โถงเมื่อครู่ไม่พบแม้แต่เงาชีคหนุ่ม แม้ไฟจะเปิดสว่างแต่ไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิต สถานที่ไม่ค้นเคยเช่นนี้อัคคีจะไปเฝ้าที่ไหนได้ จะถามไถ่นางกำนัลก็ดูจะหายหน้าหายตากันไปหมด ชายหนุ่มหันซ้ายแลขวากวาดไปจนสุดสายตาทั้งสองข้าง ก่อนตัดสินใจวิ่งออกไปทางด้านหน้าที่เข้ามา ไปยังลานจอดเฮลิคอปเตอร์ที่ไร้เงาผู้คนเช่นกัน
“รอมันตรงนี้แหละว้า!” แต่ทันทีที่เขาเข้าไปใกล้ ทหารในชุดดำทะมึนก็โผล่มาล้อมรอบตัวโดยจับไม่ได้ว่ามาจากส่วนไหนมุมใด รวดเร็วปานสายลม แม้นายทหารนอกราชการอย่างเขายังงุนงง และนึกตำหนิในความประมาทของตนเอง
เสียงกริ๊กที่ได้ยินไม่ใช่เล่น ทั้งหมดปลดล็อคปืนเล็งมาที่เขา อัคคียกมือประสานไว้เหนือศีรษะโดยอัตโนมัติเหมือนรู้หน้าที่ ทำไมถึงลืมได้ เฮลิคอปเตอร์หรือพาหนะพระที่นั่งทุกชนิดมีหรือจะให้ใครเข้าใกล้ ทหารตัวโตหน้าตาเหี้ยมเกรียมอีกทั้งบางคนยังดำเมี่ยมล้วนไม่คุ้นตาเขาทั้งนั้น และทั้งหมดก็คงไม่คุ้นหน้าเขาเช่นกั
