ANASTACIA’S POV
Hanggang sa natapos na ako sa pagkain ay hindi ko pa rin siya pinansin at basta na lang lumabas sa dining area.
“Anastacia…” narinig kong tawag niya sa akin pero hindi ko siya pinansin at nagtuloy tuloy lang sa paglalakad palapit sa living room.
“What’s wrong? Did something happen while I’m at school?” Hindi pa rin tumitigil na usisa niya. Sumunod pa siya sa akin dito sa living room kaya nakakainis!
Sige lang, kapag nangulit ka pa ay hindi mo magugustuhan ang mga sasabihin ko!
“Nothing,” sagot ko at saka umupo sa couch. Tumayo siya sa harapan ko pero humalukipkip lang ako at hindi pa rin siya pinansin.
“Nag-away ba kayo ng Daddy mo?” tanong niya pa pero umiling lang ako. “Then what, Anastacia?” pangungulit niya pa.
“It’s none of your business, Ravi,” pasupladang sago
