หลังจากฟารอยน์พาน้องทรัสเข้านอนแล้ว และตอนนี้วันหนึ่งก็ได้หลับไปแล้วเช่นกัน เพราะความเมื่อยล้าสะสมมาหลายวัน ฟารอยน์ค่อยๆดันตัวลุกขึ้น เขาปลายตามองทั้งสองคนที่หลับอยู่ ฟารอยน์พลางคิดว่าวันนี้โสดาช่างกล้ามากกับการที่เข้ามาพูดจากมากมายให้คนตัวเล็กได้เสียใจ และมันจะไม่มีครั้งต่อไปแล้ว ฟารอยน์ก้าวเท้าใหญ่ลงจากเตียง พลางเดินไปที่ประตูเชื่อมต่อไปที่ห้องนอนของตัวเอง
" มึงเจอกูแน่น คนเลี้ยงไม่เชื่องต้องไม่ได้มีลมหายใจอีกต่อไป" ฟารอยน์มองตัวเองในกระจก พลางเค้นเสียรอดไรฟันออกมาเยือกเย็น แววตาดุดันน่ากลัว ฟารอยน์สวมใส่เสื้อเชิ้ตสีดำที่เป็นของไทร์อัล กางเกงสแล็คสีดำ หมวกแก๊ปสีดำ เขามองสำรวจตัวเองในกระจกอีกรอบ พลางยิ้มเหี้ยม เท้าใหญ่ก้าวออกมาจากห้องแต่งตัว พลางเดินมาที่ห้องนอนของทั้งสองแม่ลูกอีกรอบ เขาก้าวเดินตรงมาหาวันหนึ่งพลางก้มลงไปจูบเบาๆที่หน้าผากมน และยื่นปากบางไปจูบที่หน้าผากเล็กของลูกชายเช่นกั
