ร่างกายปรับสภาพอีกหน่อย อัคคีมายืนโงนเงนเกือบเต็มช่องประตู ผมสั้นยังดูยุ่งพร้อมชุดที่ใส่นอนยับย่น ยามออกมายืนฟังคำสั่งที่ดำรัสผ่านนางกำนัลมาอีกที
“รับสั่งให้ผู้พันเข้าเฝ้าภายในห้านาทีครับ”
ภายในห้านาที ห้านาทีสำหรับเปลี่ยนเครื่องแต่งตัวนั้นพอไหว แต่การไปเข้าเฝ้านี่สิจากที่นี่ไป
